Nøkk × Dimitris Stamiris - Αυτοκαταστροφικός ft. Niki Karekou (Official Audio Video) prod by Exus186 скачать в хорошем качестве

Nøkk × Dimitris Stamiris - Αυτοκαταστροφικός ft. Niki Karekou (Official Audio Video) prod by Exus186

Στίχοι: Nøkk × Dimitris Stamiris Ερμηνεία: Nøkk × Dimitris Stamiris × Niki Karekou Produced by Exus186 Recorded, Mixed and Mastered by λογου χαριν at Red Frame Studio Cover Art & Video Lyrics: Gabriel Konstantinidis Lyrics: Κάθομαι πάλι στο γραφείο. Είναι 01:05 το ξημέρωμα Τα κεριά καίνε γύρω μου Και δεν αργεί η δική μου στιγμή για να πάρω φωτιά. Σκέφτομαι πότε να βγάλω τον δίσκο Και αν στην τελική θέλω να τον βγάλω καν. Αν αφαιρέσεις την ματαιότητα από την ζωή το μόνο που σου μένει Είναι οι χαρές και τα φιλιά Αλλά πως θα ζήσεις, Στην ουτοπία Αν πρώτα δεν έχουν καταστραφεί όλα; (Ολοκληρωτικά) Βρίσκω ένα σημείωμα στο μπαλκόνι. Και σκέφτομαι πόσα κατάφερα Από το 0 Όλες τις παρορμήσεις μου Δεν τις ανέφερα στην θεραπεία γιατί Τις έγραψα σε ένα, άλλο, ρεφρέν. Και άφησα την πραγματικότητα μου Σε αυτό εδώ το κουπλέ, Να ζήσει ελεύθερη πραγματικά. Όσα πέτυχα Τα σκότωσα Χωρίς να λυπάμαι ούτε μία στιγμή. Είπα θα πετύχω άλλα Αλλά δεν πέτυχα τίποτα Αυτό το ονομάζω αυτοκαταστροφή. Και έμεινα, Κάτω από το πάπλωμα να κλαίω Να οριόμαι Και να αναρωτιέμαι γιατί. Ανήκω στην γενιά των ψυχιατρείων Και των ψυχοφαρμάκων Είμαι η γενιά της εξαθλίωσης Των νεκρών φίλων σε τροχαία Και των άσπρων βράχων. Παιδιών που κλαίνε Μόνα τους στα ορφανοτροφεία Ψάχνοντας για το χάδι Σε κάθε αμαρτία, Ακόμα και στην αυτοκτονία. Δεν υπάρχουν δεύτερες σκέψεις εδώ Η αγάπη μας δημιουργεί πόνο Όταν κοιτάζεις την αυτοκαταστροφή ευθεία. Πριν σε κρίνουν Φρόντισε να έχεις κριθεί . Πρόσεξε πως θα το κάνεις Γιατί αν σε κρίνεις δυνατά Είναι εύκολο να χάσεις κάθε επιλογή. Να χάσεις κάθε λογική. Δεν είναι βιντεογκειμ Εδώ είναι η πραγματική ζωή. Αν κοπεί ο ιμάντας της ελπίδας Δύσκολα τον δένεις πάλι. (φέρε σχοινί) Και ξανά από την αρχή. Φύγε σου πα μακριά από μένα Θα αντέξω μέχρι την αυγή Γύρνα λίγο πιο κοντά σε μένα Την πληγή να κλείσουμε μαζί Υπάρχουνε φορές, που σκέφτομαι πολύ Περίσσια απ' όσο αντέχει, η δική μου η ψυχή (πιο πολύ) Κάθομαι αναλύω, κάθε "πώς", "γιατί" και "ποιοι" Πάλι παίρνω το χαρτί, και απ' έξω μου σιγή Φλύαρος εδώ, τρώγομαι μ'αυτό γιατί Προσπαθώ να φέρω, αλλαγή μα κάπου μένω, τον Πόνο υπομένω, (τι;;) μοιάζει πάλι ξένο (ποιο;;) Εκείνο το συναίσθημα, της ανάγκης να εκφραστείς Με νιώθουν αρκετοί, κλείσε μάτια και θα μπεις (κλείστα) Εικόνες θα περάσουν, αφού πρώτα σ'αγκαλιάσουν Θα σου μοιάσουν, λες και θα σουν, στη μεριά που θα σε κάψουν Οι φόβοι που θαρρείς, φωνάζουν να τους δεις (κοίταξέ με) Βάζω τα γυαλιά μου, αρμενίζω στο γυαλό Ταξίδι να ξεφύγω, μακριά από απ'το κενό (...χαχα...), πόσο μικρός δειλός γι'αυτό Με βλέπω μέσ' το κύμα, να διψώ από την πείνα, και Δεν έχω, δεν έχω εγώ νερό Μεγάλη ειρωνεία, να με πιάνει η ναυτία κι ας Προσέχω, μη θαλασσοπνιγώ Σε μια κούταλιά με υγρό, που με άφησα στυφό Κάποιοι με φωνάζουν, αυτοκάταστροφικό "Αξιέπαινος" ο τίτλος, μα δε βγαίνω να το πω Το θάβω σ'ένα σώμα, και το καίω στο μυαλό Το έγκαυμα θα μείνει, μαζί του κι εγώ εδώ Φύγε σου πα μακριά από μένα Θα αντέξω μέχρι την αυγή Γύρνα λίγο πιο κοντά σε μένα Την πληγή να κλείσουμε μαζί Απαγορεύεται η αναδημοσίευση (upload) από οποιονδήποτε άλλο χρήστη του YouTube. All rights reserved.