Скачать с ютуб yalnızlık, üşütür insanı. в хорошем качестве

yalnızlık, üşütür insanı.

yapmak konusunda en çok zorlandığım video buydu. bu yapısıyla ilgili değil, şarkıyla ilgili. bu şarkı benim için lanetlerle dolu. 6 Şubat 2023 yılından beridir dinlememek konusunda büyük bir özen gösterdim. korkuyordum çünkü. ben hak eden, etmeyen her şeye anlam yüklerim. sanırsam en kötü huyum bu, bir türlü kurtulamadım. daha çocukken o beyaz, tebeşire benzeyen taşlarla asfaltın üzerine isimlerimizi yazdık diye, yollar düzeltilip asfaltı yenilenirken oturup bir köşeye, ağlamıştım "anılarımızın üstünü kapatıyorlar." diye. şimdiyse o sokaktan eser yok, anılarım enkaz altında kaldı ebediyen. 2023, bir 6 Şubat gecesi annemle bağır çağır kavga etmiştik. annem sivri dilli bir kadındır, o gece kalbimin ne denli kırıldığının haddi hesabı yok. sobalı evlerde yalnızca bir oda ısınır, geriye kalan odalar kış boyu soğuktur ve ihtiyaç dışında kullanılmaz. işte o gece, soğuk odalardan birinde gözlerimi yola dikmiş bu şarkıyı dinliyordum. kar yağıyordu. bomboş sokakta binlerce anıyla baş etmeye çalışıyordum. ilk arkadaşlarımı edindiğim, ilk kez bisiklet sürmeyi öğrendiğim, en güzel günlerime şahit olan o sokağa bakıyor, içimdeki kasveti dindirmek uğruna çaba sarf ediyordum. gecenin kalanı herkes için belirgindi zaten. canımı kurtarmak için çıktığım o eve bir daha hiç giremedim. kötü bir çok anım var o evde lakin geçirdiğim en güzel günler, en mutlu zamanlarım da o evin altında kaldı. buz gibi odasında bile üşümediğim evimden ayrıldığım o geceden beridir, bir daha hiç ısınamadım. örneğin, bir daha hiç ailecek oturup sohbet edemedik, kalabalık bir akşam yemeği yiyemedik, tüm kardeşler aynı odada bir daha hiç uyuyamadık. çok özledim. o günden beridir hiç evimde hissedemedim kendimi. ebediyen gurbete sürgün edilmiş gibiyim. o gece bir iki defa dinledim diye, bu şarkı da lanetim oldu işte. sanki ne zaman dinlesem başıma bir şey gelecek gibi hissediyorum. yine de korkularının üzerine gitmeli insan, en azından bir kısmının.