Kalwaria Zebrzydowska скачать в хорошем качестве

Kalwaria Zebrzydowska

Kalwaria Zebrzydowska, położona malowniczo wśród wzgórz Beskidu Makowskiego, to miejsce o wyjątkowej aurze duchowości i historii. Sercem tego sanktuarium jest zespół klasztorny oo. Bernardynów, a jego największą chlubą – Dróżki Kalwaryjskie, unikatowy kompleks kaplic i kościołów, który od wieków przyciąga pielgrzymów z całego świata. Wyruszmy w podróż śladami wiary i historii, odkrywając tajemnice Kalwarii Zebrzydowskiej i jej niezwykłych Dróżek. Historia Kalwarii Zebrzydowskiej sięga XVII wieku, kiedy to Mikołaj Zebrzydowski, wojewoda krakowski, postanowił stworzyć na swoich ziemiach "Nową Jerozolimę". Inspiracją dla niego była pielgrzymka do Ziemi Świętej, podczas której zachwycił się krajobrazem i duchowością miejsc związanych z męką i śmiercią Jezusa Chrystusa. W 1600 roku rozpoczął budowę klasztoru i kościoła, a następnie, wraz z architektem Pawłem Baudarthem, zaprojektował Dróżki Kalwaryjskie, naśladujące topografię i charakter miejsc świętych w Jerozolimie. W 1602 roku do Kalwarii Zebrzydowskiej przybyli pierwsi bernardyni, którzy do dziś opiekują się sanktuarium i pielęgnują tradycje pielgrzymkowe. W kolejnych wiekach Kalwaria Zebrzydowska rozwijała się, przyciągając coraz więcej pielgrzymów i zyskując miano "Polskiej Jerozolimy". Dróżki Kalwaryjskie to serce sanktuarium. Składają się z 42 kaplic i kościołów, rozmieszczonych wśród malowniczych wzgórz i lasów. Wędrując nimi, pielgrzymi mogą przeżywać Mękę Pańską i rozważać tajemnice wiary. Każda kaplica poświęcona jest innemu wydarzeniu z życia Jezusa, od wjazdu do Jerozolimy aż do Zmartwychwstania. Kalwaria Zebrzydowska położona jest wśród malowniczych wzgórz Beskidu Makowskiego. Lasy, łąki i pola tworzą tu harmonijną przestrzeń, sprzyjającą kontemplacji i wyciszeniu. Wędrując Dróżkami Kalwaryjskimi, można podziwiać piękno przyrody i odnaleźć wewnętrzny spokój.