У нас вы можете посмотреть бесплатно "Στης Δερόπολης τον κάμπο", στη μνήμη του ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΝΤΖΑΡΟΠΟΥΛΟΥ, Εργ. Πολ. ΠΣΕ, ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΚΑΡΑΒΑΝΙ или скачать в максимальном доступном качестве, видео которое было загружено на ютуб. Для загрузки выберите вариант из формы ниже:
Если кнопки скачивания не
загрузились
НАЖМИТЕ ЗДЕСЬ или обновите страницу
Если возникают проблемы со скачиванием видео, пожалуйста напишите в поддержку по адресу внизу
страницы.
Спасибо за использование сервиса ClipSaver.ru
Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2025, Πνευματικό Κέντρο Ηπειρωτών. Πολυφωνική σύναξη τιμής & μνήμης στην καρδιά της πόλης. Με κάλεσμα του Πολυφωνικού Καραβανιού, στήριξη της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας. Μια σύναξη - θεσμός πια που διοργανώνεται κάθε Δεκέμβριο από το 2022, στον απόηχο της παγκόσμιας αναγνώρισης του Πολυφωνικού Καραβανιού, με την εγγραφή του στις Καλές Πρακτικές Διαφύλαξης Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO που έγινε μια τέτοια μέρα πριν πέντε χρόνια (17.12.2020). Κι άξαφνα ο τίτλος "τιμής & μνήμης" στον τίτλο της σύναξης να επικαιροποιείται τόσο δραματικά... Παραμονή βράδυ μάθαμε ότι "έφυγε" ένας από εμάς - όπως λέει ο "κυρατζής" σε τούτο το απόσπασμα, ο Δημήτρης Χαντζαρόπουλος, ο Τάκης για τους φίλους. Καταγωγή από το μαρτυρικό Μεσοβούνι, παντρεμένος στη Βίτσα Ζαγορίου, για χρόνια πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Βίτσας, "κοσμήτορας" στο περίφημο πανηγύρι της, μέλος του ΔΣ της Πανηπειρωτικής για πολλά χρόνια, εκλεκτό μέλος της Παραδοσιακής Χορωδίας και του Εργαστηρίου Πολυφωνίας της ΠΣΕ, μέχρι και πέρυσι συμμέτοχος σε τούτες τις συνάξεις. Η σύναξη ετούτη ήταν ήδη συνυφασμένη με μια ανεξίτηλη απώλεια. Στην πρώτη της διοργάνωση, το 2022, μια αγαπημένη συνταξιδιώτισσα, η Βούλα Μπαϊμάκα από τη Λιγοψά Ιωαννίνων, μέλοις κι εκείνη της Χορωδίας, του Εργαστηρίου της ΠΣΕ, σειράς πολυφωνικών ομίλων, έμελλε να ήταν τότε, εκεί που ξεκίνησε το στερνό της ταξίδι, τη στιγμή που έπαιρνε το τραγούδι με το πολυφωνικό όμιλο "Δελβινιώτικα". Και από τότε ετούτη η σύναξη διοργανώνεται στη μνήμη της, εκείνης και όσων αποχαιρετούμε από την κοινόττα πολυφωνίας. Ο Δημήτρης Χατζαρόπουλος είναι πια συνυφασμένος κι εκείνος με τούτη τη σύναξη -- σπονδή μνήμης και τιμής. Έφυγε την παραμονή της σύναξης, κηδεύθηκε την επόμενη μέρα. Εδώ βλέπουμε τον κυρατζή του Πολυφωνικού Καραβανιού Αλέξανδρο Λαμπρίδη στο άνοιγμα της σύναξης, να ζητά ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του αξέχαστου Δημήτρη Xαντζαρόπουλου. Και ακολουθεί ένα τραγούδι στη μνήμη του, με την πολυφωνική του συντροφιά, το Εργαστήρι Πολυφωνίας της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας. Tο Εργαστήρι λειτουργεί από το 2010, με κυρατζή τον Αλέξανδρo Λαμπρίδη και ο Δημήτρης διαχρονικά