Tabatabai: Iranian universities (HD) جواد طباطبایی در همایش ایران همین جا است که ایستاده ای скачать в хорошем качестве

Tabatabai: Iranian universities (HD) جواد طباطبایی در همایش ایران همین جا است که ایستاده ای

دانشگاه ایرانی ضروری است طباطبایی دانشگاهیان را تفهیم اتهام می‌کند http://simafekr.tv/video/24928 سیمافکر: حتما برای بسیاری این سوال مطرح شده است که چرا جواد طباطبایی، در طول همه این سالها که از سوی نهاد رسمی دانشگاه در ایران، ممنوع‌الکار بوده است، کمتر به این موضوع پرداخته و لحن تند و ملامت‌های تیز خاص خودش را حوالۀ صاحبان کرسی وزارت و ریاست نهاد علم در ایران نکرده و یا کمتر کرده است. این پرسش وقتی تأمل‌برانگیزتر می‌شود که می‌بینیم در تمام طول این مدت، به عوض صاحبان قدرت رسمی، این صاحبان کرسی‌های تحقیق و تدریس دانشگاهی و چهره‌های عمدتا صاحب نام رشته‌های مختلف علوم اجتماعی و علوم انسانی بوده‌اند که سخت‌ترین انتقادات جواد طباطبایی نصیب‌شان شده و گاه و بی‌گاه، در محکمۀ او حاضر شده و کارنامه‌ی تحقیق و تألیف و تدریس‌شان بی‌محابا و بی‌رودربایستی نقد و نفی شده است. تلاش برای حل و فصل این پارادوکس ظاهرا موجود در مشی جواد طباطبایی و این خلاف‌آمد عادتی که او پی گرفته است، بعضا به آنجا کشیده است که برخی او را متفکری محافظه‌کار می‌دانند که ترجیح داده است در سایه‌ای امن، به اندیشیدن پیرامون ایران‌شهر و نظریه‌ی دولت و… مشغول باشد و گردی از ناحیه‌ی قدرت بر دامنش ننشیند و به عوض آن، با حمله به دانشگاهیان، حق غصب شده‌ی خودش در دانشگاه را به رخ این و آن بکشد جواد طباطبایی در این ویدئو که حاوی سخنانش در آیین بزرگداشت خود اوست، شاید بیش از هر چیز در پی آن است تا چنین قضاوتی درباره‌ی خودش را از صحنه به در کند و نشان دهد که چرا تنها محکمه‌ای که به رسمیت می‌شناسد، محکمه‌ای است که یک سوی آن صاحبان کرسی‌های دانشگاهی باشند. او البته به طعنه می‌گوید که در تمام این مدت، از سوی صاحبان قدرت، تفهیم اتهام نشده است، اما وقتی از برنامۀ فکری خود در تمام طول این سالها می‌گوید، درمی‌یابیم که مسأله اصلی چیز دیگری است. طباطبایی، خصم خود را سیاسیون نمی‌داند و معتقد است که کسانی که سیاسیون را بر علیه او شورانده‌اند، همان صاحبان کرسی‌های دانشگاه بوده‌اند. همان‌ها که طباطبایی را متهم کرده‌اند که حامل یک اراده‌ی سیاسی خطرناک است. طباطبایی البته می‌پذیرد که اراده‌ی او اراده‌ی خطرناکی است. اما نه برای دولت و سیاست، که برای دانشگاه. همین هم هست که هیچ ابایی ندارد از اینکه با مقام سیاسی که به آیین بزرگداشت او دعوت شده، در یک جبهه قرار گرفته و دیسیپلین‌های مرسوم دانشگاهی را به طعن و طنز بگیرد. طباطبایی در این سخنرانی می‌گوید که تمام برنامه‌ی علمی او به کرسی نشاندن ضرورت تأسیس علم ایرانی و دانشگاه ایرانی بوده است. این برای کسانی که طباطبایی را یک اندیشمند کلاسیک سیاسی می‌دانند، لابد تعجب‌برانگیز است، اما اگر قدری بیشتر تأمل کنیم درمی‌یابیم، دانشگاهی که طباطبایی از آن سخن می‌گوید، حقیقتا یک نیروی سیاسی است. نیرویی که مانع آن شده است تا دست ما به ایران و قدرت واقعی آن برسد و از امکانات آن بهره‌مند شویم. دانشگاه از نظر طباطبایی یک عنصر ضد ملی است و همین هم هست که دائما در محکمه طباطبایی فراخوانده، تفهیم اتهام و درباره‌ی او با خشونت، حکم صادر می‌شود.