วันศุกร์ที่ ๓๑ ตุลาคม ๒๕๖๘ скачать в хорошем качестве

วันศุกร์ที่ ๓๑ ตุลาคม ๒๕๖๘

💎 “ทำดีอย่างมีปัญญา — ไม่เบียดเบียนตน ไม่เบียดเบียนผู้อื่น” 👉 ในแต่ละวันของชีวิต มนุษย์ต่างเวียนว่ายอยู่ในวัฏสงสาร ทำกรรมใดแล้ว ก็ย่อมได้รับผลแห่งกรรมนั้น ไม่ว่าจะดีหรือชั่ว การเกิด การดับ การเปลี่ยนภพภูมิ ล้วนเป็นผลของการกระทำของตนเองทั้งสิ้น ➡️ ดังพุทธพจน์ที่ว่า... 🔹 "อกตํ ทุกฺกฏํ เสยฺโย" ⟶ ความชั่วไม่ทำเสียเลยดีกว่า 🔹 เพราะว่า "สานิ กมฺมานิ นยนฺติ ทุคฺคตึ" ⟶ กรรมชั่วของตนเอง ย่อมนำไปสู่ทุคติ 🔹 และ "ตํ กตฺวา น สุขํ ยํ ตํ กตฺวา นานุตปฺปติ" ⟶ กรรมใดทำแล้วไม่เดือดร้อนใจภายหลัง กรรมนั้นแลเป็นกรรมดี การกระทำใดที่เมื่อทำแล้วเกิดความร้อนใจภายหลัง ย่อมเป็นกรรมไม่ดี เพราะผลตอบรับย่อมไม่ดีเช่นกัน หากเปรียบกับชีวิต ก็เหมือนการลงทุน—ลงทุนผิด ก็ขาดทุน ทำชีวิตผิดทาง ก็ขาดทุนชีวิต 🌱 การทำดีด้วยปัญญา มนุษย์ส่วนใหญ่ล้วนอยากได้สิ่งดี ๆ ในชีวิต อยากเจริญ อยากมีความสุข ความสงบเย็น แต่กลับยังทำสิ่งไม่ดี หรือทำไปโดยขาดสติ เมื่อผลไม่ดีตามมา จึงเดือดร้อนภายหลัง การทำความดีที่แท้ มิใช่เพียงทำเพราะเกรงใจหรือกลัวคนจะว่า แต่ต้องทำด้วย ปัญญา ปัญญาคือ การรู้ว่าอะไรคือ ความดีแท้ อะไรควรทำ อะไรไม่ควรทำ และทำแล้วไม่เบียดเบียนตน หรือเบียดเบียนผู้อื่น 🍁 เมตตา กรุณา มุทิตา และอุเบกขา ที่มีปัญญากำกับ 🔷 การช่วยเหลือผู้อื่นเป็นสิ่งดีงาม หากแต่ต้องมี สติและปัญญา เป็นเครื่องกำกับ หลักพรหมวิหาร 4 คือ 🔸 เมตตา ⟶ ความปรารถนาดี หวังให้ผู้อื่นมีความสุข ความเจริญ 🔸 กรุณา ⟶ ความคิดที่จะช่วยเหลือ หรือลงมือช่วยเหลือ 🔸 มุทิตา ⟶ ยินดีเมื่อผู้อื่นมีความสุข 🔸 อุเบกขา ⟶ วางใจเป็นกลาง เมื่อถึงเหตุที่ควรวางเฉย ➡️ แต่ทั้งสี่นี้ ต้องอาศัย ปัญญา ในการรู้จักประมาณ มิฉะนั้น การช่วยเหลืออาจกลายเป็นการเบียดเบียนตนเอง เช่น เมื่อช่วยผู้อื่นจนตนเองเดือดร้อน ภายหลังเกิดความทุกข์ใจ กรรมนั้นย่อมไม่ดี เพราะทำแล้วไม่มีความสุข แม้จะดูเป็นความดีภายนอก แต่ถ้าใจเป็นทุกข์ ย่อมไม่ใช่บุญแท้จริง “ช่วยคนแล้วตนเองร้อนใจ กรรมนั้นไม่ดี ถึงจะเรียกว่าเมตตา แต่ถ้าเบียดเบียนตน ก็ไม่ใช่คุณธรรมแท้” 🍀 การรู้จักตน คือปัญญาแท้ 👉 ก่อนจะช่วยใคร ต้องถามตนเองก่อนว่า “เราพร้อมหรือยัง” “เรามีกำลังแค่ไหน” และ “ทุกข์ของเราหมดหรือยัง” ถ้าเรายังมีทุกข์ ยังไม่มั่นคงในใจ การแบกทุกข์ของผู้อื่นย่อมทำให้เราทุกข์ยิ่งกว่าเดิม ดังนั้น การรู้จักตน คือปัญญาอันสำคัญที่สุด เพราะผู้มีปัญญาย่อมรู้ว่า เมื่อใดควรช่วย เมื่อใดควรวาง และเมื่อใดควรเฉย ✅ บทสรุป การทำความดีหรือช่วยเหลือผู้อื่น ต้องประกอบด้วย สติและปัญญา เป็นเครื่องนำทาง ทำด้วยใจบริสุทธิ์ ไม่หวังผลตอบแทน ไม่เดือดร้อนภายหลัง ทำแล้วมีความสุขใจ นั่นจึงชื่อว่า กรรมดีแท้ ☑️ ดังพุทธพจน์ที่ว่า — “ “ตญฺจ กมฺมํ กตํ สาธุ ยํ กตฺวา นานุตปฺปติ” กรรมใดทำแล้วไม่เดือดร้อนใจภายหลัง กรรมนั้นแลเป็นกรรมดี ผู้มีปัญญาจึงมิใช่ผู้ทำดีมากที่สุด แต่เป็นผู้ ทำดีอย่างรู้ประมาณ รู้จักเมตตาโดยไม่หลง รู้จักช่วยโดยไม่ทุกข์ และรู้จักวางโดยไม่เฉยชา เมื่อปัญญานำหน้า เมตตาตามหลัง กรรมนั้นย่อมงดงาม และชีวิตย่อมสงบเย็น #วัดพระพุทธแสงธรรม #พระราชวัชรญาณรังษี #ธรรมะ #สวดมนต์ #เจริญสติ #สมาธิ #การปฏิบัติธรรม #buddha #Dhamma #dham #temple #pray #meditation #sermon #chantingmantra