19ฉันแทบใจจะขาด ข้างหลังภาพเดอะมิวสิคัล скачать в хорошем качестве

19ฉันแทบใจจะขาด ข้างหลังภาพเดอะมิวสิคัล

ฉันแทบใจจะขาด - ท่าเรือโกเบ - หมู่มวล, นพพร, กีรติ หมู่มวล : ใจเราจำลา จนจะกลั้นน้ำตาไม่ไหว ต่างคนโคจรมาเจอ เมื่อสุดท้ายทั้งฉันและเธอต้องจากลา เมื่องานเลี้ยงมีวันเลิกรา เรื่องแบบนี้เป็นธรรมดา แต่ภาพคืนวันเหล่านั้นจะคงติดตรา อยู่ประทับหัวใจ (เสียงหวูดเรือดังขึ้น) ได้ยินเสียงกังวานหวูดเรือ เปรียบดังเสียงหัวใจจะขาด จากพรากกันไป จะพบกันอีกไหม อีกนานสักเท่าไหร่ นพพร (พูด) คนเยอะเหลือเกินนะครับ ทำไมชีวิตเราต้องมาอยู่กับคนเยอะแบบนี้ด้วยครับ คุณหญิง กีรติ (พูด) เราเลือกไม่ได้หรอกนพพร นพพร : เพียงต้องการล่ำลาต่อกันโดยลำพังแค่เรา ไม่อยากลาท่ามกลางผู้คนอย่างไร้...ไร้เยื่อใย กีรติ : เมื่อจากกันสัญญากับฉัน ต้องตั้งใจเล่าเรียน ฉันจะรอฟังเรื่องเธอที่เมืองสยาม ด้วยความตั้งใจ นพพร : คุณหญิง โปรดคิดถึงผมนะครับ ผมจะเฝ้าคิดถึงเพียงคุณหญิง ผมจะเอาทุกความรู้สึกบรรยายเป็นตัวอักษรไป คอยส่งถึงทุกวัน กีรติ : จะรอคอยฉันจะรออ่านจดหมายจากเธอนะนพพร.... กีรติ (พูด) ผ้าพันคอของเธอมันเก่าแล้ว โปรดเก็บผืนนี้ไว้ เป็นที่ระลึก ต่างตัวฉันนะ กีรติ : เธอจะเป็นเพื่อนรักของฉัน จงระลึกถึงกัน โปรดอย่าลืมแม้เพียงสักวัน (เสียงหวูดเรือดังขึ้นอีกครั้ง) นพพร : คำพูดก็ยังมีอีกเป็นล้าน ผมจะบอกออกไปได้อย่างไร เวลามันน้อยลงทุกที ไม่มีเพียงพอให้พูดไป กีรติ : จงพูดเท่าที่ทำได้เถิดนะ นพพร : อยากห้ามเวลา กีรติ : นพพร อย่ากังวล อย่าหวั่นไหว นพพร : อยากห้ามฟ้าดิน กีรติ : คำใดๆ ก็ตาม เป็นหมื่น เป็นล้าน จะอ่านจากสายตา นพพร : จงอ่านผมด้วยสายตา แทนคำในหัวใจ อยากจะบอกให้รู้ว่า....ผมรักคุณหญิง ยามไกลกันเมื่อไรได้โปรดคิดถึงคนไกลคนนี้..... กีรติ : นพพร... ฉันจะคิดถึงเธอ (เสียงหวูดเรือดังเรียกครั้งสุดท้าย) นพพร : ได้โปรดบอกผมมาเถิด รักผมบ้างไหม กีรติ : นพพร... ฉันเป็นเพื่อนตายของเธอ นพพร : ทำไมคุณหญิงไม่ตอบผมให้ได้รู้ รักกันบอกมาสักคำ กีรติ : คำตอบตรงนี้จะทำร้ายเธอและฉัน นพพร : บอกผม ไม่ว่าจะเป็นเช่นไร ที่แล้วมา รักผมหรือไม่ ...แค่พูดตรงๆ ให้ผมได้ฟัง กีรติ : รีบไปได้โปรด นพพร....ฉันแทบใจ...จะขาด.... หมู่มวล : จากกันแล้วเราต้องจากกัน อยากจะรั้งจนใจจะขาด จากพรากกันไป จะพบกันอีกไหม อีกนานสักเท่าไหร่ -- จบ องก์ 1 --