Պարույր Սևակ - Նորի՛ց չեն սիրում, սիրում են կրկի՜ն скачать в хорошем качестве

Պարույր Սևակ - Նորի՛ց չեն սիրում, սիրում են կրկի՜ն

Երգը ստեղծված է արհեստական բանականության օգնությամբ։ Հոլովակում կա երգի երկու տարբերակ, խնդրում ենք լսեք մինչև վերջ և մեկնաբանություններում նշեք ձեր նախընտրած տարբերակը։ ‼️ ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆ - ցանկացած ոչ հայատառ մեկնաբանություն առանց քննարկման ջնջվելու է, հայերեն տեքստը խնդրում ենք գրել միայն հայերեն տառերով։ ‼️ Այդ ո՞վ է ասել՝ նորից են սիրում: Նորի՛ց չեն սիրում, սիրում են կրկի՜ն... Ու երբ մինչևիսկ ալյուրից (դեռ տա՜ք) Դու նու՛յն մարմինն ես հիշում բնազդով, Երբ հոտն էլ սուրճի նրա՛ն հիշեցնում Եվ քո գունազարդ քնի փոխարեն Անքնություն է փռում սպիտակ. Երբ աստղերն իրենց կլորակ սանրով Մազերդ են սանրում, իսկ դու վերստին Շոյանքի սովոր քո մազերի մեջ Նու՛յն հանգստարար մատներն ես զգում. Երբ օտար մեկի շարժումի, դեմքի Նմանությունը հեռու-մոտավոր Ոտներդ է ասես դնում գիպսի մեջ, Իսկ միտքդ բեկում այնպե՛ս կտրական, Ինչպես լույսերի վետվետումներից Երկաթգծերն են կարծես ջարդոտվում. Երբ անձրևներից հողն ասես թթվում Եվ ստիպում է ռունգո՜վ էլ զգալ, Որ մենակ ես դու իբրև մի... Իգրեկ, Իսկ ինչ-որ մի տեղ կամ հենց քո կողքին Կա մի Իքս ուրիշ, առանց որի դու Խնդիր չե՜ս կազմի, ո՛չ էլ կլուծես,- Մի՛շտ, ամե՜ն անգամ պաշարում է քեզ Նույն զգացումը անճեղք ու անդուռ, Եվ հասկանում ես, որ մարդն, ի վերջո, Նորի՛ց չի սիրում, սիրում է կրկի՜ն, Քանզի կա մթին մի կախյալություն Ջղի և արյան, հոգու ու կրքի. Քանզի նշանը հանման-գումարման Այդ մե՛նք չենք դնում լուծվելիք խնդրում. Քանզի թեպետև բախտ մենք ենք փնտրում, Բայց բա՛խտը, Բա՛խտը, Բա՜խտն է մեզ ընտրում... Ուստի մինչևիսկ սիրառատ հոգին Նորի՛ց չի սիրում, սիրում է կրկի՜ն...