زیادی خوری فیلسوفِ صوفی دکتر دینانی скачать в хорошем качестве

زیادی خوری فیلسوفِ صوفی دکتر دینانی

دکتر دینانی: غیر معتقدین به وحدت شخصی وجود، مشرک هستند! / عدم اعتقاد به وحدت وجود، کفر است! / یه کمی وحدت وجودی باش! نترس. صوفیانه است اما عیب نداره. صوفیا خوب فهمیدن! جدیدترین شکرخوری فیلسوفِ صوفی دکتر دینانی آقای دینانی در این مصاحبه، ابتدا تصریح می کند که کسانی که معتقد به وحدت وجود نباشد، مشرکند. او از غلیظ ترین تقریر وحدت وجود، یعنی وحدت شخصی عرفانی به عنوان عقیده خویش یاد می کند و در انتها باز تاکید می کند که عدم اعتقاد به وحدت وجود، کفر است! لازمه دعاوی گزاف آقای دینانی، تکفیر جمیع علمای بزرگ شیعه و مومنین از قرون اولیه تا کنون (که قطعا به وحدت شخصی وجود اعتقاد نداشتند) خواهد بود! حتی جمع کثیری از فلاسفه که معتقد به این تقریر از وحدت وجود نیستند نیز از گزند تکفیر او، در امان نخواهند بود. آقای دینانی با تصریح به عینیت مادیات و کل این عالم با وجود حق تعالی، می گوید که خداوند عین همه چیز است. و اینطور ادامه می دهد که هر چه در ازل بوده تا ابد هست! مجری هم متوجه و متذکر می شود که این همان قدم عالم است! وی سپس ابلیس را در مرتبه توحیدی بالاتری از رسول اکرم صلی الله علیه و آله قرار می دهد. چرا که ابلیس در توحید باری تعالی غیرت داشت و به غیر او سجده نکرد! وی تاکید می‌کند که درست است که ظاهر این سخنان کفر است، اما باطن آن، همان توحید است! و توجیه می‌کند که ابن عربی تأویل نموده است. دینانی در شرح احوالات خود می گوید که پیشتر صدرایی بوده، اما الان ابن عربی را بسیار قوی تر و بالاتر از صدرا می بیند. فلاسفه و عرفا از دیرباز تا کنون، بر خلاف وجهه صلح کلی که به خود می گیرند، تند ترین برخوردها را با مخالفین و کسانی که اندیشه ای متفاوت با آنها دارند، نموده اند. از اسلاف صوفیان مانند شمس و مولوی[1] گرفته تا به آقای دینانی، منوال همین بوده است. همانطور که در این فایل نیز مشاهده می شود، آقای دینانی علاوه بر توهین به متکلمین، تمامی غیر معتقدین به وحدت شخصی را مشرک نامیده و بر عقیده آنها برچسب کفر می زند. مطالبی که آقای دینانی گمان نموده که برهان است و برای توجیه عقیده ی سرتاسر تناقضِ وحدت شخصی وجود، به آنها متمسک شده است، پاسخ های محکم و مشخصی در علم کلام دارد. روایات اهل بیت علیهم السلام نیز مشحون است از رد صریح هر گونه سنخیت یا وحدت خالق و مخلوق و قدم عالم و ادعاهایی از این دست. وجود حضرت حق تعالی، منزه از مکان است و در قالب مکان و زمان نیست که مخلوقات بخواهند در مقابل او قرار بگیرند یا جا را برای خداوند تنگ کنند. لذا این استدلال عملا تنها در فضای ماتریالیستی معنی خواهد داشت. لذاست که آقای دینانی عنوان می کند که کل عالم و همه موجودات، همان خداوند و عالم، قدیم است. آقای دینانی بدون در نظر گرفتن تنزه وجود خداوند از مکان، زمان، ترکب، و سایر خواص مادی می پرسد: در قبال وجود غیر متناهی، وجود دیگری فرض دارد؟ «جواب روشن است؛ قطعا فرض دارد و بلکه واقع است: خود آقای دینانی و آن مجری محترم بسیط، مصداق بارز موجود متناهی هستند که در مقابل موجود غیر محدود و غیر مقداری قرار دارند. توحید؛ یعنی فقط یک موجود غیر متناهی و غیر محدود و مجرد از زمان و مکان و اجزاء داریم و لا غیر، نه اینکه ما یک موجود غیر متناهی داریم که عین تمامی متناهیات است و ماشاالله غیرتش که عین کفر است، موجب شده مجموعه بی‌نهایت، متناهی باشد و … اتفاقا لازمه غیرت ربوبی و الوهی آن است که از جهت‌ ذات و وصف، بینونت محض با مخلوقات حادثات متناهیات داشته باشد نه اینکه… او نه منعزل از ماسواست و نه متصل به آنها و نه عین آنها بل غیر آنهاست از باب غیریت ذاتی میان ذات متعالی از حد و عد، با ذوات منغمر و متوغل در حد و عد و زمان و مکان. موجود یا معدود است یا غیر معدود و محال است، معدود عین غیر معدود یا بخش و یا شان او تلقی و توهم گردد.»[2] 📌 برای مطالعه در این زمینه رک به مطالب زیر: ▪️گزارشی از مدرسه «درنگی در نظریه وحدت وجود؛ پیشینه، ادله و نقدها» + دانلود فایل صوتی (https://ebnearabi.com 🔹 پژوهشی درباره ابن عربی، عرفان و تصوف: https://t.me/ebnearabi @ebnearabi