Lublin – 1936. Naukowiec badał mózg po śmierci, utrzymując go sztucznie dotlenionym скачать в хорошем качестве

Lublin – 1936. Naukowiec badał mózg po śmierci, utrzymując go sztucznie dotlenionym

W 1936 roku profesor Jan Nowak – jeden z najbardziej szanowanych neurologów w Lublinie – przekroczył granicę, której nauka nie powinna dotykać. Po śmierci swojego przyjaciela i współpracownika, doktora Zielińskiego, Nowak postanowił uratować to, czego według niego nie wolno było stracić: jego umysłu. Wyciął mózg z ciała zmarłego i umieścił go w specjalnym szklanym pojemniku z tlenowym płynem odżywczym. Po podłączeniu elektrod zdarzyło się coś niemożliwego – mózg zaczął wykazywać aktywność. A po chwili… świadomość. Uwięziony umysł, myślący, czujący, pozbawiony ciała i zmysłów, odpowiedział na pierwsze pytanie profesora jednym błaganiem, którego nikt nie powinien nigdy usłyszeć.