Gdy mąż ogłosił przeprowadzkę teściowej w naszą rocznicę, przygotowałam rodzinie niespodziankę… скачать в хорошем качестве

Gdy mąż ogłosił przeprowadzkę teściowej w naszą rocznicę, przygotowałam rodzinie niespodziankę…

Gdy mąż ogłosił przeprowadzkę teściowej w naszą rocznicę, przygotowałam rodzinie niespodziankę… Podwójne święto dzisiaj. Mama wprowadza się do nas – ogłosił mój mąż na naszej rocznicowej imprezie. – Przyzwyczaisz się. Ja zawsze się przyzwyczajam – uśmiechnęła się złośliwie, patrząc prosto na mnie. Ale jej uśmiech zniknął, gdy ja się uśmiechnęłam, wyciągnęłam dokument i powiedziałam: – Cóż, ja też. Nawet nie wiem, od czego zacząć. Wciąż próbuję to wszystko przetrawić, ale muszę to z siebie wyrzucić. Więc zaczynamy. Mam na imię Katarzyna. Jestem mężatką od 17 lat. Mój mąż to Michał. Mieszkamy w Krakowie w domu, za który ja zapłaciłam. Tak, ja zapłaciłam. Michał dołożył trochę, ale to miejsce było głównie moje. Mój zmarły ojciec zostawił mi pieniądze, a ja byłam ostrożna. Robiłam mądre inwestycje, ciężko pracowałam i upewniłam się, że dom jest tylko na moje nazwisko. Z Michałem mieliśmy wzloty i upadki, ale nigdy nie sądziłam, że zrobi coś takiego. Chyba za bardzo mu ufałam. I jest jeszcze ona – Grażyna, moja teściowa. Nawet nie wiem, od czego zacząć z Grażyną. Zawsze była problemem, ale w taki sposób, że dokładnie wie, jak daleko może się posunąć, zanim dojdzie do otwartej kłótni. Komentuje wszystko. Jak się ubieram, jak gotuję, jak sprzątam, jak wychowuję dzieci. Obraża mnie w sposób, który brzmi pomocnie, jeśli nie słuchasz zbyt uważnie. "Och, Kasiu, martwię się tylko, że Michał nie dostaje domowego obiadu każdego wieczoru, ale rozumiem, że nie każdy jest stworzony do kuchni." Albo: "Twoja skóra wygląda na suchą, kochanie. Myjesz twarz, prawda?" I jeszcze: "Dostałaś podwyżkę? To miło. Michał też zasługuje na awans, ale wiesz, uprzedzenia w korporacjach i tak dalej." Nie reaguję tak, jak ona chce, i myślę, że to ją jeszcze bardziej wkurza. Uśmiecham się, kiwam głową i idę dalej. Nie daję jej reakcji, której pragnie, a to doprowadza ją do szału. Michał tylko patrzy. "Taka już jest, skarbie. Nie ma tego na myśli. Wiesz, jak matki potrafią być." Nie, nie wiem. Moja mama taka nie była, ale znosiłam to przez lata. Potem nadeszła nasza rocznica. Michał chciał zorganizować wielką imprezę na naszą 17. rocznicę. Myślałam, że to słodkie. Wynajął catering, sprowadził zespół na żywo, nawet wynajął te eleganckie światła, żeby ogród wyglądał jak przyjęcie weselne. Nie kwestionowałam tego. Mieliśmy ciężki rok i założyłam, że to jego sposób na zadośćuczynienie. Wystroiłam się, byłam podekscytowana. Byli tam nasi przyjaciele, rodzina, nawet niektórzy moi współpracownicy. Wtedy Michał stuknął w kieliszek. – Proszę o uwagę! – Uśmiechnęłam się, myśląc, że powie coś o tym, jak bardzo mnie kocha. Myliłam się. – Dzisiejszy wieczór jest wyjątkowy, nie tylko dlatego, że to nasza rocznica, ale też dlatego, że mamy inny powód do świętowania. Moja mama wprowadza się do nas na stałe. Witamy w Zemście z Anną – gdzie prawdziwe historie miłości, zdrady i niespodziewanej zemsty rozgrywają się każdego dnia. Jeśli interesują Cię silne emocje, rodzinne konflikty i opowieści z zaskakującym zakończeniem, jesteś we właściwym miejscu. Nowe filmy codziennie Polub, jeśli ta historia Cię poruszyła Napisz w komentarzu, co o tym myślisz Udostępnij komuś, kto powinien to usłyszeć Zasubskrybuj i włącz powiadomienia, aby niczego nie przegapić