У нас вы можете посмотреть бесплатно Heljarskald - Jólatíð (Yuletide) или скачать в максимальном доступном качестве, видео которое было загружено на ютуб. Для загрузки выберите вариант из формы ниже:
Если кнопки скачивания не
загрузились
НАЖМИТЕ ЗДЕСЬ или обновите страницу
Если возникают проблемы со скачиванием видео, пожалуйста напишите в поддержку по адресу внизу
страницы.
Спасибо за использование сервиса ClipSaver.ru
In the Old North, Yuletide was more than just a winter feast. It was a liminal time, a "crack" in the wheel of the year where the veil between Midgard and the realms of the dead grew thin. It was the season when things other than men walked the snow. "Jólatíð" echoes the atmosphere of a smoke-filled hall in the depths of the Great Winter. As the fire roars within, the shadows outside teem with ancient threats. The song speaks of the subterranean Dǫkkálfar (Dark Elves), while the night reveals the creeping forms of draugar—the corporeal undead wandering far from their burial mounds. The lyrics depict a traditional blót (sacrifice), where the bóndi (householder) offers mead to the threshold—the sacred boundary blocking the terrors outside. It is a ritual of protection and a desperate plea for the sun’s return before the shadows breach the door. “Haldisk heimr, meðan sól kemr á” – May the world hold, until the sun arrives. Lyrics: Jólnótt er þung, ok myrkt ok kalt, í hǫllu brennr eldr, en úti er svalt. Mjǫðr ferr um bekki, en þǫgnin vex, gjafir á bekkjum—sem eiðar blek. Hringr ok knífr, ok klæði í hrúg, en hugrinn veit: þetta er myrkrsins brugð. Á Jólum, á Jólum, ræðr myrkr í heimi, eldr er eini vinr í hǫllu-gleymi. Gjöf ok eiðr á bekkjum liggja, dyrnar stynja—skuggar stígja. Þá knýr at dyrum—ekki sem maðr, heldr sem kuldi með krǫppum sár. Hundar ýla, ok ljósið dofnar, í rifum viðar salrinn sofna. Niðri í jǫrðu búa Dǫkkálfar þar, svartari en bik—ok þǫgluð vár. Þeir ganga ei inn—þeir bíða úti, at sá einn stígi í skugga móti. Á Jólum, á Jólum, ræðr myrkr í heimi, eldr er eini vinr í hǫllu-gleymi. Gjöf ok eiðr á bekkjum liggja, dyrnar stynja—skuggar stígja. Bóndi stendr ok hornit tekr, dreypr mjǫð í eld, ok dreypr á þresk. Dreypr í myrkr við dyr ok segir svá: “Haldisk heimr, meðan sól kemr á.” Þá þegir kný, sem skógarr dragi, en myrkrið minnisk jóla-lagi. Því Jól eru sár, ok Jól eru seiðr— nóttin ræðr, en dǫgr mun rísa heiðr. Á Jólum, á Jólum, ræðr myrkr í heimi, eldr er eini vinr í hǫllu-gleymi. Gjöf ok eiðr á bekkjum liggja, dyrnar stynja—skuggar stígja. #vikingmusic #nordicfolk