Tezcan - Derin Yalnızlık скачать в хорошем качестве

Tezcan - Derin Yalnızlık

Şiir; Nilüfer Sadioğlu Seslendiren; Tezcan Derin Yalnızlık Geceye giderken gün. Yüreğim üşüyor Dilim sessizleşiyor Mavilikler kayboluyor. Ve Büyüyor karanlıklar. Düşlerimde olmadığın gece Renksiz sabahlara uyanıyorum. Gözlerimdeki yaş yıkamış yüzümü. Hayalet gibi dolaşıyorum evin içinde. İki kahve yapıyorum biri bana, biri sensizliğe İçemiyorum ama sensiz olan Kahveyi Hatta kahvem dahi soğuyor Aslında soğumasa bile Seninle içtiğimiz, kahvenin tadını vermiyor Biliyormusun , Acının rengini unuttum, Sensizliğinde. Ama Herkesin acısı ayrı renkte. Bensizliğin acısı ve rengi var mı sende...? Sen Hiç gelmeyecek birini beklemenin Acısını yaşadın mı...? Ben yaşadım... Hemde Rengi en siyah olanından. Şimdilerde İsmini hatta gözünün rengini bile unuttum Sahi Sen hatırlıyor musun...? Yaşamak çok ağır geldi biliyorum Bazen, ben kaçtım, Bazende yaşam kaçtı benden. Mesela şimdi çıkıp gelse, Sevinçten ölürüm dediğin biri oldu mu...? Benim oldu. Ama yüzünü sesini bile unuttuğum, hiç hatırlamadığım birini Umudun rengini de unuttum... Sahi umut ne renkti..? Yorgunum işte, hatırlamıyorum bir çok şeyi, yada unutmak istiyorum herşeyi Yorgunum Hem de çok yorgunum ... Bir uçurumun kenarında, Oturmuş Düşmek ile kalmak arasındayım. İnadına da yaşanmıyor ki Yoruluyor Yürek Unutulmuyor Yaşanan acılar, özlemler hasretler Güzellikler ve mutluluklar, Unuttum desende, Maalesef Unutulmuyor yaşananlar .......!!