Jacek Kaczmarski - "Ballada czarno-biała" скачать в хорошем качестве

Jacek Kaczmarski - "Ballada czarno-biała"

Mam czarno-biały świata obraz; Rzecz ponoć bardzo to niedobra, Bo może jeszcze wróg się obra- Zić, że nie widzę w nim partnera. Przez to mozaika mi umyka Wewnętrznych wstrząsów polityka, Którego bezlitośnie tykam, Złaszam, oczerniam, poniewieram. Cieszy mnie krytyka tak szczera, Bowiem dowodzi, że docieram Do tego, o co chcą się spierać Ludzie myślący, a więc – żywi. Gdy nagła bierze mnie cholera Lub kiedy już bezsilność zżera Jest coś, w czym łatwo powybierać – Wszechłagodzący relatywizm: Nie całkiem jest cywilem – cywil, Nie tacy białowłosi – siwi, Nie-obrzydliwi – obrzydliwi, Lecz w końcu wszyscy mili Bogu! – Zdają się mówić ci poczciwi, Jakby nie wiedząc, że ich cywi- Lizacja każdą myśl wykrzywi, A Bóg ich Bogiem – Dekalogu. Zawsze tęsknotą ludzi małych Porządek świata będzie stały, Wieczne sojusze i podziały Choćby najwyższej ceny warte; I to jest obraz czarno-biały, Jakby się mrówki dogadały, Że wspólnym domem ich wspaniałym Ma jedno być mrowisko – martwe. A w mojej bieli – migotliwe Barwy ratują to, co żywe, Co moja czerń obraca wniwecz Jak, kiedy światła nagle gasną. Dusze subtelne i wrażliwe Nie chcą uwierzyć w byt kontrastów – Ja z pragnień – jedno mam żarliwe: Móc widzieć ciemność, Widzieć jasność. Jacek Kaczmarski 24.1.1989