Ρεβάνς και Ναταλία Λαμπαδάκη - Το γέλιο του ανέμου - Official Video Clip скачать в хорошем качестве

Ρεβάνς και Ναταλία Λαμπαδάκη - Το γέλιο του ανέμου - Official Video Clip

Aπό το δίσκο «Οι κύκλοι των πουλιών» που θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Μετρονόμος εντός του 2018. Στίχοι: Μαρία Σιτμαλίδου Μουσική: Αστέρης Κωνσταντίνου Σκηνοθεσία: Γιώργος Καραβασίλης Ο μόνος άνθρωπος περνά, να ήταν κύμα στα στερνά, να ήταν ακρογιάλι, στου πέλαου το πουθενά να 'βρισκε αγκάλη. Κι έπιασε άλικη βροχή κι έγινε κόκκινη η ευχή και κόκκινο το βήμα, στην άσφαλτο η μοναξιά μοιραίο θύμα. Το βλέμμα αδιάφορο περνά μα κάπου ο άνεμος γελά στο διάβα το δικό του. Ο μόνος άνθρωπος, αφρός κι αερικό του. Ο μόνος άνθρωπος περνά, κορμί κρυφό στα σκοτεινά, κρυφό και στην αχτίδα, σε μια σταγόνα της βροχής μέσα τον είδα. Το βλέμμα αδιάφορο περνά μα κάπου ο άνεμος γελά στο διάβα το δικό του. Ο μόνος άνθρωπος, αφρός κι αερικό του. Ο μόνος άνθρωπος περνά, κορμί κρυφό στα σκοτεινά, κρυφό και στην αχτίδα, Κάπου τον είδα, κάπου τον είδα. Παίζουν οι μουσικοί Αστέρης Κωνσταντίνου: κιθάρα, φωνητικά Χρήστος Ελ. Παπαδόπουλος: κλαρινέτο Δημήτρης Κύρου: ηλεκτρική κιθάρα Βασίλης Ζιγκερίδης: κανονάκι Αστέρης Τσαλίκης: πιάνο Πάνος Βουλγαράκης: κοντραμπάσο Στέργιος Κόιας: τύμπανα Ηχογράφηση - μίξη: Θάνος Καζατζής, Λεωνίδας Μπεϊλής, Studio Polytropon Μastering: Άρης Αλβανός Διεύθυνση φωτογραφίας και μοντάζ: Λουκάς Σταύρου Βοηθός κάμερας: Φατιόν Φέτσι Σκριπτ: Στέφανος Κουνέλας «Ήρθε με μια κόκκινη Τζάγκουαρ και μια ξανθιά γυναίκα για να δει το φίλο του που πέθαινε στο δωμάτιο 13 από καρκίνο στο λάρυγγα. Και εκεί στο δωμάτιο 13 αιφνίδια σωριάστηκε, λυγερόκορμος στην πτώση του, πιάνοντας δυο μέτρα δαπέδου. Έμεινε σε κώμα μια βδομάδα, η Τζάγκουαρ έφυγε απ' έξω και η ξανθιά γυναίκα άφαντη. Χαρτιά δε βρέθηκαν επάνω του. Με ένα επώνυμο κουστούμι, ένα φίνο μεταξωτό πουκάμισο, δυο μανικετόκουμπα που γράφανε "I 'm the best", ένα μποξεράκι, ένα παλτό κι ένα ρολόι τσέπης, υπέγραψε τη ζωή του. Δεν τον αναζήτησε ποτέ κανείς. Την ημέρα που πέθανε ήταν πανέμορφος. Έσβησα με μια γομολάστιχα την ώρα του θανάτου στο ηλεκτροκαρδιογράφημα - τι σημασία είχε; - και τύλιξα το χαρτί στο ρολόι τσέπης να το πάρει μαζί του. Έβρεχε έξω. Κι έτσι όπως σήκωσα το βλέμμα τον είδα όρθιο. Την ψυχή του είδα, ντυμένη με εκείνο το φίνο πουκάμισο. Τον έβλεπα για ώρα να απομακρύνεται μέσα σε μια σταγόνα βροχής. Ήρθε με μια κόκκινη Τζάγκουαρ και μια ξανθιά γυναίκα μα ήταν μόνος. Ολομόναχος. Μόνο μια φορά από τότε ξαναήρθε στο όνειρό μου. Μου ζήτησε τη γομολάστιχα κι άφησε πίσω του κάτι από βροχή. Υ.Γ. Ο φίλος στο δωμάτιο 13, ζει ακόμα. » Μαρία Σιτμαλίδου Ρεβάνς και Ναταλία Λαμπαδάκη - Το γέλιο του ανέμου - Official Video Clip