Bibi Ranjeet kaur Ldh | 16 - 8 - 25 | Saturday night | скачать в хорошем качестве

Bibi Ranjeet kaur Ldh | 16 - 8 - 25 | Saturday night |

ਰਾਗੁ ਗਉੜੀ ਪੂਰਬੀ ਮਹਲਾ ੫ rwg gaUVI pUrbI pwqSwhI pMjvIN[ ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ vwihgurU kyvl iek hY s`cy gurW dI imhr duAwrw auh prwpq huMdw hY[ ਕਿਨ ਬਿਧਿ ਮਿਲੈ ਗੁਸਾਈ ਮੇਰੇ ਰਾਮ ਰਾਇ ॥ ikn ibiD = iknHW qrIikAW nwl? gusweI = isRStI dw mwlk[ rwm rwie = hy pRBU pwiqSwh! ਹੇ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭੂ ਪਾਤਿਸ਼ਾਹ! ਮੈਨੂੰ ਧਰਤੀ ਦਾ ਖਸਮ-ਪ੍ਰਭੂ ਕਿਨ੍ਹਾਂ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਮਿਲ ਸਕੇ? mYN iks qrIky nwl Awpxy mwlk sMswr dy suAwmI qy pwqSwh nUM iml skdw hW? ਹੇ ਸੰਤੋ! ਮੇਰੇ ਕੋ ਰਾਮ ਰਾਜਾ ਮਾਲਕੁ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਮਿਲੇ? ਕੋਈ ਐਸਾ ਸੰਤੁ ਸਹਜ ਸੁਖਦਾਤਾ ਮੋਹਿ ਮਾਰਗੁ ਦੇਇ ਬਤਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ shj = Awqmk Afolqw[ moih = mYnUM[ mwrgu = rsqw ]1] ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਦਾ ਆਨੰਦ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਇਹੋ ਜਿਹਾ ਸੰਤ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲ ਪਏ, ਜੇਹੜਾ ਮੈਨੂੰ ਰਸਤਾ ਦੱਸ ਦੇਵੇ ।੧।ਰਹਾਉ। kI koeI ieho ijhw, Afolqw Aqy Awrwm dyx vwlw swDU hY ijhVw mYnUM mwlk dw rsqw ivKwl dyvy? Tihrwau[ ਤੁਮਾਰੇ ਮੇਂ ਕੋਈ ਐਸਾ ਹੈ, ਜੋ ਆਤਮ ਸੁਖ ਕੇ ਦੇਣੇ ਵਾਲਾ ਹੋ ਔਰ ਮੇਰੇ ਕੋ ਪਰਮੇਸ੍ਵਰ ਕਾ ਰਸਤਾ ਬਤਾ ਦੇਵੇ? ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅੰਤਰਿ ਅਲਖੁ ਨ ਜਾਈ ਲਖਿਆ ਵਿਚਿ ਪੜਦਾ ਹਉਮੈ ਪਾਈ ॥ AMqir = (jIv dy) AMdr[ AlKu = AidRSt pRBU[ pweI = pwieAw hoieAw hY[ (ਹਰੇਕ ਜੀਵ ਦੇ) ਅੰਦਰ ਅਦ੍ਰਿਸ਼ਟ ਪ੍ਰਭੂ ਵੱਸਦਾ ਹੈ, ਪਰ (ਜੀਵ ਨੂੰ) ਇਹ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆ ਸਕਦੀ, ਕਿਉਂਕਿ (ਜੀਵ ਦੇ ਅੰਦਰ) ਹਉਮੈ ਦਾ ਪਰਦਾ ਪਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ । AboD sweIN AMdr hI hY pRMqU iv`c pey hoey hMkwr dy prdy dy sbb auh vyiKAw nhIN jw skdw[ ਅਪਨੇ ਅੰਤਰ ਹੀ ਅਲਖ ਰੂਪ ਆਤਮਾ ਹੈ ਲਖਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾਤਾ। ਜੇ ਕਹੇ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਲਖਿਆ ਜਾਤਾ? ਤਿਸ ਪਰ ਕਹਤੇ ਹੈਂ: ਮਾਇਆ ਨੇ ਮਨ ਕੇ ਬੀਚ ਅਵਰਨ ਰੂਪ ਹੰਤਾ ਮਮਤਾ ਪਾਈ ਹੈ॥ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਸਭੋ ਜਗੁ ਸੋਇਆ ਇਹੁ ਭਰਮੁ ਕਹਹੁ ਕਿਉ ਜਾਈ ॥