រឿងប្រាសាទអង្គរវត្ត រឿងនិទានខ្មែរ Khmer Legends on the Building of Angkor скачать в хорошем качестве

រឿងប្រាសាទអង្គរវត្ត រឿងនិទានខ្មែរ Khmer Legends on the Building of Angkor

រឿងប្រាសាទអង្គរវត្ត រឿងនិទានខ្មែរ Khmer Legends on the Building of Angkor អ្នកនិពន្ធចង់និយាយអំពីរឿងរ៉ាវដ៍យូរលង់ណាស់មកហើយនិយាយពីព្រះឥន្រ្តមនុស្សលោកព្រះពិស្នុកានិងស្តេចព្រះកេតុមាលាផងដែរ។ | About the "human Indra", Preah Pisnouka កាលពីពុទ្ធសករាជ ៦០០ មានបុរសចិនម្នាក់ឈ្មោះ លឹម សេង នៅក្នុងក្រុងសៀង ហៃ (ប្រទេសចិន)។ អាយុប្រមាណ ៥០ ឆ្នាំ ជាមនុស្សកម្សត់ទុគ៌តណាស់។ គាត់បានបំណុលគេតម្រូវឲ្យគាត់កាប់ឆ្ការព្រៃមួយកន្លែង នៅក្បែរមាត់ទន្លេ ដើម្បីដាំដំណាំ ។ តា លឹម សេង តែងបេះផលដំណាំជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ថ្ងៃមួយ, មាននាងទេពធីតា ៥ នាក់ មកឯប្រាសាទព្រះឥន្ទ្របានហោះមករត់ប្រលែងគ្នាលេងឋានក្រោម។ ទេពធីតាម្នាក់ឈ្មោះនាង ទិព្វសុតាចន្ទ ក៏បានបេះផ្ការបស់តា លឹម សេង ៦ ទង ។ ចំណែកទេពធីតាឯទៀត បានដើរលេងពាសពេញក្នុងសួនច្បារនោះដែរ តែឥតបានកាច់ផ្កាលេងទេ។ លុះត្រឡប់ទៅដល់ឋានទេវតាវិញ ក៏បានព្រះឥន្ទ្ររឿងនាងទិព្វសុតាច័ន្ទ លួចបេះផ្កាគេ ។ ព្រះឥន្ទ្រក៏ទ្រង់សួរទៅនាង ហើយផ្ដន្ទាទោសថា " ត្រូវឲ្យចុះមកឋានកណ្ដាលជាមួយមនុស្សលោក ចំនួន ៦ ឆ្នាំ នឹងត្រូវជាប្រពន្ធតា លឹម សេង " ។ នាង ទិព្វសុតាច័ន្ទ ខ្មាសគេណាស់ ក៏ហោះចុះមកឋានក្រោមជួបនឹងតា លឹម សេង ហើយនាងនិយាយប្រាប់គាត់ថា " នាងលួចបេះផ្កាគាត់ ៦ ទង ឥឡូវព្រះឥន្ទ្រដាក់ទោស ឲ្យនាងចុះមកធ្វើជាប្រពន្ធគាត់ចំនួន ៦ ឆ្នាំ " ។ តា លឹម សេង ឆ្លើយថា "ខ្ញុំក្រណាស់ ខ្ញុំពុំអាចទទួលនាងធ្វើជាប្រពន្ធបានទេ ព្រោះចៅហ្វាយខ្ញុំចិត្តអាក្រក់ណាស់ គាត់ឲ្យបាយខ្ញុំទទួលទាន គ្រាន់តែឲ្យរស់តែមួយខ្លួន " ។ នាងទេពធីតាឆ្លើយថា " យ៉ាងម៉េចក៏ដោយ ចាំខ្ញុំជួយលោកតា ខ្ញុំនឹងបង្រៀនវិជ្ជាសិល្បៈ ដែលគ្មាននរណាចេះ ដល់លោកតា