Άγιος Βάρβαρος, ο φονιάς πειρατής...Ιαματικά Λουτρά Τρύφου Αιτωλοακαρνανίας /Thermal baths of Trifos скачать в хорошем качестве

Άγιος Βάρβαρος, ο φονιάς πειρατής...Ιαματικά Λουτρά Τρύφου Αιτωλοακαρνανίας /Thermal baths of Trifos

GREECE 2025 4k Υπάρχουν δυο μονοπάτια στην πλαγιά που σε οδηγούν στους εντυπωσιακούς καταρράκτες και λιμνούλες του ποταμού Αλευρά.    • Φαράγγι με καταρράκτες και λίμνες /Τρ...   Υδροθειούχες ιαματικές πηγές αναβλύζουν στη δεξιά πλευρά του ποταμού. Παλιότερα λειτουργούσε το ξενοδοχείο "HOTEL TRIFOS" για αυτούς που θέλανε να κάνουν λουτροθεραπεία, πεζοπορία ή απλά να απολαύσουν την ηρεμία και τις ομορφιές της άγριας φύσης. Σήμερα έχει εγκαταλειφθεί. Ο Άγιος Βάρβαρος πριν, ήταν μέλος συμμορίας αδίστακτων Αράβων πειρατών Σαρακηνών, με την οποίους έφτασε στην Ακαρνανία σφάζοντας και λεηλατώντας. Οι πειρατές διασχίζοντας με το καράβι τους τον Αμβρακικό κόλπο, πέρασαν στα χωριά του Ξηρόμερου. Στο χωριό Δραγαμέστο του Αστακού έγινε αιματηρή μάχη. Οι Ακαρνάνες πολέμησαν με σθένος και νίκησαν τους πειρατές, από τους οποίους σώθηκε μόνο ένας, ο Βάρβαρος, ο οποίος κρύφτηκε σε ένα αμπέλι. Για πολλά χρόνια ζούσε σε μέρη δύσβατα σαν αγρίμι, ληστεύοντας, τρώγοντας καρπούς και ρίζες δέντρων. Νερό έπινε από τις ιαματικές πηγές της Τρύφου. Όλοι τον φοβόντουσαν. Όσες φορές προσπάθησαν να τον συλλάβουν δεν τα κατάφεραν. Κάποια μέρα, ο Βάρβαρος είδε από μακριά τον παπά του χωριού να μπαίνει στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου Τρύφου. Λίγο αργότερα εισέβαλε κι αυτός στον Ναό με άγριες διαθέσεις όμως... βρέθηκε μπροστά σ' ένα μεγάλο θαύμα! Δύο νέοι άντρες κρατούσαν τον παπά που αιωρούνταν, ακτινοβολούσαν κι έλαμπαν. Έλαμπαν σαν τον ήλιο. Και τότε ξαφνικά, βαθιά μέσα του κάτι άλλαξε. Πρώτη φορά ένιωθε γαλήνη. Έκλαψε και ζήτησε μετανιωμένος, από τον παπά, να τον συγχωρήσει για όλα τα κακά που είχε κάνει. Βαπτίστηκε, έγινε ερημίτης, ζώντας πια με νηστεία και προσευχή, μένοντας σε μια σπηλιά, φορώντας πάντα τα ίδια κουρέλια. Μάλιστα για να τιμωρήσει τον εαυτό του αλυσοδέθηκε με βαριές αλυσίδες, τις οποίες και έσερνε σε όλη του τη ζωή. Ο κόσμος τριγύρω, τον λυπόταν και τον συμπαθούσαν. Κάποιοι κυνηγοί που ήρθαν από την Νικόπολη, τον πέρασαν για άγριο ζώο και τον τραυμάτισαν θανάσιμα. Όταν ο θάνατος του μαθεύτηκε, κάποιοι μοναχοί πήγαν εκεί, ετοίμασαν το λείψανο και με τιμές το ενταφίασαν στις 23 Ιουνίου του 820 μ.Χ. Την ημέρα αυτή γιορτάζεται στην περιοχή ως τοπικός Άγιος. There are two paths on the slope that lead you to the waterfalls and ponds of the Alevras River. Hydrosulphuric thermal springs gush on the right side of the river. In the past, the hotel "HOTEL TRIFOS" operated for those who wanted to do balneotherapy, hiking or simply enjoy the tranquility and beauty of nature. Today it has been abandoned. Agios Varvaros was previously a member of a gang of Arab pirates, with whom he reached Acarnania, slaughtering and plundering. The pirates, crossing the Amvrakikos Gulf, passed through the villages of Xiromeros. The first battle was deadly and took place in the village of Dragamesto in Astakos. The Acarnanians fought bravely and defeated the pirates, of whom only one survived, Barbaros, who hid in a vineyard. For many years he lived in inaccessible places like a savage, robbing, eating fruits and tree roots. He drank water from the thermal springs of Tryphos. Everyone was afraid of him. No matter how many times they tried to capture him, they failed. One day, Barbaros saw from afar the village priest entering the Church of Saint George Tryphos. He ran towards the priest with wild intentions, but... he found himself in front of a great miracle! Two young men holding the priest were radiant and shining. They shone like the sun! And then suddenly, deep inside him, something changed. For the first time, he felt peace. He cried and asked the priest, repentant, to forgive him for all the evil he had done. He was baptized, became a monk, now living with fasting and prayer, staying in a cave. In fact, to punish himself, he wore heavy chains. He dragged the chains throughout his life. The people around him began to like him. Some hunters who came from Nicopolis mistook him for a wild animal and mortally wounded him. When his death was learned, the monks went there, prepared the relic and buried it with honors on June 23, which is celebrated.