Mardin'in En Çok Ziyaret Edilen Yapısı: DEYRULZAFARAN MANASTIRI скачать в хорошем качестве

Mardin'in En Çok Ziyaret Edilen Yapısı: DEYRULZAFARAN MANASTIRI

#mardindeyrulzafaranmanastırı #mardinmanastır Deyrulzafaran Manastırı. İsa’dan sonra beşinci yüzyılda inşa edilen Deyrulzafaran Manastırı, muhteşem mimarisi yanında Süryani Kilisesi’nin önemli merkezlerinden biri. Mardin’e 4 kilometre mesafede bulunan manastır, 1932’ye kadar 640 yıl boyunca Süryani Ortodoks patriklerinin ikametgâh yeri olarak kullanılmış. Deyrulzafaran’ın Anlamı Ne? Kilise tarihsel süreçte Aziz Şleymun ve Mor Şleymun Manastırı gibi isimlerle anılmış. On beşinci yüzyıldan sonra da Manastır’ın etrafında yetişen safran bitkisinden dolayı Manastır, Safran Manastırı anlamına gelen Deyrul zafaran adı ile anılmaya başlanmış. Mor Hananyo Kilisesi. Manastırın ana kilisesi olan Mor Hananyo Kilisesi, Bizans İmparatoru Anastasius döneminde, Milattan sonra 491 ile 518 yılları arasında inşa edilmiş. Haç şeklindeki bir kubbeye sahip olduğundan dolayı bu kiliseye Kubbeli Kilise de denilmektedir. Bu bölümde halen sistemli şekilde ibadet yapılmaktadır. Süryanilerde günde yedi defa ibadet yapılmaktadır. Bunların dördü bireyselken üçü topludur. Kilisede karşılıklı yer alan kürsülere kitaplar konulur. Öğrenciler koro halinde ilahiler okuyarak ibadet yapılır. Zeminden biraz yüksekte bulunan bu alan ise ayin bölümüdür. Burada Çarşamba, Cuma ve Pazar olmak üzere haftada üç defa ayin yapılır. Bu bölüme din adamları dışındaki Süryaniler geçemez. Kilise, sekizinci yüzyılda önemli bir restorasyon yaptıran Mor Hananyo’ya ait bir fresk bulunur. Kilisenin her iki tarafında yer alan sütunlarda Süryanice dualar yazılıdır. Kilisenin içinde yer alan kemerler işlemeler orijinal olup beşinci yüzyıla aittir. Kemerlerin kolonlarla birleştiği yerler restorasyon sonucunda kapatılmıştır. Kilise’nin batı tarafında bulunan ve ceviz ağacından yapılmış kapı ise 500 yıllıktır. Kapının dış yüzünde Süryani dilinde yazılmış bir şiir ile Davut peygamberin mezmurlarından kısa bir bölüm vardır. AZİZLER EVİ Burası manastırın mezar odasıdır. Burada 7 mezar olup bu mezarlıklarda toplamda elli dört din adamına ait kemikler bulunur. Kilisede bulunan metropolitin vefat etmesi durumunda mezarlardan en eskisi açılarak gömülür. Defin esnasında ölen din adamının yüzü hazreti İsa’nın doğudan geleceğine inanıldığı için Doğuya çevrilir. Bu yapı yüzyıllar boyunca bütün Süryanilerin bağlı olduğu bir metropolit olarak kullanılmıştır. Ancak daha öncesinde buranın bir tıp merkezi veya şifahane olduğu biliniyor. Duvarlarda yer alan yılan işlemeleri bunun bir göstergesi. Duvarda iki yılanın zehrini bir vazoya boşalttığı bir tasvir yer alır. Ayrıca kolon ve kemerler üzerine kobra motiflerinin işlendiğini de görüyoruz. 1402 yılında Osmanlı ile savaş için Anadolu’ya gelen Emir Timur, bu manastıra uğrar. Bu bölümde çıkartılan yangında ahşaplar yok olur. Ayrıca kubbede bulunan altın kaplama mozaikler kaybolur. Yangının izlerini duvarların kararmasından görmem mümkündür. GÜNEŞ TAPINAĞI Bu yapının kuruluş tarihi kesin olarak bilinmemekle beraber Milattan Önceki yıllara tarihlendiği tahmin edilmektedir. Yapı, o dönemde Güneş Tapınağı olarak kullanılıyordu. Güneş Tapınağı, Mor Hananyo Kilisesi'nin doğu köşesinde kalıp iki kısımdan oluşmaktadır. Giriş kısmı beşik tonozlu şeklinde yontulmuş taşlardan olup yüzeyi 25 metrekaredir. İkinci kısım ise 51 metrekare olup dikkati çeken bir tavan yapısına sahiptir. Tavanı oluşturan düz ve iri taşlar geometrik yapıda olup aralarında harç, kum, kireç ve benzeri malzeme kullanılmadan birbirine yaslanmış ve kenetlenmiş durumda yerleştirilmiştir. Tapınağın doğu ve güney cephesinde kalan iki kuşağın ne amaçla kullanıldığı bilinmemekle beraber, bunların sunak yeri olduğu tahmin edilmektedir. MERYEM ANA KİLİSESİ Ana avlunun kuzeydoğusunda kalan Meryem Ana Kilisesi, Manastır’ın ilk kilisesi olarak kabul edilmektedir. Bu kilise genel ibadetlere kapalıdır. Meryem Ana’nın ölüm yıldönümü olan 15 Temmuzda yılda bir kez ayin yapılmaktadır. Kilise’nin içinde 1699 yılında el işçiliğiyle yapılmış 3 ahşap kapı bulunmaktadır. Bu kapıların üzerin de Davut peygamberin mezmurlarından Süryani dilinde yazılmış mısralar bulunmaktadır. Kilisede, bölgeye getirilen ilk Latin harfli matbaada yer alıyor. 1874 yılında manastır patriği dördüncü Petrus’un İngiltere kraliçesini ziyareti sonrasında matbaayı Manastır’a getirtmiştir. Kilisede bir tahtırevan da yer alır. Eski dönemde patriklerin taşınmasında kullanılmıştır. Önde ve arkada iki binek hayvanının yardımıyla kullanılan tahtırevanda bölgenin engebeli olmasından dolayı tekerlek kullanılmamıştır. Bu bölüm aynı zamanda vaftiz törenleri içinde kullanılmıştır. Kandilin altında günümüzde kullanılmayan tarihi bir vaftiz kurnası yer almaktadır. Kilise, mimari özellikleri ve süslemeleriyle de dikkat çekiyor. Duvarlarda yer alan çiçeklerin içlerinde hayvan figürleri yer alıyor. Bu hayvanlar Nuh’un Gemisine aldığı hayvanları simgeliyor.