੧॥ moih = moh ivc ]1] ਸਾਰਾ ਜਗਤ ਹੀ ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ ਸੁੱਤਾ ਪਿਆ ਹੈ । (ਹੇ ਭਾਈ!) ਦੱਸ, (ਜੀਵ ਦੀ) ਇਹ ਭਟਕਣਾ ਕਿਵੇਂ ਦੂਰ ਹੋਵੇ? ।੧। Dn-dOlq dI muh`bq AMdr swrw sMswr su`qw ipAw hY[ d`so! ieh sMdyh iks qrHW dUr ho skdw hY? ਯਾਂ ਤੇ ਮਾਇਆ ਕੇ ਮੋਹ ਮੇਂ ਸਭ ਜਗਤ ਸੋਇਆ ਹੂਆ ਹੈ। ਇਹ ਭਰਮੁ ਰੂਪ ਮਾਇਆ ਕਹੋ ਕੈਸੇ ਜਾਵੇ? ॥੧॥ ਏਕਾ ਸੰਗਤਿ ਇਕਤੁ ਗ੍ਰਿਹਿ ਬਸਤੇ ਮਿਲਿ ਬਾਤ ਨ ਕਰਤੇ ਭਾਈ ॥ iekqu igRih = ieko Gr ivc[ BweI = hy BweI! (ਹੇ ਭਾਈ! ਆਤਮਾ ਤੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ) ਇਕੋ ਹੀ ਸੰਗਤਿ ਹੈ, ਦੋਵੇਂ ਇਕੋ ਹੀ (ਹਿਰਦੇ-) ਘਰ ਵਿਚ ਵੱਸਦੇ ਹਨ, ਪਰ (ਆਪੋ ਵਿਚ) ਮਿਲ ਕੇ (ਕਦੇ) ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ । Awqmw Aqy prm-Awqmw ieko hI vMS nwl sMbMDq hn Aqy iek`Ty ieko hI Gr iv`c rihMdy hn, pRMqU auh iek dUjy nwl g`l nhIN krdy, hY vIr! ਏਕ ਹੀ ਚੇਤਨ ਕੇ ਸੰਬੰਧ ਕਰ ਕੇ ਜੜ ਇੰਦ੍ਰੇ ਚੇਤਨ ਹੋ ਰਹੇ ਹੈਂ, ਔਰ ਏਕ ਹੀ ਸਰੀਰ ਰੂਪੀ ਘਰ ਮੇਂ ਬਸਤੇ ਹੈਂ। ਹੇ ਭਾਈ! ਆਪਸ ਮੇਂ ਮਿਲ ਕੇ ਬਾਤ ਨਹੀਂ ਕਰਤੇ ਅਰਥਾਤ ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਵਿਸ਼ੇ ਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਤੇ ਹੈਂ, ਵਾ ਮਿਲਣੇ ਕੀ ਬਾਤ ਨਹੀਂ ਕਰਤੇ ਹੈਂ॥ ਏਕ ਬਸਤੁ ਬਿਨੁ ਪੰਚ ਦੁਹੇਲੇ ਓਹ ਬਸਤੁ ਅਗੋਚਰ ਠਾਈ ॥੨॥ pMc = pMjy igAwn-ieMdRy[ duhyly = du`KI[ Eh = (ieh l&z iesqRI ilMg hY, l&z 'bsqu' dw ivSySx}[ Agocr = {A-go-cr} igAwn-ieMidRAW dI phuMc qoN pry[ TweI = Twie, QW ivc ]2] ਇਕ (ਨਾਮ) ਪਦਾਰਥ ਤੋਂ ਬਿਨਾ (ਜੀਵ ਦੇ) ਪੰਜੇ ਗਿਆਨ-ਇੰਦ੍ਰੇ ਦੁੱਖੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ । ਉਹ (ਨਾਮ) ਪਦਾਰਥ ਅਜੇਹੇ ਥਾਂ ਵਿਚ ਹੈ, ਜਿਥੇ ਗਿਆਨ-ਇੰਦ੍ਰਿਆਂ ਦੀ ਪਹੁੰਚ ਨਹੀਂ ।੨। r`b dy nwm dy iek v`Kr dy bgYr pMjy igAwn-ieMdRy duK hn! auh v`Kr phuMc qoN pry jgRhW iv`c hY[ ਏਕ ਆਤਮ ਵਸਤੂ ਕੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਬਿਨ ਪੰਚ ਗਿਆਨ ਇੰਦਰੇ (ਦੁਹੇਲੇ) ਦੁਖੀ ਰਹਤੇ ਹੈਂ, ਔਰ ਵਹੁ ਅਵਿਖੇ ਰੂਪ ਵਸਤੂ ਸਰੀਰ ਅਸਥਾਨ ਕੇ ਬੀਚ ਹੀ ਹੈ॥੨॥ ਜੇ ਕਹੇ ਫਿਰ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਕਠਨ ਕਿਉਂ ਹੈ? ਤਿਸ ਪਰ ਕਹਤੇ ਹੈਂ: ਜਿਸ ਕਾ ਗ੍ਰਿਹੁ ਤਿਨਿ ਦੀਆ ਤਾਲਾ ਕੁੰਜੀ ਗੁਰ ਸਉਪਾਈ ॥ qwlw = jMdRw[ gur saupweI = gurU nUM sONpI hoeI hY[ (ਹੇ ਭਾਈ!) ਜਿਸ ਹਰੀ ਦਾ ਇਹ ਬਣਾਇਆ ਹੋਇਆ (ਸਰੀਰ-) ਘਰ ਹੈ, ਉਸ ਨੇ ਹੀ (ਮੋਹ ਦਾ) ਜੰਦ੍ਰਾ ਮਾਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਤੇ ਕੁੰਜੀ ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਸੌਂਪ ਦਿੱਤੀ ਹੈ । ijs dw Gr hY, aus ny ies nUM ijMdRw lw idqw hY, Aqy cwbI gurW nUM sOp idqI hY[ ਜਿਸ ਪਰਮੇਸ੍ਵਰ ਕਾ ਗ੍ਰਹ ਹੈ, ਤਿਸੀ ਨੇ ਅਗ੍ਯਾਨ ਰੂਪੀ ਜੰਦ੍ਰਾ ਦੀਆ ਹੈ ਔਰ ਬ੍ਰਹਮ ਵਿਦ੍ਯਾ ਰੂਪ ਕੁੰਜੀ ਤਿਸ ਕੀ ਗੁਰੋਂ ਕੋ ਸਉਂਪੀ ਹੈ, ਵਾ ਗੁਰੋਂ ਸੇ ਪਾਈਤੀ ਹੈ॥ ਅਨਿਕ ਉਪਾਵ ਕਰੇ ਨਹੀ ਪਾਵੈ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ॥੩॥ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਜੀਵ ਹੋਰ ਹੋਰ ਅਨੇਕਾਂ ਹੀਲੇ ਕਰਦਾ ਹੈ, (ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਹੀਲਿਆਂ ਨਾਲ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ) ਲੱਭ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ।੩। s`cy gurW dI pnwh lYx dy bgYr hor bhuqy auprwly krn duAwrw vI ienswn cwbI nUM pRwpq nhIN kr skdw[ ਸਤਿਗੁਰੋਂ ਕੇ ਆਸਰੇ ਸੇ ਬਿਨਾਂ ਅਨੇਕ ਹੀ ਉਪਾਵ ਕਰੇ, ਵਿਦਿਆ ਰੂਪੀ ਕੁੰਜੀ ਕੋ ਨਹੀਂ ਪਾਵਤਾ ਹੈ॥੩॥ ਜਿਨ ਕੇ ਬੰਧਨ ਕਾਟੇ ਸਤਿਗੁਰ ਤਿਨ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥ siqgur = hy siqgur! ilv = lgn, pRIiq[ ਹੇ ਸਤਿਗੁਰੂ! ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ (ਮਾਇਆ ਦੇ) ਬੰਧਨ ਤੂੰ ਕੱਟ ਦਿੱਤੇ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਸਾਧ ਸੰਗਤਿ ਵਿਚ ਟਿਕ ਕੇ (ਪ੍ਰਭੂ ਨਾਲ) ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਣਾਈ । ijn@hW dIAW byVIAW s`cy gurW ny vMF su`tIAW hn auh siqsMgq nwl ipAwr pw lYNdy hn[ ਜਿਨਾਂ ਕੇ ਬੰਧਨ ਸਤਿਗੁਰੋਂ ਨੇ ਕਾਟੇ ਹੈਂ, ਤਿਨੋਂ ਨੇ ਸਾਧ ਸੰਗਤਿ ਮੇਂ ਮਿਲ ਕਰ ਅਪਨੇ ਸਰੂਪ ਮੇਂ ਬ੍ਰਿਤੀ ਲਗਾਈ ਹੈ॥ ਪੰਚ ਜਨਾ ਮਿਲਿ ਮੰਗਲੁ ਗਾਇਆ ਹਰਿ ਨਾਨਕ ਭੇਦੁ ਨ ਭਾਈ ॥੪॥ pMc jnw = pMjy igAwn-ieMidRAW ny[ mMglu = ^uSI dw gIq[ Bydu = iv`Q, &rk[ BweI = hy BweI! ]4] ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਆਖ—) ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪੰਜੇ ਗਿਆਨ-ਇੰਦ੍ਰਿਆਂ ਨੇ ਮਿਲ ਕੇ ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ ਦਾ ਗੀਤ ਗਾਇਆ । ਹੇ ਭਾਈ! ਉਹਨਾਂ ਵਿਚ ਤੇ ਹਰੀ ਵਿਚ ਕੋਈ ਵਿੱਥ ਨਾਹ ਰਹਿ ਗਈ ।੪। coxvy piv`qr purS iekMTy ho ky KuSI dy gIq gwauNdy hn[ aunHhW Aqy vwihgurU iv`c nwnk koeI Prk nhIN, hY Brw[ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਜੀ ਕਹਤੇ ਹੈਂ: ਜਿਨੋਂ ਨੇ ਸੰਤ ਜਨੋਂ ਕੇ ਸਾਥ ਮਿਲ ਕਰ ਪਰਮੇਸ੍ਵਰ ਕਾ ਜਸੁ ਗਾਇਨ ਕੀਆ ਹੈ, ਹੇ ਭਾਈ! ਤਿਨ ਪੁਰਸੋਂ ਮੇਂ ਔਰ ਹਰੀ ਮੇਂ ਭੇਦ ਨਹੀਂ ਹੈ॥੪॥ ਮੇਰੇ ਰਾਮ ਰਾਇ ਇਨ ਬਿਧਿ ਮਿਲੈ ਗੁਸਾਈ ॥ i