📌 ΑΡΠΥΙΕΣ | ΣΠΑΝΟΜΑΡΚΟΥ ΙΩΑΝΝΑ&ΑΡΕΤΗ - ΣΩΤΗΡΗΣ ΨΥΛΛΑΚΗΣ - скачать видео с ютуба бесплатно по ссылке

Не удается загрузить Youtube-плеер. Проверьте блокировку Youtube в вашей сети.
Повторяем попытку...

Скачать видео с ютуб по ссылке или смотреть без блокировок на сайте: ΑΡΠΥΙΕΣ | ΣΠΑΝΟΜΑΡΚΟΥ ΙΩΑΝΝΑ&ΑΡΕΤΗ - ΣΩΤΗΡΗΣ ΨΥΛΛΑΚΗΣ в качестве 4k

У нас вы можете посмотреть бесплатно ΑΡΠΥΙΕΣ | ΣΠΑΝΟΜΑΡΚΟΥ ΙΩΑΝΝΑ&ΑΡΕΤΗ - ΣΩΤΗΡΗΣ ΨΥΛΛΑΚΗΣ или скачать в максимальном доступном качестве, видео которое было загружено на ютуб. Для загрузки выберите вариант из формы ниже:

Информация по загрузке:

Скачать mp3 с ютуба отдельным файлом. Бесплатный рингтон ΑΡΠΥΙΕΣ | ΣΠΑΝΟΜΑΡΚΟΥ ΙΩΑΝΝΑ&ΑΡΕΤΗ - ΣΩΤΗΡΗΣ ΨΥΛΛΑΚΗΣ в формате MP3:

Если кнопки скачивания не загрузились НАЖМИТЕ ЗДЕСЬ или обновите страницу
Если возникают проблемы со скачиванием видео, пожалуйста напишите в поддержку по адресу внизу страницы.
Спасибо за использование сервиса ClipSaver.ru

ΑΡΠΥΙΕΣ | ΣΠΑΝΟΜΑΡΚΟΥ ΙΩΑΝΝΑ&ΑΡΕΤΗ - ΣΩΤΗΡΗΣ ΨΥΛΛΑΚΗΣ

ΝΕΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ 2015 - Απο τις διεθνώς διακεκριμένες μουσικοσυνθέτριες/στιχουργούς Σπανομάρκου Ιωάννα&Αρετή - "ΑΡΠΥΙΕΣ" ---------------------------------------- Ο πρωταγωνιστής του τραγουδιού είναι ο "Ελληνας", που τον κατατρέχουν οι Άρπυιες, τα αρπακτικά της αρχαιοελληνικής μυθολογίας, όχι μόνο για να τον κατασπαράξουν, αλλά και για να του πάρουν μέχρι και την ψυχή του.. Εκείνος όμως, την ύστατη στιγμή, παρότι φαίνεται πως ξεψυχά και εκείνες νόμισαν πως τον αποτελείωσαν, βρήκε τη δύναμη, σηκώθηκε και τις απώθησε, τις έδιωξε μακριά, μιά για πάντα.... ΣΤΙΧΟΙ: Στάζει αίμα απ’τη σάρκα τα σωθικά φανήκαν κι είναι όλα μαύρα Νύχια, κόβουν τα στήθια μάτια γεμάτα μίσος, που θυμίζουν φίδια Ψύχος, σαν μια θύελλα αρπάζουνε το πλήθος οι άρπυιες συνήθως, τις ψυχές προσμένουν ζωντανεύει ο μύθος Θολώνει η μνήμη, τρέμουν τα χείλη ανάβει η φλόγα γοργά Θολώνει η μνήμη, τρέμουν τα χείλη παίρνει η ψυχή του φωτιά Θύμα μπρος απ’το μνήμα ξάφνου δυνάμεις βρίσκει και κάνει το βήμα Χλιαίνει, βαριανασαίνει ορμά και πάνω τους χιμά, μακριά τις στέλνει Μόνος, θυμωμένος κι είν’ αβάσταχτος ο πόνος τέρμα πια ο φθόνος, η ψυχή του ανήκει άδειος είν’ ο δρόμος Θολώνει η μνήμη, τρέμουν τα χείλη ανάβει η φλόγα γοργά Θολώνει η μνήμη, τρέμουν τα χείλη παίρνει η ψυχή του φωτιά

Comments