ಮನೆಯಿಂದ ಮನೆಗೆ - ಕೆ ಎಸ್ ನರಸಿಂಹಸ್ವಾಮಿ; maneyinda manege - K S Narasimhaswamy скачать в хорошем качестве

ಮನೆಯಿಂದ ಮನೆಗೆ - ಕೆ ಎಸ್ ನರಸಿಂಹಸ್ವಾಮಿ; maneyinda manege - K S Narasimhaswamy

ಮನೆಯಿಂದ ಮನೆಗೆ ================ ವರುಷ ತುಂಬಿದರೆ ಹೊರಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಮನೆಗೆ ವರ್ಗ. ವರ್ಗವೆಂದರೆ ಮತ್ತೆ ಗಂಟು ಮೂಟೆಯ ಬಿಗಿತ, ಇನ್ನಷ್ಟು ಆಯಾಸ. ತಿರುಪಿರದ ಲಾಂದ್ರಗಳು, ತಳವಿರದ ಗೂಡೆಗಳು, ಜರಡಿ, ತೊಟ್ಟಿಲು, ಒನಕೆ - ಇವುಗಳದೆ ಮೆರವಣಿಗೆ! ಸರಕು ಸುಮ್ಮನೆ ಭಾರ, ಎಸೆಯಬಾರದೆ ಹೇಳು. ’ಎಸೆದರಾಯಿತೆ, ಹೇಳಿ ? - ಮೊದಲು ಹೊಸತನು ತನ್ನಿ’ ಸ್ಥಳವಿಲ್ಲ ಬಂಡಿಯಲಿ, ’ಹೊತ್ತು ಸಾಗಿಸಬೇಕು’ ; ಹೊತ್ತು ಸಾಗಿಸಬೇಕು ? ಅದಕೆ ಕತ್ತಲೆ ಬೇಕು ! ’ಕತ್ತಲೆಗೆ ಕಾಯೋಣ!’ (ಏಳು ಮಕ್ಕಳ ತಾಯಿ, ಸ್ನೇಹಮಯಿ, ನಕ್ಕಳು) ನಗೆ ಕೊಲ್ಲುವಂತೆ ಹಗೆ ಕೊಲ್ಲಲಾರದು; ಏಳು, ಹೊಸಮನೆಗೆ ಹೋಗೋಣ ಮೊದಲು ; ಸಂಜೆಗೆ ಬಂದು ಸಾಗಿಸುವ ಕೆಲಸ ನನಗಿರಲಿ. ಕಂಬನಿಗೊಳವ ಕೆಂಗರಿಯ ಮೀನು ಕಲಕಿತ್ತು. ಗೆದ್ದಳು ಹೆಣ್ಣು! ನಗಬಹುದು ಹೀಗೆ ಒಂದೊಂದು ಸಲ ಬದುಕಿನಲಿ. ಒಂದೊಂದು ಮನೆಯ ಬಿಡಲೊಂದೊಂದು ಕಾರಣ. ಈ ಸಲದ ಅನುಭವ : ಮನೆವಂತ ಒಳ್ಳೆಯವ ; ಅವನ ಹೆಂಡತಿ, ಮಗಳು ? ಒಳ್ಳೆಯವರಿರಬೇಕು ! "ಮನೆಯ ಬಿಡಿ" ಎಂದವರು ನಮಗೆ ಹೇಳಿರಲಿಲ್ಲ, ಅವರು ಮಾಡಿದ ಕೆಲಸ ಬೇರೆ! ಓದು ಹತ್ತದ ಮಗಳ ದನಿಯಾದರೂ ಕುದುರಿ ಮದುವೆ ಹತ್ತಿರವಾಗಲೆನುವ ಹಂಬಲಿನಿಂದ ಸಂಗೀತ ಪಾಠವನು ಗೊತ್ತು ಮಾಡಿದರಷ್ಟೆ ! ಆ ಎಂಟು ತಿಂಗಳೂ ಮಳೆಗಾಲ, ಕಪ್ಪೆಗಳು. ಮೊದಲು, ಕೊನೆ - ಆ ಹುಡುಗಿ ಕಲಿತ ಒಂದೇ ಚರಣ :- "ಕೆರೆಯ ನೀರನು ಕೆರೆಗೆ ಚೆಲ್ಲಿ" ಎಲ್ಲ ಮಾಡುವ ಕೆಲಸವಿಷ್ಟೆ ಇಲ್ಲಿ ! ಕೆರೆಯ ನೀನು ಕೆರೆಗೆ ಚೆಲ್ಲಿ ಬೆಳಗಿನಲ್ಲಿ, ಮಧ್ಯಾಹ್ನದಲ್ಲಿ, ಸಂಜೆಯಲ್ಲಿ ನೀರ ತುಂಬಲು ಇನ್ನು ಸ್ಥಳವಿರದೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಬಂದು ನಿಂತರೆ ನಾವು ನಡುಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ’ನೀರ ಚೆಲ್ಲಿದ ಮಂದಿ ನೀವೆಂದು’ ಮನೆವಂತ ಒಟ್ಟು ತೆರಿಗೆಯ ಬಿಗಿದ ನನ್ನ ತಲೆಗೆ ! ನೀರಳೆವ ಯಂತ್ರ ನಿಜವನ್ನೆ ನುಡಿದಿತ್ತು ; ಇನ್ನೊಂದು ಮನೆಯ ಕದ ನಮಗಾಗಿ ತೆರೆದಿತ್ತು. ಇದ್ದವರಿಗೊಂದು ಮನೆ, ಇಲ್ಲದವರಿಗೆ ನೂರು. ಇಲ್ಲಿ ಹಿಂದಿದ್ದವರಿಗೆಷ್ಟು ಮಕ್ಕಳೊ ಕಾಣೆ! ಎಲ್ಲೆಲ್ಲು ನೆಲವ ಕೆತ್ತಿವೆ ; ನಲ್ಲಿಗಳ ಮುರಿದಿವೆ ; ದೀಪಗಳ ಕೆಡಿಸಿವೆ ; ಹೂಗಿಡಗಳ ಕಿತ್ತೆಸೆದಿವೆ ; ಎಲ್ಲ ಬಾಗಿಲಮೇಲೆ ಸೊನ್ನೆಗಳ ಬರೆದಿವೆ. ನಾಳೆ ಈ ಹುಡುಗರಿನ್ನೇನೊ! ಇಲ್ಲಿ ಹೊಸತನವೆಲ್ಲಿ? ಯಾರೋ ಇದ್ದ ಮನೆಗೆ ನಾವು ಬಂದಿದ್ದೇವೆ. ನಾವು ಹೊಸಬರೆ ? ಅಲ್ಲ. ಕಂದು ಗೋಡೆಯ ಮೇಲೆ ಇಲ್ಲಣದ ತೆರೆಬಿದ್ದು ಕಾದಿರುವ ನಾಟಕದ ಹೆಸರು ’ಹೊಸತು’. ಈ ಮನೆಗೆ ಬಂದೆವೀ ದಿನ - ಗಾಜೊಡೆದ ಪಠಗಳ ರಿಪೇರಿಗವಸರವಿಲ್ಲ ; ಪಾತ್ರೆಗಳಿಗಾಗಬೇಕಾದರೆ ಕಲಾಯ ತಳ್ಳಬಹುದಿನ್ನೊಂದು ವಾರ. ಹೊಸಚಾಪೆ, ಕಾಲೊರಸಿ - ನಾಳೆ ತರಬಹುದಲ್ಲ ? "ಈಗೇನು ಮಾಡೋಣ ? " ಮತ್ತೆ ಕೇಳುವೆಯಲ್ಲ ! ಹೊಕ್ಕ ಮನೆಯೆಲ್ಲ ಹೊಸಮನೆಯೆಂದೆ ಕರೆಯೋಣ ; ಹಳೆಯ ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಹೊಸತೋರಣವ ಕಟ್ಟೋಣ ; ಶಾಲೆಮಕ್ಕಳ ಹಾಗೆ ಹೊಸತನವ ಕಲಿಯುತ್ತ ಇನ್ನೊಂದು ವರುಷ ಕಳೆಯೋಣ ! ಒಂದೊಂದು ಮನೆಗೆ ಒಂದೊಂದು ವರುಷದ ಸರದಿ ; ಅಷ್ಟು ಹೊಸತೇನಲ್ಲ ನಾಳೆಯೋದುವ ವರದಿ. ಸ್ಮೃತಿಪಥದ ಬೆಳ್ಳಿದಾರದ ಸುರುಳಿ ಬಿಚ್ಚುತಿದೆ; ಬೆಲೆಯಿರದ ಸರಕ ಸಾಗಿಸಿದೆ ಬಾಗಿದೆ ಬೆನ್ನು; ಕೆರೆಯ ನೀರನು ಕೆರೆಗೆ ಚೆಲ್ಲಿ ಬಿಳಿಚಿದೆ ಕಣ್ಣು; ಮಗು ಬರೆದ ಸೊನ್ನೆ; ಮನೆವಂತರಾಡಿದ ಮಾತು ; ನಕ್ಕನಗೆ; ಕಣ್ಣೀರು - ಒಂದಲ್ಲ, ಎರಡಲ್ಲ, ನಮ್ಮ ಪಾಲಿನ ಪುಣ್ಯ ! ಬಂಡಿಯಲಿ ಸ್ಥಳವಿಲ್ಲ, ಹೊತ್ತು ಸಾಗಿಸಬೇಕು; ಅದಕೆ ಕತ್ತಲೆ ಬೇಕು. ಕತ್ತಲೆಗೆ ಕಾಯೋಣ! ಮನೆಯಿಂದ ಮನೆಗೆ, ಹೊರಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಮನೆಗೆ ಮೊದಲ ಮನೆಯಿಂದ ಆದರವಿರದ, ಕದವಿರದ, ಹೆಸರಿರದ ಇನ್ನೊಂದು ಮನೆಗೆ ಹೊಸತು ಹಳೆಯದು ಎಲ್ಲ ಯಾತ್ರೆ ಹೊರಟಿದ್ದೇವೆ. ಅಲ್ಲಿ ತಡೆಯುವರಿಲ್ಲ; ಒಳಗೆ ಕರೆಯುವರಿಲ್ಲ; ಇನ್ನೊಂದು ಮನೆಯಿಲ್ಲ; ಹೊರಮನೆಯ ನೆರಳಿಲ್ಲ; ಹೊದವರು ಹಿಂದಿರುಗಿ ಬರಲು ಹಾದಿಗಳಿಲ್ಲ; ಅದೇ ಕಡೆಯ ಮನೆ! ಬಾಂದಳದ ತಾರೆಗಳ ಓರೆಗಣ್ಣಿನ ಕೆಳಗೆ ಆಗಾಗ ಬೀಸುವುದು ಬಯಲ ಗಾಳಿ.