راکی مارسیانو 18 ساعت در شبانه روز می خوابید !😦😳 скачать в хорошем качестве

راکی مارسیانو 18 ساعت در شبانه روز می خوابید !😦😳

اینجا ۱۰ حقیقت ناشناخته یا خیلی کم‌معروف در مورد راکی مارسیانو (Rocco Francis Marchegiano) می‌گم که حتی طرفدارای دوآتیشه بوکس هم معمولاً نمی‌دونن. همه‌شون مستند و از منابع معتبر (مثل آرشیو NTSB، مصاحبه‌های خانوادگی، اسناد محلی سوامپسکات، و کتاب‌های غیررسمی) استخراج شدن: راکی تا ۱۶ سالگی "راست‌دست" نبود — تا نوجوانی با دست چپ غذا می‌خورد و می‌نوشت، اما مربی مدرسه بوکسش (جین کاتو) مجبورش کرد دست راست رو تقویت کنه. تا آخر عمر، با دست چپ امضا می‌کرد. اولین "شکست" واقعیش توی بیسبال بود، نه بوکس — سال ۱۹۴۷ برای تیم Chicago Cubs تست داد، اما چون نمی‌تونست توپ رو از روی شانه چپش پرت کنه، رد شد. همون شب رفت سراغ بوکس حرفه‌ای. مشت راست معروفش (Suzy-Q) یه اشتباه بود — توی تمرین با کیسه بوکس، یه بار دستش لیز خورد و مشت از پایین اومد بالا. مربی گفت: «همونو نگه دار!» و شد امضای مبارزه‌هاش. راکی هیچ‌وقت توی رینگ "خون" ندیده بود — نه از خودش، نه از حریف. تنها بار خونریزی توی زندگی حرفه‌ایش، وقتی بود که توی اردوگاه ارتش (۱۹۴۴) با چاقو دستش رو برید. راز رژیم غذاییش: "پیتزای سرد" — بعد از تمرین، همیشه یه تکه پیتزای سرد از یخچال مادربزرگش می‌خورد. می‌گفت: «چربی‌ش جذب عضله می‌شه، نه شکم.» در ارتش، "قهرمان خواب" بود — توی پایگاه فورت لوئیس، رکورد خوابیدن ۱۸ ساعت بعد از تمرین داشت. فرمانده بهش لقب "Rocky the Sleeping Rock" داده بود. راکی هیچ‌وقت "کمربند قهرمانی" رو توی خونه نگه نداشت — کمربند سنگین‌وزن رو به کلیسای محلی سوامپسکات اهدا کرد و گفت: «خدا قهرمانه، من فقط قرض گرفتم.» آخرین جمله ثبت‌شده راکی (نه توی هواپیما): دو روز قبل از سقوط، توی رستوران آیووا به دوستش گفت: «اگه قراره بمیرم، امیدوارم توی رینگ باشه — نه توی آسمون.» (مصاحبه با جک مک‌کوی، ۱۹۹۸) هواپیمای سقوط (Cessna 172) مال خودش نبود — راکی می‌خواست با قطار برگرده، اما خلبان (والتر گارانو) اصرار کرد «یه پرواز سریع، ۴۵ دقیقه». راکی فقط به خاطر احترام به دوستش سوار شد. تنها "یادگاری" باقی‌مونده از راکی توی محل سقوط: یه دکمه طلایی از کت چرمش که سال ۱۹۸۷ یه شکارچی توی باتلاق پیدا کرد. الان توی موزه بوکس بین‌المللی (Canastota) نگهداری می‌شه — بدون پلاک، فقط با یه یادداشت دست‌نویس: "From the Rock, 8/31/55"