Κοινοί Θνητοί | Δε μ'ακούει Κανείς скачать в хорошем качестве

Κοινοί Θνητοί | Δε μ'ακούει Κανείς

Βρείτε το νέο μας Album σε CD και Βινύλιο: https://forms.gle/1FUqa25MT8vw8A3p9 ΚΟΙΝΟΙ ΘΝΗΤΟΙ LIVE - ΤΕΤΑΡΤΗ 16.07.2025 Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων https://www.ticketmaster.gr/koinoi-th... Εγγραφείτε στο κανάλι μας για ότι νεότερο: https://goo.gl/Ajc9PQ Official Website:https://koinoithnitoi.gr Spotify: https://open.spotify.com/artist/1KAJV... Facebook:   / koinoi.thnitoi   Instagram:   / koinoi.thnitoi_official   Viber Κανάλι: https://invite.viber.com/?g2=AQAxZRyb... Επικοινωνία/Booking: [email protected] Παραγγελίες Merch (T-Shirts,CDs,Vinyls...) https://forms.gle/1FUqa25MT8vw8A3p9 https://koinoithnitoi.gr/merch Βασίλης Φωτιάς: Στίχοι, Μουσική, Τραγούδι, Κλασσική Κιθάρα, Μητσοφού: Στίχοι, Ραπ Αντώνης Μεϊμάρης: Μουσική Παραγωγή, Ενορχήστρωση, Programming, Ηχογραφήσεις, Μπάσο, Κιθάρα Κωνσταντίνος Μαργαρίτης: Πλήκτρα, Παναγιώτης Μπαρόλας: Ηλ. Κιθάρα Στέλιος Γκίνης: Τύμπανα Δημήτρης Μπέικος: Τρομπόνι Ανδρέας Καρκαφίρης: Σαξόφωνο Νίκος Ίτσκος: Τρομπέτα Mixing - Mastering: Αντώνης Μεϊμάρης Χαρακτικά: Θανάσης Βυζιηνός Επιμέλεια Γραφιστικών: Θανάσης Βυζιηνός, Τάσος Μεϊμάρης Διεύθυνση Παραγωγής: Αντώνης Μεϊμάρης Εκτέλεση Παραγωγής: Αντώνης Μεϊμάρης, Τάσος Μεϊμάρης ΣΤΙΧΟΙ Μόνος μέσα στους μόνους γυρίζω κι αν ειν΄τα χρώματα πολλά, μας ξεπερνάει το γκρίζο κι όσο φωνάζω, τόσο θα κλείνει η φωνή μου μα κι άλλο τόσο θα ανοίγουν τα φτερά στην ψυχή μου Χρόνο πολύ που καταναλώνω, για να αναλύω τη χαρά και τον ανθρώπινο πόνο, κι όσο ζυγώνω κοντά στο νόημα πάνω, θα ανταμώνω τον ορίζοντα που ποτέ δε φτάνω Χάνω όσο είμαι μεσ’ στο παιχνίδι, και πριν αρχίσω καν να πίνω έχω γίνει σκουπίδι, και ξενερώνω Όσο το νου μου λερώνω, δίπλα σε κείνους που δεν ξέρουν τίποτα για το φόνο Το δολοφόνο, κατηγορώ με μανία Μα τον φυλάει στρατός βουλή και αστυνομία Κι αν ήταν άνθρωπος, μια μέρα θα’χε πεθάνει Είναι η πίστη μας θηλιά σε ένα σύστημα πλάνη Δεν μ’ ακούει κανείς,νιώθω σα σχιζοφρενής σ’ένα ατέλειωτο έργο Μόνος επί σκηνής, δημιουργός και θεατής κι όσο έρχομαι φεύγω Φρένα δεν υπάρχουν για εμένα τα λογικά μου χαμένα μόνιμα σε άλλη φάση Από την γέννα τα νιάτα μου σκλαβωμένα Και ο χρόνος αντίπαλος μου το πνεύμα μου έχει γεράσει Με έχει κουράσει η κάθε μέρα ξενέρα δεν βρίσκεται κάτι ωραίο την ασχήμια να σπάσει Ψάχνω αέρα σε μια ασταμάτητη σφαίρα μα οξυγόνο δεν παίζει έχουνε κάψει τα δάση Θέλω την δράση μα όταν την έχω βαριέμαι Και το καφάσι αδειάζω να νιώθω ότι ξεχνιέμαι Περιπλανιέμαι σε ίδια μέρη και τόπους Έχω αγκαλιάσει την φύση γιατί έχασα τους ανθρώπους Γυρεύω τρόπους από το τώρα ξεφεύγω Δεν θέλω να είμαι θεατής άλλο σε τούτο το έργο Για αυτό θα μείνω για πάντα Άσιμος επί σκηνής Στον κόσμο σας τον λογικό παράλογος σχιζοφρενής