Tomik wierszy - Horus скачать в хорошем качестве

Tomik wierszy - Horus

Na Ulubionego Syna Był gwiazdą jasną, co mroki rozgania, Wzorem dla braci, godnym naśladowania. Gdy na Ullanor tryumf swój świętował, Nikt nie przypuszczał, co w sercu swym chował. Dziś zamiast pieśni i dzwonów radosnych, Płacz tylko słychać wśród ruin żałosnych. O długu na Gorro Pamiętasz, Panie, tamten czas? Gdy ork za gardło trzymał Was? To Horus ramię bestii ciął, Byś Ty kolejny oddech wziął. Okrutna losu to jest drwina: Ocalił ojca – ręka syna, By po stuleciach, w mroku dali, Ten sam świat w Jego imię spalić. Na fałszywe uzdrowienie Leży w Loży raniony, jad duszę mu ścina, To nie litość kapłanów, lecz zguby przyczyna. Widzi w majakach przyszłość: Imperium w ruinie, Lecz nie wie, że to wszystko przez niego wypłynie. Erebus, wąż przebiegły, w przyjaciela masce, Kupił duszę herosa przy osnowy łasce. Ogień na Isstvanie III Zrzucił na dzieci swe bomby wirusa, Nie drgnęła przy tym ojcowska pokusa. Gdy ciało gnije i w biomasę zmienia, On z orbity śle tylko pozdrowienia. Na nic się zdały przestrogi Tarvitza, Gdy ojcem twoim jest sama kostucha. Przypowieść o Bramie na Molech Poszedł Waćpan Horus do bramy na Molech, By z bogami paktować o ludzką niedolę. Wszedł tam jako wódz wielki, w pysznej zbroi złotej, Wyszedł starzec zgorzkniały, pełen zła i słoty. Zyskał moc czterech potęg, by Cesarza pobić, Lecz zapomniał, że diabłu nie da się zarobić. Kto z Chaosem spółkuje, ten traci swą wolę, I kończy jako lalka w tragicznym zespole. Pojedynek na Mściwym Duchu Sanguinius wiedział, że zginie. Horus myślał, że zwycięży. Jeden złamany na pokładzie, Drugi złamany na duszy. Anioł odszedł w chwale, choć martwy. A zwycięzca? Stała się rzecz zgoła nowa: Naczynie pękło, bo przelały się słowa. Ostateczne Przebaczenie Czekał na niego z athame w dłoni. Mógł stać się Bogiem, Królem Mroku, Lecz wybrał człowieczeństwo w ostatnim kroku. "Wybaczam ci" – rzekł, nim cios zadał. I tak syn marnotrawny nie do domu wrócił, Lecz w niebyt, co nawet duszę mu ukrócił. Epilog: O Klonie i Synu Fabiusz ulepił ojca z pamięci i ciała, Myśląc, że wróci Mistrzowi dawna chwała. Lecz Syn, co czarny pancerz przywdział zamiast szaty, Zmiażdżył buławę i ojca – na raty. "Nie jesteś moim ojcem" – rzekł, wbijając szpony. I tak umarł Lupercal. Po raz drugi. Nieskończony. @MrPyoter , @raitar9457 Dziękuję za pomysł i inspirację. W mroku odległej przyszłości jest tylko... nasza ekipa. Nie bądź heretykiem, dołącz do szeregów. Za Imperatora! Discord:   / discord   #WyrwiSzczena #Warhammer40kPolska #MuzykaAI