مقایسه سیلدنافیل و تادالافیل| کدومش برای نعوظ بهتره؟ скачать в хорошем качестве

مقایسه سیلدنافیل و تادالافیل| کدومش برای نعوظ بهتره؟

مقایسه سیلدنافیل و تادالافیل: تفاوت‌ها و نکات مهم اختلال نعوظ یکی از مشکلات شایع در مردان است که می‌تواند تأثیر زیادی بر کیفیت زندگی داشته باشد. در میان داروهای مختلفی که برای درمان این مشکل وجود دارند، سیلدنافیل (ویاگرا) و تادالافیل (سیالیس) از محبوب‌ترین گزینه‌ها هستند. در این مقاله، تفاوت‌های این دو دارو، نحوه عملکرد، عوارض جانبی و موارد مصرف بررسی خواهد شد. نحوه عملکرد نعوظ نعوظ با تحریک جنسی آغاز می‌شود. زمانی که فرد چیزی را می‌بیند، می‌شنود، لمس می‌کند یا بویی حس می‌کند که او را تحریک می‌کند، بدن شروع به آزاد کردن نیتریک اکسید می‌کند. این ماده باعث تولید پیام‌رسان شیمیایی به نام cGMP می‌شود که منجر به شل شدن عضلات صاف در آلت تناسلی و افزایش جریان خون به این ناحیه می‌شود. در نتیجه، نعوظ ایجاد می‌شود. عوامل پایان‌دهنده نعوظ سه عامل اصلی باعث پایان نعوظ می‌شوند: کاهش تحریک جنسی تجزیه cGMP توسط آنزیم فسفودی‌استراز نوع 5 (PDE5) پاسخ عصبی به انزال که باعث انقباض عضلات و خروج خون از آلت تناسلی می‌شود. نحوه عملکرد داروهای اختلال نعوظ سیلدنافیل و تادالافیل با مهار آنزیم PDE5، از تجزیه cGMP جلوگیری می‌کنند. در نتیجه، نعوظ طولانی‌تر و پایدارتر باقی می‌ماند. عوارض جانبی مشترک مصرف این داروها ممکن است باعث برخی عوارض جانبی شود، از جمله: سردرد گرگرفتگی احتقان بینی سوزش معده تغییرات بینایی موارد منع مصرف افرادی که از داروهای حاوی نیترات (مانند نیتروگلیسیرین برای درمان آنژین) استفاده می‌کنند، نباید از این داروها مصرف کنند؛ زیرا ترکیب آن‌ها می‌تواند منجر به افت شدید فشار خون و حتی خطر مرگ شود. تفاوت‌های سیلدنافیل و تادالافیل سیلدنافیل (ویاگرا) باید 30 تا 60 دقیقه قبل از رابطه جنسی مصرف شود. بهترین تأثیر آن زمانی است که با معده خالی یا پس از یک وعده غذایی سبک مصرف شود. اثر آن حدود 4 ساعت در بدن باقی می‌ماند. در دوزهای 25 تا 100 میلی‌گرم و فقط به‌صورت مصرف موردی (On-demand) موجود است. عوارض خاص: تغییرات رنگ‌بینی (دید آبی-سبز) و احتمال خونریزی بینی. تادالافیل (سیالیس) مانند سیلدنافیل، 30 تا 60 دقیقه قبل از رابطه جنسی مصرف می‌شود. اثر آن تا 36 ساعت در جریان خون باقی می‌ماند. امکان مصرف روزانه با دوز پایین (2.5 تا 5 میلی‌گرم) وجود دارد. علاوه بر اختلال نعوظ، در درمان مشکلات ادراری ناشی از بزرگ شدن خوش‌خیم پروستات (BPH) مؤثر است. عارضه خاص: درد عضلانی. نتایج مقایسه در یک مرور سیستماتیک و متاآنالیز که شامل 16 مطالعه و بیش از 5000 بیمار بود، نتایج زیر به دست آمد: اثربخشی هر دو دارو مشابه است. میزان رضایت بیماران و همسران آن‌ها از تادالافیل بیشتر بود. عوارض جانبی مشابهی داشتند، اما تغییرات بینایی با سیلدنافیل و درد عضلانی با تادالافیل بیشتر مشاهده شد. توصیه‌های نهایی اگر مشکلات ادراری ناشی از BPH دارید، مصرف روزانه تادالافیل گزینه مناسبی است. اگر تمایل به مصرف موردی دارید، هر دو گزینه مناسب هستند؛ در صورت عدم تأثیر یکی، می‌توانید دیگری را امتحان کنید. مصرف این داروها باید تحت نظر پزشک انجام شود. جمع‌بندی سیلدنافیل و تادالافیل هر دو داروهای مؤثری برای درمان اختلال نعوظ هستند، اما تفاوت‌هایی در مدت اثر، امکان مصرف روزانه و عوارض جانبی دارند. انتخاب بین این دو دارو بستگی به شرایط فردی بیمار و توصیه پزشک دارد. در صورت تمایل به آشنایی با روش‌های دیگر درمان اختلال نعوظ، مانند شیاف، تزریق داخل آلت، دستگاه‌های وکیوم یا ایمپلنت‌های آلت، می‌توانید از متخصصان این حوزه مشورت بگیرید. صحبت ها و مقایسه اولیه سیلدنافیل و تادالافیل: 00:00:00 نعوظ چگونه رخ میده؟: 00:00:50 نعوظ چگونه به پایان میرسه؟: 00:02:15 این قرص ها چگونه بر نعوظ تاثیر می گذارند؟: 00:03:52 عوارض جانبی این قرص ها و مواردی که باید دقت کنیم: 00:04:31 تفاوت های سیلدنافیل و تادالافیل: 00:06:06 اگر از یکی جواب نگرفتم برم سراغ بعدی: 00:07:35 صحبت های پایانی: 00:08:10 #نعوظ #urineproblem #ویاگرا #سیالیس