συμμετείχε και τραγουδούσε μαζί του, όπως και με τη Χορωδία της ΠΣΕ. Εδώ τραγουδούν στη μνήμη του Νίκος Αναγνώστου, Προκόπης Γκογιάννος, Δημήτρης Δήμος, Σπύρος Τζήμας, Γιώργος Τούτσης (παρτής) και Θωμάς Καμμένος. Μια δύσκολη στιγμή, μια μεγάλη απώλεια ενός ανεκτίμητου συνταξιδιώτη. Μεταφέρουμε συλλυπτήρια ανακοίνωση της ΠΣΕ: Αγαπητοί συμπατριώτες, έφυγε από κοντά μας – προχτές – ο Δημήτρης (Τάκης) Χατζαρόπουλος, ένα φλογερός πατριώτης, ένα γνήσιο τέκνο της Ηπείρου, και σήμερα θα ταφεί επιστρέφοντας στα Ζαγοροχώρια, στη Βίτσα Ιωαννίνων, που τόσο αγάπησε. Πριν 86 χρόνια γεννήθηκε στο Μεσοβούνι Ιωαννίνων, ένα γραφικό χωριό στο Ζαγόρι. Ανήκει στη γενιά των "Χαντζαραίων", ευεργετών στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Μετά τον πόλεμο, ακολουθώντας την οικογένειά του, εγκαταστάθηκε προσωρινά στην Πάτρα και στη συνέχεια κατέληξε στην Αθήνα. Απόφοιτος της σχολής Δοξιάδη, εργάστηκε στη «Χαλυβουργική» ως υπομηχανικός. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με το εμπόριο ως εμπορικός αντιπρόσωπος. Στην Αθήνα δημιούργησε μια υπέροχη οικογένεια, με σύζυγο τη Μιράντα, η οποία του χάρισε δύο υπέροχα παιδιά, το Αθανάσιο και την Ηρώ που με τη σειρά της του χάρισε δυο χαριτωμένα εγγόνια. Στα νιάτα του ξεχώρισε ως δεινός ραλλίστας, φτάνοντας στα όρια επαγγελματία. Ήταν άνθρωπος ανοιχτός σε προσφορά, ανιδιοτελής, δοτικός, εργατικός, αισιόδοξος, συνεπής, εργατικός, αφοσιωμένος και φυσικά παραγωγικός, με ιδιαίτερες ικανότητες ως μίμος και ηθοποιός. Συνεπής, εργατικός, αφοσιωμένος, παραγωγικός, ο Δημήτρης υπήρξε συνεργάτης όλων των Δημάρχων του Ζαγορίου, σε θέματα που αφορούσαν τον πολιτισμό στο Ζαγόρι, αλλά και πρωτοπόρος στην οργάνωση και υλοποίηση του πολυήμερες παραδοσιακού πανηγυριού στη Βίτσα, σε συνεργασία με τον τοπικό πολιτιστικό σύλλογο. Ήταν φορέας της Ζαγορίσιας και Ηπειρώτικης "παράδοσης", την οποία με κάθε ευκαιρία παρέδιδε στις νεότερες γενιές. Υπήρξε πανταχού παρών τόσο στις δράσεις αποδημικών οργανώσεων, όπως του Μεσοβουνίου και της Βίτσας Ζαγορίου, αλλά υπηρέτησε για περισσότερο από σαράντα χρόνια την "Ένωση Ζαγορισίων Αθηνών", με διάφορα αξιώματα. Στην Πανηπειρωτική έδωσε τον καλύτερο εαυτό του, τόσο στην οργάνωση όλων των μορφών εκδηλώσεών της, όσο και με την προσωπική συνεισφορά στην διαφύλαξη και υπεράσπιση της Ηπειρώτικης πολιτιστικής παράδοσης, μέσα από την χορωδία και το πολυφωνκό της. Πήρε μέρος στην ανάδειξη των Μαρτυρικών χωριών μέσα από το «Δίκτυο Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών» και στον αγώνα για τη διεκδίκηση των Γερμανικών αποζημιώσεων, και βραβεύτηκε από την Πανηπειρωτική. Ασίγαστο και ερευνητικό πνεύμα, γρήγορα αντιλήφθηκε πως τίποτα δεν χαρίζεται αλλά κατακτιέται μόνο με αγώνα. Πήρε μέρος στους κοινωνικούς αγώνες του λαού μας για μια καλύτερη ζωή χωρίς πεινά και πολέμους "AΠΕΙΡΟΣ" ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΚΑΡΑΒΑΝΙ