مصوت «ۋ ü» در زبان گیلکی؛ گویش شرق گیلانی скачать в хорошем качестве

مصوت «ۋ ü» در زبان گیلکی؛ گویش شرق گیلانی

در برخی از گویشهای زبان گیلکی (حداقل در فومنات و شرق گیلان) آوایی وجود دارد که صدایی بین «اۊ u» و «ای i» می‌دهد. شبیه این مصوت در بعضی از زبانهای ایرانی دیگر هم وجود دارد؛ مثلا در گویش کلهری از زبان کوردی، زبان تورکی و ... در آوانویسی برای نشان دادن این حرف از «ü» یا «ū» استفاده می‌شود و می‌توان در رسم‌الخط عربی از علامت «ۋ» برای نشان دادن این حرف بهره گرفت... اکثر واژه‌هایی که با این حرف در گویشهای فومناتی و شرق گیلانی وجود دارند در گویشهای دیگر زبان گیلکی به «اۊ‌ u» و «ای i» تبدیل می‌شوند که از این رو می‌توان حدس زد در دوره‌های پیشین زبان گیلکی این آوا در تمام گویشهای گیلکی وجود داشته و در گیلکی نو در برخی از گویشها به «ای» و برخی دیگر به «اۊ» تبدیل شده است. بر این اساس مشخصا در گویشهای مازندرانی این آوا به «ای» (و گاهی کسره) و در گویشهای غرب گیلانی (به غیر از فومنات) و همینطور مناطق غربی استان مازندران نظیر رامسر و تنکابن به «اۊ» تبدیل شده‌است... البته این قاعده در اکثر موارد وجود دارد و گاهی نیز در گویشهای مذکور آواها تغییر می‌کنند که این نیز می تواند دلیل دیگری بر صحت تحول از آوای قدیمی‌تر در تمام گویشها باشد... در ادامه چند واژه از سه گویش زبان گیلکی شاهد آورده می‌شود: اشکوری / رشتی / مازندرانی دۋر/دۊر/دیر (فارسی:دور) انگۋر/انگۊر/انگیر (انگور) بۋر/بۊر/بیر (خاکستر) انگۋشت/انگۊشت/انگیس (انگشت) تۋک/تۊک/تِک (نوک) دۋ/دۊد/دی (در فارسی:دود) متن کامل: http://khurtav.blogfa.com/post/84