У нас вы можете посмотреть бесплатно Έτσι ήταν η ΖΩΗ των πολιτών στο ΝΑΖΙΣΤΙΚΟ καθεστώς! или скачать в максимальном доступном качестве, видео которое было загружено на ютуб. Для загрузки выберите вариант из формы ниже:
Если кнопки скачивания не
загрузились
НАЖМИТЕ ЗДЕСЬ или обновите страницу
Если возникают проблемы со скачиванием видео, пожалуйста напишите в поддержку по адресу внизу
страницы.
Спасибо за использование сервиса ClipSaver.ru
Η καθημερινή ζωή των Γερμανών πολιτών υπό το ναζιστικό καθεστώς ήταν ένα μείγμα απόλυτου ελέγχου, διαρκούς προπαγάνδας και σιωπηλού φόβου. Από το 1933, με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, το Τρίτο Ράιχ εγκαθίδρυσε ένα σύστημα που διείσδυε σε κάθε πτυχή της ζωής: η εκπαίδευση, η θρησκεία, η εργασία και ακόμη και η ψυχαγωγία ρυθμίζονταν από το κράτος. Η Γκεστάπο και άλλες υπηρεσίες παρακολουθούσαν οποιοδήποτε σημάδι απιστίας, και πολλοί έμαθαν να σιωπούν ακόμα και μέσα στο ίδιο τους το σπίτι. Η καχυποψία ήταν τέτοια, που ακόμη και τα παιδιά εκπαιδεύονταν να καταγγέλλουν τους γονείς τους αν έλεγαν κάτι «αντιγερμανικό». Το καθεστώς προσέφερε ασφάλεια, εργασία και τάξη, αλλά απαιτούσε απόλυτη υπακοή. Τα μέσα ενημέρωσης παρουσίαζαν μόνο όσα ενέκρινε το Υπουργείο Προπαγάνδας, και ο κινηματογράφος, το ραδιόφωνο και ο Τύπος μετατράπηκαν σε εργαλεία χειραγώγησης. Οι γερμανικές οικογένειες έβλεπαν τα παιδιά τους να απορροφώνται από τη Χιτλερική Νεολαία, όπου μάθαιναν πειθαρχία, φανατισμό και πίστη στον Φύρερ. Οι γυναίκες, από την άλλη, περιορίζονταν στον ρόλο της μητέρας στην υπηρεσία του έθνους και επιβραβεύονταν εάν αποκτούσαν πολλά «άρια» παιδιά. Ταυτόχρονα, μη Εβραίοι πολίτες που δεν ταίριαζαν στο ναζιστικό ιδεώδες —ομοφυλόφιλοι, άτομα με αναπηρίες, πολιτικοί αντίπαλοι— ζούσαν υπό διαρκή απειλή. Κάποιοι εξαφανίζονταν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, άλλοι στιγματίζονταν δημόσια ή απολύονταν. Ο γενικός πληθυσμός, αν και συχνά δεν συμμετείχε άμεσα στα εγκλήματα του καθεστώτος, ήταν μάρτυρας του καθημερινού αντισημιτισμού: καταστήματα με αστέρια του Δαυίδ, καμένες συναγωγές, γείτονες συλλαμβάνονταν μέσα στη νύχτα. Πολλοί έκαναν τα στραβά μάτια από φόβο, συμβιβασμό ή ειλικρινή ιδεολογική πίστη. Ωστόσο, δεν υποτάχθηκαν όλοι. Σιωπηλά, κάποιοι πολίτες αντιστάθηκαν: έκρυβαν Εβραίους, σαμπόταραν μικρές εντολές ή διέδιδαν παράνομες πληροφορίες. Αλλά ήταν λίγοι. Οι περισσότεροι προσπαθούσαν απλώς να επιβιώσουν σε ένα σύστημα που δεν ανεχόταν ουδετερότητα. Το να ζεις υπό το ναζιστικό καθεστώς σήμαινε είτε να προσαρμοστείς είτε να εξαφανιστείς. Το τίμημα της καθημερινής ηρεμίας ήταν, για πολλούς, να κλείσουν τα μάτια μπροστά στη φρίκη που εξελισσόταν πίσω από τον τοίχο... ή την πόρτα του γείτονα.