یکی از ناب ترین اشعار مولانا در قالب آهنگ | غزل شماره ۶۰۲ |‌ به سبک موسیقی تلفیقی ایرانی و فلامنکو скачать в хорошем качестве

یکی از ناب ترین اشعار مولانا در قالب آهنگ | غزل شماره ۶۰۲ |‌ به سبک موسیقی تلفیقی ایرانی و فلامنکو

در این قطعه موسیقی تلفیقی ایرانی با الهام از سبک فلامنکو، یکی از زیباترین اشعار مولانا جلال‌الدین محمد بلخی را با صدایی نو تجربه می‌کنید. این غزل عاشقانه، با مطلع «آن کس که تو را دارد از عیش چه کم دارد» از غزلیات دیوان شمس، نمونه‌ای درخشان از اشعار ناب مولانا و بیانگر عمق عشق و حضور الهی در شعر پارسی است. ترکیب موسیقی ایرانی با فضای احساسی و ریتمیک موسیقی فلامنکو، رنگی تازه به این آهنگ فارسی مولانا بخشیده و آن را به یک تجربه‌ی شنیداری منحصر به‌فرد تبدیل کرده است. اگر به موسیقی عرفانی شرق، موسیقی صوفی و موسیقی دراویش علاقه دارید، این قطعه را از دست ندهید. این اثر بازتابی است از اشعار تکان‌دهنده مولانا و جذابیت همیشگی شعر فارسی که در قالبی مدرن و با استفاده از موسیقی صوفیانه جان گرفته است. مثنوی معنوی و دیوان شمس، همچون این غزل، همچنان الهام‌بخش عاشقان موسیقی الهی و علاقه‌مندان به بهترین اشعار مولانا هستند. متن کامل غزل: آن کس که تو را دارد از عیش چه کم دارد وان کس که تو را بیند ای ماه چه غم دارد از رنگ بلور تو شیرین شده جور تو هر چند که جور تو بس تند قدم دارد ای نازش حور از تو وی تابش نور از تو ای آنک دو صد چون مه شاگرد و حشم دارد ور خود حشمش نبود خورشید بود تنها آخر حشم حسنش صد طبل و علم دارد بس عاشق آشفته آسوده و خوش خفته در سایه آن زلفی کو حلقه و خم دارد گفتم به نگار من کز جور مرا مشکن گفتا به صدف مانی کو در به شکم دارد تا نشکنی ای شیدا آن در نشود پیدا آن در بت من باشد یا شکل بتم دارد شمس الحق تبریزی بر لوح چو پیدا شد والله که بسی منت بر لوح و قلم دارد