AP LAW 43 "การนิรโทษกรรม คืออะไร" скачать в хорошем качестве

AP LAW 43 "การนิรโทษกรรม คืออะไร"

AP LAW 43 "การนิรโทษกรรม คืออะไร" การนิรโทษกรรม คือ การลบล้างความผิดที่ได้บุคคลกระทำมาแล้วโดยมีกฎหมายที่ออกภายหลังการกระทำความผิดกำหนดให้การกระทำนั้นไม่เป็นความผิด และให้ผู้กระทำพ้นจากการเป็นผู้กระทำความผิด โดยให้ถือว่าผู้ที่กระทำนั้นไม่เคยกระทำผิดมาก่อน โดยการนิรโทษกรรมจะกระทำโดยรัฐสภาเป็นผู้ตราเป็นพระราชบัญญัติเพื่อลบล้างกฎหมายฉบับก่อนๆ ซึ่งการนิรโทษกรรมถือเป็นการออกกฎหมายย้อนหลัง หากเป็นกรณีเร่งด่วนสามารถตราเป็นพระราชกำหนดใช้บังคับได้ แต่ต้องผ่านความเห็นชอบของสภาในภายหลัง . การนิรโทษกรรมมี 2 ประเภท คือกรณีความผิดทางการเมือง และกรณีไม่ใช่ความผิดทางการเมือง 1. กรณีความผิดทางการเมือง มีความเห็นของศาสตราจารย์จิตติ ติงศภัทิย์ ว่า ต้องเป็นความผิดต่อองค์การการเมืองของรัฐ ซึ่งอาจพิจารณาได้จากสภาพความผิดหรือมูลเหตุจูงใจหรือจุดประสงค์ในการกระทำความผิด โดยกรณีความผิดทางการเมืองมีทั้งกรณีที่เกี่ยวข้องกับการรัฐประหารไม่ว่าจะสำเร็จหรือไม่ก็ตาม และกรณีที่กลุ่มบุคคลเข้าร่วมกันต่อต้านนโยบายทางการเมืองของรัฐบาล และภายหลังรัฐบาลเห็นว่าไม่ควรดำเนินคดีหรือลงโทษบุคคลเหล่านั้น เช่น พระราชบัญญัตินิรโทษกรรมแก่ผู้กระทำการต่อต้านการดำเนินสงครามของญี่ปุ่น พ.ศ. 2489 หรือพระราชบัญญัตินิรโทษกรรมแก่ผู้กระทำการอันเป็นความผิดต่อความมั่นคงของรัฐภายในราชอาณาจักรตามประมวลกฎหมายอาญา และความผิดตามกฎหมายว่าด้วยการป้องกันการกระทำอันเป็นคอมมิวนิสต์ พ.ศ.2532 เป็นต้น . 2. ในกรณีที่ไม่ใช่ความผิดทางการเมือง จะเป็นกรณีความผิดอื่นที่ไม่ใช่ความผิดที่เกี่ยวกับการปกครองโดยรัฐ โดยมีจุดประสงค์เพื่อชักจูงให้ผู้กระทำผิดได้กระทำให้ถูกกฎหมายต่อไป ซึ่งกรณีนี้จะไม่ใช้คำว่า “นิรโทษกรรม” โดยตรง แต่ในเนื้อหาจะแสดงให้เห็นว่า หากมีการกระทำตามเงื่อนไขของกฎหมายดังกล่าว ผู้กระทำผิดก็จะได้รับการยกเว้นและไม่ต้องถูกลงโทษจากการกระทำนั้น ตัวอย่างเช่น พระราชบัญญัติยกความผิดให้แก่ผู้ทำผิดพระราชบัญญัติลักษณะเกณฑ์ทหาร และผู้ขาดหนีราชการทหารและตำรวจ พ.ศ.2479 หรือพระราชบัญญัติยกโทษและทัณฑ์ให้แก่ทหารกองประตำการซึ่งขาดหรือหนีราชการ พ.ศ.2532 เป็นต้น . โดยการออกกฎหมายนิรโทษกรรมนั้นทำเพื่อยกโทษแก่ผู้กระทำความผิด มีผลทั้งตัวการ ผู้ใช้ ผู้ถูกใช้ ผู้สนับสนุนหากผู้ที่ได้รับนิรโทษกรรมยังไม่ถูกฟ้องต่อศาลก็ให้ระงับการสอบสวนหรือฟ้องร้อง ถ้าผู้กระทำถูกควบคุมตัวระหว่างการสอบสวนก็จะต้องปล่อยตัวผู้กระทำผิดไปในวันที่พระราชบัญญัติมีผลใช้บังคับ ถ้าฟ้องคดีต่อศาลแล้ว พนักงานอัยการก็ต้องถอนฟ้อง หรือศาลพิพากษายกฟ้องหรือจำหน่ายคดีไป และให้ศาลสั่งปล่อยตัวจำเลยทั้งหมดที่ถูกฟ้องคดีเฉพาะคดีที่ได้รับนิรโทษกรรม และสิทธินำคดีอาญามาฟ้องย่อมระงับไปด้วย หากศาลได้มีคำพิพากษาลงโทษจำคุกแล้วและผู้กระทำรับโทษอยู่ ก็ให้การรับโทษนั้นสิ้นสุดลง แต่ถ้าหากจะให้คืนเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ยศ บรรดาศักดิ์ เบี้ยหวัด บำนาญ ต้องเขียนในพระราชบัญญัตินิรโทษกรรมด้วย แต่การนิรโทษกรรมไม่ก่อสิทธิเรียกร้องประโยชน์ใดๆ และจะอ้างให้พ้นโทษทางวินัยไม่ได้ . กล่าวโดยสรุป การนิรโทษกรรม คือการที่รัฐสภาออกกฎหมายลบล้างความผิดของบุคคลหรือกลุ่มบุคคล โดยถือเสมือนว่าไม่มีการกระทำความผิดมาก่อน เนื้อหาโดย กิตตินันท์ จารุกิจไพศาล Paralegal น.บ. (ธรรมศาสตร์)