آخرین شعر سیاوش جنیدی غزلخوان زیبا خواجه زاد скачать в хорошем качестве

آخرین شعر سیاوش جنیدی غزلخوان زیبا خواجه زاد

سیاوش جنیدی آخرین شعر اين آخرين شعری است چون آخرين يک برگ در دفتر پايزئ محزون و غمگينم يک يادگار عشق تو سرشار از ياد عزيز تو وآن روزگار تلخ و شیرينم لبريز بودم از تو آری اين همه لبريز سرشار بودم از تو آری این همه سرشار وقتی كه از آن سوي غم من می رسيدی آن همه گل بيز وقتی به باغ بی كسي ام می وزيدی آن همه فرياد وقتی به دشت تشنه كی ام می تپيدی آن همه رگبار با دست هايت – شاخه هاي پرگل بادام با مژه گانت – مي سه هاي سبز گندمزار با حرف هايت – چک - چک باران پس از رگبار در دشت هاي سبز طلائي با پيكرت – يک باغ يک باغ پر از گل هاي رويائي می آمدی اينگونه و يک خانه پر ميشد ز بوی عشق می آمدی اينگونه و يک شهر پر ميشد ز زيبائي سرشار می كردی مرا از عشق، آری آن همه سرشار لبريز ميكردی مرا از حسن، آری آن همه لبريز اما دريغ اي يار اما دريغ اي يار اي زيبائي معصوم اي بودنت پيوند عشق من به فرداهاي نامعلوم اما دريغ اي يار اين پيوند پيوند نحيف بود بين كبوترهاي چشمان منو تو رشته اي انگار واین آخرين شعری است چون آخرين يک پر در آستان اين قفس اين زندگي خالي دلگير یک یادگار از آن پرنده – عشق آري، عشق