បើលោកតាមិនព្រមទទួលខ្ញុំធ្វើជាប្រពន្ធ តើធ្វើម្ដេចខ្ញុំនឹងបានទទួលទណ្ឌកម្មតាមការវិន័យនៃព្រះឥន្ទ្រ, សូមលោកតាអាណិត ខ្ញុំផង " ។ តា លឹម សេង ក៏ព្រមទទួលនាង ទិព្វសុតាច័ន្ទ មកនៅជាមួយនឹងគាត់ ។ គាត់ពេញចិត្តនឹងទេពធីតានេះណាស់ ព្រោះជាស្ត្រីមានរូបសម្បត្តិល្អលើសស្ត្រីនានា មិនយូរប៉ុន្មានគាត់ក៏មានសេចក្ដីស្នេហាលើរូបនាង ។ នាង ទិព្វសុតាច័ន្ទ កាលបើបាននៅជាមួយតា លឹម សេង យូរមកនាងសង្កេតឃើញសេចក្ដីលំបាកវេទនារបស់តា នឹងចិត្តស្មោះត្រង់របស់គាត់ មានចិត្តអាណិតតាជាខ្លាំង ទើបនាងសួរគាត់ថា " លោកតាបានខ្ចីលុយគេប៉ុន្មាន ? លោកតាខ្ចីគេតែ ៦ ណែន ដូច្នេះ លោកតានឹងត្រូវនៅបម្រើគេតែម្នាក់ឯងទេ ឥឡូវនេះសូមលោកតាទៅខ្ចីឲ្យបាន ៤ ណែនថែមទៀត? ទើបចៅអាចរស់នៅជាមួយលោកតាផង លុយដែលនឹងទៅខ្ចីគេថែមទៀតនោះ យើងនឹងយកមកចាយវាយប្រើការឲ្យបានផលប្រយោជន៍ច្រើន " ។ លឹម សេង ក៏ទៅខ្ចីលុយពីម្ចាស់បំណុលខ្លួនបាន ៤ ណែន ទៀតយកមកឲ្យនាង ទិព្វសុតាច័ន្ទ ។ នាងក៏សុំឲ្យលោកតាយកប្រាក់ទាំង ៤ ណែន នោះទៅទិញសូត្រយកមកនាង ។ នាង ទិព្វសុតាច័ន្ទ ក៏រវៃសូត្រនោះ ហើយត្បាញជាសំពត់ផ្សេងៗ មានសំពត់បាក់ជារូបស្លឹកឈើ រូបសត្វ និងជារូបគំនូរផ្សេងៗ ទៀតជាច្រើនរាប់មិនអស់ ។ នាងត្បាញសំពត់ល្អៗណាស់ ដែលសម័យនោះគ្មាននរណាធ្វើបានដូចនាងឡើយ។ ប្រហែលមួយឆ្នាំក្រោយមក នាង ទិព្វសុតាច័ន្ទ បានបុត្រប្រុសម្នាក់ ។ ទារកនេះវាជាក្មេងពុំចេះនៅស្ងៀមមួយស្របក់ណាសោះឡើយ ។ អាស្រ័យហេតុដូច្នេះ ទើបម្ដាយដាក់ឈ្មោះថា ព្រះពិស្ណុការ។ លុះកុមារមានវ័យចំនួន ៥ ឆ្នាំ នាង ទិព្វសុតាច័ន្ទ ក៏ត្រូវផុតកំណត់ ៦ ឆ្នាំ ដែលព្រះឥន្ទ្របានផ្ដន្ទាទោសតម្រូវទៅវិញ។ ដូច្នេះ ដើម្បីរំឭករឿងនោះដល់តា នាងក៏បេះផ្កាចំនួន ៦ទង យកទៅដាក់នៅលើខ្នើយដេករួចក៏ហោះទៅកាន់ឋានព្រះឥន្ទ្រវិញ ។ លុះដល់ពេលបាយ តាលឹម សេង ដោយមានសេចក្ដីងឿងឆ្ងល់នឹងមិនឃើញប្រពន្ធចេញមកបរិភោគបាយ ក៏ចូលទៅក្នុងបន្ទប់ ប៉ុន្តែបានឃើញតែផ្កាចំនួន ៦ ប៉ុណ្ណោះនៅលើខ្នើយ ។ នៅក្នុងព្រះរាជអាណាចក្រកម្ពុជា ព្រះបាទប្រទេសរាជទ្រង់សោយព្រះទិវង្គតទៅ ព្រះអង្គឥតមានព្រះរាជបុត្រាបុត្រី ១ អង្គណា ដើម្បីសោយរាជស្នងព្រះអង្គឡើយ ព្រះថោងក៏ផុតរលត់ត្រឹមនេះ ។ មាននៅសល់តែ ក្រុងហ៊ូវ និង ក្រាយហ៊ូវ ដែលជាអ្នកជាប់ព្រះលោហិតក្សត្រ ។ នៅក្នុងប្រទេសក៏មានការប្រជុំគណៈរដ្ឋមន្ត្រី "ព្រះរាជាណាចក្រយើង ពុំទាន់មានព្រះមហាក្សត្រគ្រងរាជ្យនៅឡើយទេ " ដូច្នេះត្រូវបញ្ចេញដំរីមក ហើយបួងសួងដល់ទេវតា សូមឲ្យនាំដំរីចេញទៅលត់ជង្គង់ជាមួយបុរសណាម្នាក់ដែលអាចអង្គុយលើរាជបល្ល័ង្កបាន ហើយសូមឲ្យដំរីលើកបុរសនោះដាក់លើក្បាលនាំមកទីនេះ ដើម្បីយើងនឹងរៀបធ្វើព្រះរាជពិធីអភិសេក ឲ្យបុរសនោះឡើងសោយរាជ្យក្នុងព្រះនគរ ។ ក្រុងហ៊ូវ និង ក្រាយហ៊ូវ មានសេចក្ដីអាក់អន់ព្រះទ័យមិនព្រមចុះចូលព្រះមហាក្សត្រថ្មីក៏បានរត់ទៅនៅឯស្រុកបាកាន ខេត្តពោធិ៍សាត់ ហើយទ្រង់បានសង់ប្រាសាទមួយនៅទីនោះ ។ ដំណាលពីព្រះឥន្ទ្រាធិរាជ ទ្រង់សង្កេតឃើញព្រះអគ្គមហេសីនៃព្រះមហាក្សត្រថ្មី ពុំទាន់មានព្រះរាជបុត្រានៅឡើយ ក៏ទ្រង់ព្រះចិន្ដាថា "យើងនឹងផ្ដល់ព្រះរាជបុត្រមួយអង្គដល់ព្រះនាងវង ព្រះរាជបុត្រនេះមានសញ្ជាតិជាជាព្រះឥន្ទ្រសុទ្ធ ដើម្បីឲ្យជាប់ជាព្រះញាតិវង្សសោយរាជ្យក្នុងប្រទេសខ្មែរជានិរន្តរតទៅ " ។ សូមដំណាលពីព្រះវិស្ណុវិញខំរត់រកម្ដាយគ្រប់ច្រកល្ហកអស់។ កុមារក៏កើតទុក្ខទើបថ្ងៃមួយសួរឪពុកថា " ម្ដាយខ្ញុំជាអ្វី ? ឪពុកឆ្លើយថា”ម្ដាយកូនឯងជាទេពធីតា នាងត្រូវមកនៅក្នុងឋានមនុស្សយើងនេះតែត្រឹម៦ឆ្នាំទេឥឡូវនាងត្រឡប់ទៅវិញ ព្រះពិស្ណុការបានធ្វើ ដំណើរចេញទៅព្រៃបេះផ្លែធ្វើជាអាហារ ។ ប៉ុន្តែដោយហេតុកុមារនេះមានវាសនា ល្អថ្ងៃមួយពួកទេពធីតាបានមកលេងនៅលើភ្នំមួយ ទេពធីតាទាំងនោះមានទិព្វសុតាច័ន្ទមួយផងកំពុងនាំគ្នាដើរ កាច់ផ្កាតាមដងព្រៃ។ ព្រះពិស្ណុការក៏រត់ចេញសំដៅទៅទីកន្លែងដែលនាងទេពធីតាទាំងនោះកំពុងលេង ។ ទេពធីតាទាំងឡាយកាលបើឃើញ មនុស្សលោកក៏ភ្ញាក់ផ្អើល ហោះទៅអស់នៅសល់តែទិព្វសុតាច័ន្ទ ព្រះពិស្ណុការក៏រត់ទៅចាប់ឱបម្តាយយ៉ាងស្និទ្ធស្នាល ............................................