ภาพยนต์ ก่องข้าวน้อยฆ่าแม่ พ.ศ.2523 กำกับโดย พงษ์ศักดิ์ จันทรุกขา ( Part 2 ) скачать в хорошем качестве

ภาพยนต์ ก่องข้าวน้อยฆ่าแม่ พ.ศ.2523 กำกับโดย พงษ์ศักดิ์ จันทรุกขา ( Part 2 )

ภาพยนต์ ก่องข้าวน้อยฆ่าแม่ พ.ศ.2523 กำกับภาพยนต์โดย : พงษ์ศักดิ์ จันทรุกขา นักแสดง: ปิยะ ตระกูลราษฎร์ / วาสนา สิทธิเวช / สุลาลีวัลย์ สุวรรณทัต/ลุงแนบ [ณรงค์ โกษาผล] / นพดล ดวงพร / ปริศนา วงศ์ศิริ ฯลฯ. ( 1 ) ผมเสี่ยงทำหนังของตัวเอง เรื่อง " ก่องข้วน้อยฆ่าแม่ " ที่ว่าเสี่ยงเพราะตอนนั้นผมมีเงินทำหนังเพียง 30,000 บาท (สามหมื่นบาทถ้วน) ซึ่งเงินสามหมื่นไม่ว่ายุคนั้นหรือยุคนี้ มันก็ยังเป็นเงินน้อยนิดสำหรับผู้คิดจะสร้างหนัง อาศัยมีทีมงานที่ยังเกาะกันแน่น และทุกคนพร้อมที่จะเอาไงเอากัน แบบสุขร่วมเสพ ทุกข์ร่วมต้าน โดยเฉพาะน้ำใจยามยากจาก ปิยะ ตระกูลราษฎร์ และวาสนา สิทธิเวช คู่พระคู่นางจากครูบ้านนอก ที่กำลังฮ็อตสุดเวลานั้น ทั้งสองพระนางเข้าร่วมชนิดตั้งค่าตัวไว้ เรื่องจ่ายเอาไว้ทีหลัง นอกจากนี้ในระยะหลังที่เงิน 30,000 บาทหมดลง ปิยะได้ยื่นมือเข้าช่วย โดยให้ยืมเงิน 30,000 บาท ต่อลมหายใจ อีกคน คือ ต้น โตมร จากตัวประกอบ " ไอ้ใบ้ " ในมนต์รักแม่น้ำมูล และ " จารย์เคนผีบ้า " ปราชย์ข้างวัด ในหนังครูบ้านนอก ของคุณสุรสีห์ และได้ "คุณแม่สุลาลีวัลย์ สุวรรณทัต " นักแสดงมากฝีมือรับบทแม่ ผมจึงเหมือนยาจกที่กินบุญเก่า การทำหนังสมัยนั้นจำเป็นต้องมีการขายสายเพื่อนำเงินไปต่อลมหายใจ พอถ่ายหนังได้ 2 ครั้ง ผมก็รวบรวมภาพนิ่งใส่อัลบั้มออกเดินขายสาย เพราะเงินสามหมื่นนำไปใช้เฉพาะจำเป็น เช่น ค่าฟิล์ม และค่าอาหารกองถ่าย ให้คุณแต๋ว ซึ่งบัดนี้ นอกจากจะเป็นผู้อำนวยการสร้างร่วมกับผมแล้ว ยังให้รับบทแม่ครัวอีกตำแหน่ง ขนาดนั้นยังจำกัดจำเขี่ยอย่างยิ่ง ส่วนตัวผมต้องเหมาเสร็จแทบจะเหมาโหล จากผู้อำนวยการสร้าง ถึงภารโรง แต่กองถ่ายของเราก็เป็นกองถ่ายที่เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและรอยยิ้ม สายแรกที่ผมมุ่งไปด้วยความหวัง คือ สายเหนือ วันแรกลงรถที่ลำปาง เข้าพบผู้จักการโรงหนังที่นั่น เขาแนะนำให้ไปเชียงใหม่ เพราะคนซื้อของสายหนังอยู่ที่นั่น เป็นเจ้าของโรงหนังในศูนย์การค้าเมืองใหม่ ชื่อ "เสี่ยปุ้ย" ." ยากหน่อยนะเพาะแกไม่ซื้อของใครง่ายๆ มีข้อแม้เยอะ แต่ไหนๆ ก็มาจนถึงลำปางแล้ว ก็น่าจะไปดู คุณอาจจะโชคดีก็ได้ " คำพูดของผู้จัดการโรงหนังที่ลำปาง ทำผมลังเล แต่ไหนมาถึงขนาดนี้ จะถอยกลับ ก็ดูจะผิดธรรมเนียมของนักเสี่ยงโชค เสี่ยงภัยที่ไม่มีอะไรจะเสีย ผมจึงจับรถขึ้นเชียงใหม่ หลังจากผมนำเสนอเรื่องราวของหนัง และพูดคุยกับ "เสี่ยปุ้ย" อีกประมาณไม่เกิน 20 นาที ปรากฏว่าเสี่ยแกตกลงซื้อหนังของผม อะไรจะง่ายดายขนาดนั้น ก็ไหนผู้จักการที่ลำปางบอกแกข้อแม้เยอะ ผมแทบไม่เชื่อสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่นี้ เสี่ยปุ้ยตกลงซื้อหนังก่องข้าวน้อยฆ่าแม่ในราคา 450,000 บาท หลังลงนามในสัญญา เสี่ยจ่ายค่าดราฟท์เงินสดล่วงหน้า 150,000 บาท และหลังยื่นดราฟท์ให้ผม เสี่ยยังเลี้ยงข้าวเลี้ยงน้ำเสียอีกมื้อด้วย หลังรับประทานข้าวเสร็จ เสี่ยยิงคำถามที่ผมเองก็งุนงงตลอดเวลาที่อยู่ต่อหน้าเสี่ย ว่า "คุณพงษ์ศักดิ์รู้ไหมว่า ทำไมผมซื้อหนังของคุณ " "เสี่ยคงกรุณาผม ผมขอบคุณครับ" ผมตอบทั้งๆที่รู้ว่าไม่ค่อยตรงคำถามนัก "ไอ้นั่นก็อาจจะใช่ แต่...เหตุผลที่สำคัญที่สุดคือ" ผมกลืนน้ำลาย เหมือนจำเลยรอฟังคำพิพากษา "เหตุผลที่สำคัญที่สุด ก็คือ คุณเป็นคนแรกที่มาบอกผมว่า หนังพึ่งถ่ายเพียง 2 ครั้ง ส่วนมากที่มา มันจะบอกว่าถ่ายไปได้ 70-80 เปอร์เซ็นต์กันทั้งนั้น ผมซื้อตรงนี้แหล่ะ และอีกอย่างก็ได้เห็นงานของคุณจากมนต์รักแม่น้ำมูล และอีกเรื่อง ... " เสี่ยทำท่าคิดผมจึงรีบต่อให้ "ลูกทุ่งเพลงสวรรค์ครับ" "เออๆใช่ๆ นั่นแหล่ะ คุณทำหนังได้ดูรู้เรื่อง และจับตลาดเป็น" เสี่ยบรรยายวิชาการตลาดสำหรับผู้สร้างภาพยนต์อย่างรวบรัด ก่อนที่จะพูดอีกประโยคที่ฟังรื่นหูจนทุกวันนี้ "เข้าแล็บ ผมช่วยอีกแสนหนึ่ง...ที่เหลือว่ากันวันรับหนัง " เข้าแล็บ หมายถึง การทำเทคนิคหลังที่ตัดต่อ ลงเสียงพากย์ และวางซาวด์ เอฟเฟ็กต์ ( sound effecf ) เรียบร้อย เป็นการนำหนังไปมิ๊กซ์ ( mixed down ) รวมกัน ซึ่งเป็นขั้นตอนสุดท้ายของการทำหนัง ทันที่ที่กลับกรุงเทพฯ สิ่งแรกที่ทำ คือ บอกข่าวดีให้คุณแต๋วรับรู้ เพื่อเป็นยาบำรุงหัวใจที่หวั่นไหวของเธอ จากนั้นก็เรียกประชุมทีมงาน และจ่ายค่าตัวที่ "ต๊ะ"กันไว้ก่อน รวมทั้งวิ่งจ่ายค่าตัวให้ดารา เมื่อเคลียร์เรื่องปากท้องให้เพื่อนพ้องเบ็ดเสร็จ ยังเหลือเงินทำงานอีกร่วมแสน แต่น่าเสียดาย 2 ปีต่อมา เสี่ยถูกลอบยิงเสียชีวิตที่ศูนย์การค้าของตัวเอง ผมขอให้เสี่ยปุ๊ยไปสู่คติ สู่ภพภูมิที่ดีเถิดนะครับเสี่ยผู้มีอุปการคุณ #หนัง #ก่องข้าวน้อยฆ่าแม่