Żywopłot - grab, irga błyszcząca czy tuje. Zalety i wady różnych żywopłotów скачать в хорошем качестве

Żywopłot - grab, irga błyszcząca czy tuje. Zalety i wady różnych żywopłotów

Żywopłot chroni przed ciekawskimi spojrzeniami, wiatrem, ulicznym pyłem i częściowo przed hałasem. Wysokie żywopłoty zazwyczaj wyznaczają teren działki i granicę z sąsiadami. Na terenie ogrodu często sadzimy niższe żywopłoty, które oddzielają różnorodne przestrzenie. Niskie żywopłoty służą jako obrzeża rabat i ścieżek. Rozróżniamy dwa główne typy żywopłotów: rosnące swobodnie i formowane przez regularne cięcie. Wysokość żywopłotów rosnących naturalnie regulujemy poprzez dobór roślin, w wypadku żywopłotów formowanych chodzi o właściwe przycinanie. Żywopłot naturalny wymaga znacznie mniej zabiegów pielęgnacyjnych niż formowany. Jednak zdarzają się sytuacje, w których także wobec swobodnie rosnącego szpaleru roślin musimy sięgnąć po nożyce. Kontury zarysowane prostymi liniami sprawiają, że żywopłoty formowane, w przeciwieństwie do naturalnych, mają bardziej architektoniczny charakter. W klasycznej sztuce komponowania ogrodów dworskich tego typu szpalerom roślin przypisywano szczególne znaczenie. Żywopłoty możemy też podzielić na liściaste i iglaste. To który wybierzemy do ogrodu jest przede wszystkim kwestią osobistych preferencji. Jeśli wzorujemy się naturą, prawdopodobnie bardziej będą nam odpowiadać żywopłoty liściaste. Polne gaiki i obrzeża lasów, również iglastych, tworzą niemal wyłącznie drzewa liściaste. Cechą charakterystyczną tych roślin jest to, że zrzucają liście na zimę, chociaż są takie gatunki, jak np. grab i buk, które utrzymują zaschnięte liście na gałęziach. Opadają one dopiero wiosną gdy pojawiają się kolejne. Zielony mur z takich roślin iglastych jak żywotniki czy cyprysiki zwykle sprawia wrażenie mało naturalnego. Z drugiej strony, rośliny iglaste są cały rok zielone i nie trzeba sprzątać ich liści jesienią. Gęste nasadzenie iglaków może stworzyć całkowicie szczelną osłonę przed niepożądanymi spojrzeniami. Może również skutecznie ochronić nasz ogród przed napływającymi falami zimnego powietrza. W przypadku żywopłotów sprawdza się zasada, że im mocniejsze przycięcie, tym lepiej. Już od posadzenia musimy dbać o odpowiednie cięcie, dzięki któremu rośliny będą się krzewić od samego dołu. Ma to szczególnie znaczenie w przypadku szpalerów drzew liściastych. Jeśli nasz żywopłot osiągnął już pożądaną wysokość i szerokość, musimy dbać o wycinanie pędów wybiegających poza ustalone granice szpaleru. Rośliny iglaste i zimozielone zazwyczaj przycinamy wiosną. Ma to tę zaletę, że w okres zimowy wkroczy całkowicie dojrzała roślina i młode pędy nie będą już narażone na przemarznięcia. Żywopłoty z roślin liściastych wymagają nawet kilkukrotnego cięcia w roku. Pamiętajmy, że wykorzystanie różnych gatunków roślin do założenia żywopłotu liściastego nie jest wskazane, ponieważ odznaczają się różnymi formami i różnym tempem wzrostu. Przykładem formowanego żywopłotu liściastego może być szpaler założony z grabów. Sadzonki tych drzew sadzimy dość gęsto i w pierwszym roku systematycznie podlewamy. Delikatne cięcie przeprowadzamy już po kilku miesiącach, żeby żywopłot dobrze się zagęścił. Po 6 latach tak posadzony szpaler ma już ponad 3 metry. Przy odpowiednim cięciu graby wytwarzają dużo odrostów z pnia i tworzą gęstą, zieloną ścianę. Są to rośliny dość odporne na choroby i szkodniki, można je formować w dowolne kształty. Żywopłot z grabów jest łatwy w uprawie i przystosowany do naszych warunków klimatycznych. Jego cięcie warto przeprowadzić dwukrotnie, pierwszy raz w czerwcu, drugi pod koniec sierpnia. Na początku wystarczą ostre nożyce, potem już warto się zaopatrzyć w urządzenia, które przyspieszą i ułatwią cięcie oraz sprzątanie po cięciu. Subskrybuj :) https://ogrodnacodzien.pl/   / izabella.schick   #ogrod_na_co_dzien