Katolicki kościół parafialny Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, Herzogenrath скачать в хорошем качестве

Katolicki kościół parafialny Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, Herzogenrath

Jest kościołem parafialnym miasta Herzogenrath . Obecny budynek został wzniesiony w latach 1913-1915 według projektu architekta okręgowego Heinricha van Kanna jako neobarokowa bazylika . Historia Herzogenrath, które otrzymało prawa miejskie około 1260 roku od ostatniego księcia limburskiego , Walrama IV, nie posiadało własnego kościoła parafialnego przez całe średniowiecze. Obszar dzisiejszego Herzogenrath, położony na zachód od rzeki Wurm , należał głównie do parafii św. Lamberta w Kerkrade i diecezji Liège . Nawet po bitwie pod Worringen w 1288 roku i późniejszym traktacie pokojowym, kiedy obszar ten przypadł Brabancji , sytuacja ta pozostała niezmieniona. Dopiero podczas konfliktów między Habsburgami a Jülich w III wojnie o sukcesję Gelderlandzką zainteresowanie Herzogenrathem wzrosło, jako ważnym punktem granicznym. Po długich negocjacjach, w 1564 roku utworzono parafię, oddzieloną od kościoła św. Lamberta. Podobnie jak kościół św. Lamberta, nowo utworzona parafia należała do dekanatu Maastricht w diecezji Liège. W tym czasie w mieście znajdowała się mała kaplica, którą wierni wykorzystywali jako kościół parafialny. W 1780 roku diecezja zezwoliła na rozbiórkę tego budynku i budowę nowego kościoła w miejscu obecnego, konsekrowanego w Boże Narodzenie 1781 roku. Wraz z włączeniem lewego brzegu Renu do państwa francuskiego i zawarciem konkordatu francuskiego z 1801 roku, parafia Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny stała się częścią nowo utworzonej diecezji akwizgrańskiej . Na mocy traktatu akwizgrańskiego z 1816 roku terytorium dzisiejszego Herzogenrath zostało przyłączone do Królestwa Prus, ale dopiero w 1821 roku, na mocy bulli papieskiej „ De salute animarum”, diecezja akwizgrańska została rozwiązana. Jednocześnie parafia została rozszerzona o tereny na zachód od rzeki Wurm, które przejęła od parafii św. Lamberta, i stała się częścią reaktywowanej archidiecezji kolońskiej . W związku z gwałtownym wzrostem liczby ludności, wynikającym z górnictwa i industrializacji, od połowy XIX wieku wielokrotnie rozważano plany rozbudowy kościoła lub budowy nowego budynku. Pod koniec stulecia zlecono wykonanie pierwszego projektu nowego budynku. Proces decyzyjny ciągnął się przez wiele lat, obejmując projekty kilku architektów reprezentujących różne style historyzmu, aż ostatecznie wybrano neobarokowy projekt autorstwa architekta okręgowego, Heinricha van Kanna. Krótko przedtem wydzielono południowe części parafii i utworzono nową parafię św. Józefa . Istniejący kościół zburzono w 1913 roku, a na jego miejscu wzniesiono nowy budynek, którego konsekracja odbyła się w październiku 1915 roku.