မဖဲဝါ၏ေတာက္ေခါက္သံ скачать в хорошем качестве

မဖဲဝါ၏ေတာက္ေခါက္သံ

မဖဲဝါ၏ ေတာက္ေခါက္သံ(စ/ဆုံး) ~~~~~~~~~~~~~~~~~မူရင္းေရးသားသူ -ဧကန္မင္း "ဟဲ့ ဟဲ့ ၾကားၿပီးၿပီလား" "ဘာၾကားလာလို့လဲ" "ရြာေတာင္ပိုင္းက ေအးစိန္ေမြးတဲ့ကေလး က ႏွုတ္ခမ္းကြဲႀကီးပါလားလို့ အထူးအဆန္း ျဖစ္ေနၾကတာ။ သြားႏွစ္ေခ်ာင္းကလည္း ျပဴးၿပီးထြက္ေနလို့ ဘီလူးေလးလို့ ေျပာေန ၾကတယ္" "ေကလးက အသက္ေရာ ပါလာေသးလား" "အေသေလးေမြးပါဟယ္ေမြး,ေမြးျခင္း သြားေတြပါလာလို့ လူေတြ လန္႔ေနၾကတာ" "ဟဲ့ ဒီကိစၥ ညြန္႔ညြန္႔ မသိေစနဲ႔ဦး" "အခု ညြန္႔ညြန္႔ ဘယ္မွာလည္း" "ေအးပုနင့္ေဒၚေလး ဘယ္သြားလည္း" "ေစာေစာက ၿခံဝမွာ ေတြ႕လိုက္ေသးတယ္။ ဘယၻၾကၳက္ၾသားလဲ မသိဘူး" "ဗိုကၠ ငါးေလက္ာႅို႔ ေျခာက္လထဲ ေရာက္ေနၿပီ၊ တစ္ေယာက္တည္း ေလၽွာက္ မသြားနဲ႔ ေျပာထားတာ မရဘူး" အစ္မႀကီးျဖစ္ေသာ ေဒၚတင္လွႏွင့္ အစ္မဝမ္းကြဲ စိုးစိုးေမာ္တို့က ကိုယ္ဝန္ သည္ ညြန္႔ညြန္႔ကို မျမင္သျဖင့္ ေဒၚတင္လွ၏ သမီးႀကီးေအးပုအား ေမးလိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္ ညြန္႔ညြန္႔တစ္ေယာက္ ရြာထဲသို့ ထြက္လာရင္း ႏွုတ္ခမ္းကြဲေနေသာ ေကလး သတင္းကိုၾကားလိုက္ရသည္။ "ေမအး ဘယ္ၾသားမလို႔လဲ" "ငါ့ညီမဝမ္းကြဲ အိမၷားက ဗိုက္ႀကီးသည္ ကေလးေမြးတာ ႏွုတ္ခမ္းကကြဲ၊ သြားေတြ က ျပဴးၿပီး ထြက္ေနလို့ ငါသြားၾကည့္ဦးမယ္ ညည္း လိုက္မလား" "ေအး လိုက္မယ္ ေမြးစကေလးမွာ အခုလိုပါတာ တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးဘူး၊ လိုက္ၾကည့္ဦးမယ္" "ဟဲ့ ဟဲ့ ေနပါဦး၊ နင္သြားလို့ မျဖစ္ဘူးနဲ႔ တူတယ္" "ဘာလို႔ မျဖစ္ရမွာလဲ" "ညည္းက ဗိုက္ႀကီးဗိုက္ျပဲနဲ႔ ကေလးေမြး ေတာ့မွ မဟုတႅား" "အိုေမြးေမြးေအငါလိုက္ၾကည့္မယ္" ညြန္႔ညြန္႔တစ္ေယာက္ မေအးႏွင့္အတူ ႏွုတ္ခမ္းကြဲကေလး၊အေသေမြးေသာအိမ္သို့ ေရာက္ခဲ့သည္။ သူတို့ေရာက္သည့္အခ်ိန္ ေမြးကင္းစကေလး၏ အ်ဖစၠို မျမင္ရေတာ့။ အေသေလးေမြးသည့္အတြက္ သြားျမႇုပ္ လိုက္ၿပီဟု သိရသည္။ ညြန္႔ညြန္႔လည္း ေမအးကို မေစာင့္ေတာ့ဘဲ တစ္ေယာက္ တည္း ျပန္ခဲ့သည္။ မၾကာခင္ အိမ္သို႔ ေရာက္ခဲ့သည္။ ညြန္႔ညြန္႔အိမ္သို့ ျပန္ေရာက္ေတာ့ အစ္မႀကီးက ရပ္ကြက္ထဲ ေလၽွာက္သြား ေနသည့္အတြက္ ဆူညံပူညံ လုပ္ေနသည္။ ညြန္႔ညြန္႔လည္း ဘာမြ ျပန္ေျပာမေနဘဲ အိမ္ေပၚသို့ တက္ခဲ့သည္။ ပထမဆုံးသားသမီး ဦးျဖစ္သျဖင့္ ကိုယ္ဝန္တစ္ခုခု ျဖစ္သြားမွာ မိသားစုအားလုံး စိုးရိမ္ေနၾကသည္။ ညြန္႔ညြန္႔စိတ္ထဲ အားလုံး အကဲပိုသည္ဟု ထင္သျဖင့္ အိမ္သားမ်ားလစ္သည္ႏွင့္ သြားခ်င္ရာ ေလၽွာက္သြားေတာ့သည္။ ယခု အသြားေကာင္းသျဖင့္ မ္ကႅဳံးထဲမြာ ႏွုတ္ခမ္းကြဲေနေသာ ကေလးမ်ားသဏၭာန္ ကို အခ်ိန္ျပည့္ ျမင္ေယာင္ေနေတာ့သည္။ တကယႅို သူ႔ကေလးသာ ႏွုတ္ခမ္းကြဲ ေနမည္ဆိုပါက မေတြးဝံ့စရာပင္။ စိုးရိမ္မွု ေအၾတးက စိတ္ထဲမွာ ေဖ်ာက္မရေတာ့။ အိပ္ရာဝင္၍ အိပ္ေမာက်သည့္အခါမ်ားမွာ ပင္ အိပ္မက္ထဲသို့ ႏွုတ္ခမ္းကြဲသည့္ ေကလးပုံရိပၼ္ား ဝင္ေရာက္ေနရာ ယူလာသည္။ စားလည္း ထိုေအၾတး၊ သြားလည္းထိုအေတြး၊ မည္သူ႔အားမွ မေျပာ၊ ဝမ္းဗိုက္ထဲက ေမြးလာ မယ့္ကေလး ကိုယ္အဂၤါခ်ိဳ့တဲ့လာမွာကို အစိုး ရိမ္ႀကီး စိုးရိမ္ေနခဲ့သည္။ သို့ျဖင့္ တစ္ရက္ၿပီး တစ္ရက္ ကုန္ဆုံးခဲ့သည္။ ေမြးရက္ ဖြားရက္ ေစ့သျဖင့္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ေမြးခဲ့ ပါသည္။ ညြန္႔ညြန္႔၏ ဆႏၵ မျပည့္ဝခဲ့ပါ။ ညြန္႔ညြန္႔ကို ေမြးေပးေသာ လက္သည္ႏွင့္ ေအမ၊ အစ္မႀကီးတို့လည္း ေကလးကို ျမင္ၿပီး မ်က္လုံးျပဴးသြားၾကသည္။ "အိုကေလးေလးက ႏွုတ္ခမ္းကြဲေလးပါလား" သို့ေၾကာင့္ မိခင္ျဖစ္သူအား မ်ပဘဲ တစ္ေနရာမွာ ဖြက္ထားသည္။ ႏွုတ္ခမ္းကြဲက အေတာ္ဆိုးသည္၊ ႏွာေခါင္းေအာက္မွေနၿပီး အာေခါင္အထိ ကြဲေနသည္။ ေမြးၿပီ တစ္ရက္ အထိ မိခင္ကို ေပးမျပ။ ညြန္႔ညြန္႔လည္း ေမြးၿပီးကတည္းက ေကလးငိုသံ မၾကားရသျဖင့္ မိခင္ျဖစ္သူအား "ေကလးက ငိုသံလည္း မၾကားရဘူး၊ က်မကေလးအသက္မွ ပါရဲ႕လား" "အိုေကလးက အသက္ရွင္ရက္ပါ အားနည္းနည္း နည္းေနလို့ ခဏၿခဲထားတာ" ႐ုတ္တရက္ဆိုေတာ့ ပါးစပ္ထဲရွိတာ ေျပာလိုက္သည္။ ယုံ မယုံေတာ့ မသိ။ မိခင္ျဖစ္သူလည္း မည္သည့္အခ်ိန္ထိ ညာေျပာေနရမည္ကို မစဥ္းစားဝံ့ေတာ့။ "ေအမ မွန္မွန္ေျပာပါ၊ ေကလး အဂၤါခ်ိဳ့ယြင္း တာမ္ား ပါေသးလား" "ညည္းေအ ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ ေလၽွာက္ေတြး ေနတယ္" "ေတာ္ပါေသးရဲ့၊ က္ေမျမးတဲ့ေကလး ႏွုတ္ခမ္းကြဲေလး ျဖစ္မွာ စိုးရိမ္ေနတာ" "ညည္းဟိုေတလာေကျမးတဲ့ ႏွုတ္ခမ္းကြဲကေလး ကို သြားၾကည့္ခဲ့ေသးလား" " #myanmar ghost #myanmar #သရဲဇာတ္လမ္း #တာေတ