Traditional skills of carpet weaving in Fars | Historical Legacies скачать в хорошем качестве

Traditional skills of carpet weaving in Fars | Historical Legacies

A Documentary Work by #Iman_Tash and #Amir_Sharif #Iranians enjoy a global reputation in #carpet_weaving, and the carpet weavers of #Fars, located in the #south-west of #Iran, are among the most prominent. Wool for the #carpets is shorn by local #men in #spring or #autumn. The men then #construct the #carpet loom – a horizontal frame placed on the ground – while the women convert the wool into yarn on #spinning #wheels. The #colours used are mainly #natural: #reds, #blues, #browns and #whites produced from dyestuffs including madder, indigo, lettuce leaf, walnut skin, cherry stem and pomegranate skin. The women are responsible for the design, colour selection and weaving, and bring scenes of their nomadic lives to the carpet. They weave without any cartoon (design) – no weaver can weave two carpets of the same design. Coloured yarn is tied to the wool web to create the carpet. To finish, the sides are sewn, extra wool is burned away to make the designs vivid, and the carpet is given a final cleaning. All these skills are transferred orally and by example. Mothers train their daughters to use the materials, tools and skills, while fathers train their sons in shearing wool and making looms. زندگي مبتنی بر کوچ و فرهنگ معیشت چوپاني، از مقدم ترین اشکال حیات اجتماعی ست که از واپسین دوران شکل گیری زندگی اجتماعی انسانها تاکنون استمرار داشته است. از نظر الگوی زندگي و استقرار تعداد زیادی از جمعیت و جوامع عشایری، در گروه اجتماعات کوچنده و محرک قرار می گیرند كه پابرجا بودن آن تا عصر حاضر تضمین دوام و بازآفرینی این شیوه زندگی است. از گذشته های دور تاکنون، پهنه وسیعی از نواحی آسیای شرقی و مرکزی تا خاورمیانه و شمال افریقا شاهد حضور و استقرار اشکال متعددی از زندگی توام با کوچ و به خصوص شیوۀ زندگي عشایر کوچنده بوده است. اســتان فارس و بخصوص ایلات و عشــایر آن، به عنوان یکی از مناطقی اســت که سابقه ای دیرین در فرشبافی دارد؛ به گونه ای که اکثر طایفه ها و ایالت و عشایر آن به این امر اشتغال دارند دستبافته های ایرانی به عنوان شناســنامه و بخشی از هویت فرهنگی هنری ایرانی و تاریخ حیات این قوم اســت که به زبان نقش و رنگ ثبت شده است،و شیفتگی و توجه به این هنر را برمی انگیزد. هنر و صنعت فرش بافی فارس یکسره به دست زنان روستایی و عشایری است. همه مراحل تولید یک دستباف- از قالی و قالیچه گرفته تا گلیم و سوزنی بر عهده زن است که پشم را می شوید و می رسد، گیاهان کوهی و صحرایی را می چیند و پاک می کند و می جوشاند و رنگ های دلخواه را به دست می آورد، پشم را دندانه می زند و رنگ می کند و دوباره می شوید، تار و ریشۀ فرش را بر پایه های دار بافندگی و سوار می کند، طرح‌ها و نقش‌ها و نگاره‌ها و نیز رنگ های دلخواه را انتخاب می نماید و آنگاه به کار بزرگ و دشوار بافتن و گره زدن می پردازد- روزها و ماه های پیاپی و گاه سالها. معمولاً نقش پردازی و طراحی یک فرش فارسی به طریق "ذهنی بافی"- که نوعی بازآفرینی طرحهای سنتی است- انجام می‌پذیرد. بافندگان تازه کار به کمک سرمشق ها و الگوهایی که "حور" یا نقشمایۀ قالی نام دارد قالیبافی می‌کنند که یک یک نقشمایه ها و نگاره های اصلی بر آن بافته شده است. بیشتر نقشمایه ها و نگاره های مورد کاربرد بافندگان فارس همان نگار ها و نقش مایه های سنتی است که از زمان باستان- از دوران هخامنشی و اشکانی و ساسانی- در فارس متداول بوده است. بدیهی است که با آمدن طرحها و نقش و نگارهای تازه به فارس، همراه با کوچه ایلات و عشایر غیر بومی و دست بدست گشتن فرآورده‌های صنعتی و هنری دستی- از فرش و پارچه گرفته تا سفال و فلز- نقش مایه های دیگری بر این اندوختۀ سنتی افزوده شده و پاره‌ای از نقش مایه های کهن نیز دستخوش تطور و تحول گردیده و از آمیزش کهنه و نو نگار ها و طرحهای جدید پدیدار شده است. وسعت بی مانند جغرافیایی و تاریخی و قومی و فرهنگی حوزه های بافندگی روستایی و عشایری فارس و درهم تنیدگی و درهم آمیختگی مداوم سنت‌های ایلیاتی و روستایی و فراوانی انواع دست بافت ها از قالی و گلیم و جاجیم تا جوال وخورجین و کنته و جل اسب و روزمینی و مفرش و نمکدان و قاشقدان به شیوه‌های گره بافی و پود بافی و پود پیچی سوزنی و تنوع حیرت انگیز نقشه و طرح ها و دامنه بی‌پایان رنگ ها را انتها و پاسخی نیست