Zaraka Monastery Droneas gr скачать в хорошем качестве

Zaraka Monastery Droneas gr

Το μοναστήρι χτίστηκε από μοναχούς του Κιστερκιανού Τάγματος , το γ. 1225. Αυτό που είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο για αυτό το μοναστήρι είναι ότι είναι το μοναδικό που κατασκευάστηκε πραγματικά από τους Κιστερκιανούς στην Ελλάδα (από περίπου 17-19 σπίτια σε όλη την Ελλάδα), καθώς σε όλες τις άλλες περιπτώσεις οι Κιστερκιανοί είχαν καταλάβει υπάρχοντα ελληνικά Ορθόδοξα μοναστήρια που είχαν εγκαταλειφθεί από τους Έλληνες μοναχούς. Από την άποψη αυτή, είναι ένα από τα εξαιρετικά λίγα δείγματα της δυτικής γοτθικής αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα, μαζί με το (πιθανότατα Βενεδικτίνο ) μοναστήρι της Ίσοβα στη δυτική Πελοπόννησο (ακριβώς βόρεια του χωριού Τρυπητή). Αρχικά ανασκάφηκε από τον καθηγητή Αναστάσιο Ορλάντο στη δεκαετία του 1920 και στη συνέχεια από τον Ε. Στίκα στη δεκαετία του 1960 πριν από ένα κοινό έργο από το Καναδικό Ινστιτούτο Αθηνών και την Αρχαιολογική Εταιρεία Αθηνών ετοίμασε το πρώτο λεπτομερές κρατικό σχέδιο της εκκλησίας το 1984. Ανασκαφές από 1993-1996 από το Ποντιακό Ινστιτούτο Μεσαιωνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο αποκάλυψε περιοχές γύρω από την πύλη και το μοναστήρι. Μερικοί μελετητές πιστεύουν ότι η μονή είχε χτιστεί στην ίδια τοποθεσία, ή σε γενική περιοχή με έναν αρχαίο ελληνικό ναό αφιερωμένο στην Άρτεμη , ο οποίος υποστηρίζεται από το γεγονός ότι υλικά από έναν ναό έχουν χρησιμοποιηθεί εκτενώς στα κτίρια της μονής. Είναι πιθανό, ωστόσο, αυτά τα στοιχεία (για παράδειγμα επαναχρησιμοποιημένα τύμπανα στηλών) να προέρχονται από την αρχαία πόλη λίγες εκατοντάδες μέτρα μακριά. Το μοναστήρι εμφανίζει σποραδική εμφάνιση στο Καταστατικό του Γενικού Κεφαλαίου του Κιστερκιανού και ήταν ένα από τα σπίτια στα οποία χορηγήθηκε ειδική εξαίρεση από την υποχρεωτική ετήσια συμμετοχή στο Γενικό Κεφάλαιο και μαζί με τα σπίτια στη Συρία και τα Κράτη των Σταυροφόρων απαιτείται μόνο να παρευρεθεί. μία φορά κάθε επτά χρόνια. Το μοναστήρι εγκαταλείφθηκε το 1276. Οι κύριες σωζόμενες δομές είναι η επιβλητική θολωτή πύλη και η εκκλησία, ειδικά το δυτικό άκρο της, καθώς και τμήματα του αμυντικού τείχους γύρω από το μοναστήρι. Η ανασκαφή στα ΒΑ του ανατολικού άκρου της εκκλησίας (πιθανώς αρχικά είχε προγραμματιστεί ένας νάρθηκας, αλλά ποτέ δεν ολοκληρώθηκε) αποκάλυψε μια τοξωτή είσοδο πιθανότατα στην τραπεζαρία που είχε πέσει σε σεισμό. Οι ανασκαφές PIMS έδειξαν ότι η μονή επανεγκαταστάθηκε στα τέλη του 14ου αιώνα και κατοικήθηκε ίσως κατά διαστήματα μέχρι τα μέσα του 16ου αιώνα. Πολλοί τάφοι από αυτήν την μετέπειτα ενασχόληση ανασκάφηκαν μέσα και γύρω από το μοναστήρι, συμπεριλαμβανομένου ενός κεφαλιού άνδρα και ενός με σύμβολο γερμανού τραπεζίτη στα μέσα του 16ου αιώνα.