Oleje z wiesiołka i ogórecznika. Wcale nie takie dobre. A który lepszy? скачать в хорошем качестве

Oleje z wiesiołka i ogórecznika. Wcale nie takie dobre. A który lepszy?

DOBROWOLNE darowizny na rozwój kanału: PKO Bank Polski S.A.: 16 1020 5297 0000 1802 0085 6575 W tytule: "Darowizna" Miniaturka pochodzi z domeny PIXABAY i została pobrana na licencji CC0 (Creative Commons Zero). Nie wymaga przypisania. Olej z wiesiołka dwuletniego i ogórecznika lekarskiego jest zdrowy, pod warunkiem ograniczenia podaży kwasów tłuszczowych omega-6 z innych źródeł. Natomiast przy nadmiernym spożyciu kwasu linolowego (LA), diecie ubogiej w kwasy tłuszczowe omega-3 (ALA, DHA, EPA), olej z wiesiołka lub ogórecznika nie jest najlepszym rozwiązaniem, ponieważ dostarcza dodatkowe ilości kwasów omega-6, w szczególności kwasu linolowego (LA). W takim przypadku lepszy będzie olej budwigowy (lniany, wysokolinolenowy) lub oliwa z oliwek (źródło przede wszystkim omega-9, kwasu oleinowego). Olej z wiesiołka zawiera: LA (omega-6): 70-80% GLA (omega-6): 8-10% kwas oleinowy (omega-9): 8-10% nasycone kwasy tłuszczowe Olej z ogórecznika zawiera: LA (omega-6): 35-40% GLA (omega-6): 15-20% kwas oleinowy (omega-9): 17-20% nasycone kwasy tłuszczowe Głównym składnikiem oleju z wiesiołka jest kwas linolowy (LA), zaś oleju z ogórecznika - kwas linolowy (LA) i gamma-linolenowy (GLA). Ze względu na większą zawartość kwasu GLA i oleinowego, olej z ogórecznika może być polecany przed olejem z wiesiołka. Kwas linolowy może być przekształcony w kwas gamma-linolenowy, ale szybkość i wydajność tej reakcji jest ograniczona dostępnością delta-6 desaturazy. Z LA mogą (po przekształceniu w kwas arachidonowy, AA), powstawać ikozanoidy (eikozanoidy, prostaglandyny i leukotrieny) prozapalne (LTB4, LTE4, PGE2, TXA2), zaś z GLA głównie przeciwzapalne (PGE1, PGD1). Podaż w diecie GLA hamuje przemianę LA do AA, ograniczając wytwarzanie mediatorów zapalenia, wykazując efekt głównie przeciwzapalny. Jednak przy zwiększonej podaży LA w diecie, nadal będą wytwarzane głównie ikozanoidy prozapalne. W takim przypadku olej z wiesiołka będzie niepotrzebnym źródłem dodatkowej porcji LA. Działanie kwasu GLA z oleju z ogórecznika i wiesiołka było przedmiotem wielu badań. Ich wyniki są niejednoznaczne. GLA może mieć korzystny wpływ w ŁZS, AZS, egzemie, chorobach układu krążenia, chorobach z autoagresji, a nawet w PMS. Wiele badań jednak nie potwierdziło tego działania. Dlatego GLA może być stosowany na chwilę obecną wyłącznie jako suplement diety, a nie lek. Piśmiennictwo: 1. Sarah E. Edwards i inni, Phytopharmacy: An Evidence-Based Guide to Herbal Medicinal Products, John Wiley & Sons, 2015. 2. Bamford JTM, Ray S et al.: Doustne przyjmowanie oleju z wiesiołka i oleju z ogórecznika w leczeniu egzemy. Cochrane, 2013. 3. Evening Primrose. Mayo Clinic, 2017 (dostęp online: 26.10.2019). 4. Evening primrose oil. National Center for Complementary and Integrative Health, 2019. 5. Zadernowski R. i in.: Lipidy nasion wiesiołka i ogórecznika. Rośliny oleiste, tom XX, 1999, 582-589.