Скачать с ютуб Shankar Maharaj Shankar Bavani Rahul Phate शंकर बावनी ॥ हरि ॐ॥ राहुल फाटे. в хорошем качестве

Shankar Maharaj Shankar Bavani Rahul Phate शंकर बावनी ॥ हरि ॐ॥ राहुल फाटे.

#ShankarMaharaj #ShankarBavani # Shankar Maharajशंकर बावनी श्री शंकर बावनी म्हणजे गुरुवर्य श्री शंकर महाराजांच्या दिव्या जीवनाचे सुंदर सार. नित्य शंकर बाबांचे स्मरण, उपासना करताना प्रत्येकाच्या स्मरणात असावे , रोज एकदा तरी म्हणावे, ऐकावे असे शंकरमहाराजांचे स्तोत्र. संपूर्ण पोथी वाचणे शक्य नसल्यास केवळ शंकर बावनी रोज म्हणावी, ऐकावी. ॥ हरि ॐ॥ राहुल फाटे. नित्य शुभंकर । नमामी शंकर । स्मरा श्री शंकर । गुरु महाराज ॥ ॥ श्री शंकर बावनी ॥ शंकर बाबा सद्गुरु नाथा - नित्य धरा हात । हात जोडितो शिर टेकवितो - तव पद कमलात ॥ निशिदिनी राहो स्मरण तुझे मज - नको काही भ्रांत । नित्य पाठिशी उभे रहा हो - प्रार्थितो मी नित्य ॥१॥ कैलासाचे अधिपती तुम्ही - तुम्ही शंकरनाथ । भक्त तारण्या अंतापुरी - ये सद्गुरु नाथ ॥ व्याघ्र कोंदणी सर्प रक्षिती - शंकर साक्षात्। चिमणाजी ते येती न्यावया - पाहुनी दृष्टांत ॥२॥ तेज:पुंज तव सद्गुरु मूर्ती - सदैव हृदयात । बिल्ववृक्ष छायेत प्रगटसी - सोमवार त्यात ॥ शुद्ध अष्टमी कार्तिक मासी - अवतरले नाथ । शिव शंकर साक्षात प्रगटला - तन्मय स्वरुपात ॥३॥ कल्याणकरा भक्ततारका - अगाध तव बात । सुपड्या म्हणूनी बोलविती तुला - तू शंकर श्रेष्ठ ॥ बाळलीला तव असती निराळ्या - निरंजना शांत । स्नान करुनी - भस्म लावूनी - अरण्यात जात ॥४॥ बालवयी वनी जाऊनी बसशी - निश्चल ध्यानस्थ । बिल्ववृक्ष तळी बिल्वआसनी - शिवशंकर नित्य ॥ हिंस्र पशूही तव सहवासी - सहज होती शांत । पशुपती शंकर अंतापूरी - कीर्तनी रमतात ॥५॥ खाय प्यायचे खेळायाचे नव्हते कधी सुचत । नामस्मरणी अन्भजनी कीर्तनी रमले तव चित्त ॥ अलौकिकते बालपण तुझे खेळसी परमार्थ । अधिकारी हा बालक प्रगटे चिन्मय स्मरणात ॥६॥ असामान्य तू अवतरलासी अंतापूर प्रांत । सुपड्या-शंकर-शिव अधियोगी आशुतोष शांत ॥ जनसामान्या आकळेन तव कैसे सामर्थ्य । बालक वृत्ती धरुनी जगसी ही जीवन रीत ॥७॥ अंतापूरचे कार्य जाहले-साधनेस निघत । दु:खी न व्हावे मातपित्याने हो संतती प्रांत ॥ जुळी लेकरे होती तुम्हाला शंकर म्हणतात । तसेच होई हीच अनुभुती चिमणाजी घेत ॥८॥ ईश्वर कार्या सिद्ध जाहसी धरिसी वेदांत । मातपित्यांना सांगुन निघसी ये पर प्रांतात ॥ थेट गाठला हिमालय तुम्ही तीनच कदमांत । बारा वर्षे तप आचरण्या शिव केदारात ॥९॥ प्रयाग संगमी स्वामी आले डुंबती तीर्थात । पंधरा महिने तिथे राहुनी-साधनेत मस्त ॥ तिन्ही नद्या त्या तुम्हा स्पर्शूनी पवित्र होतात । सर्वतीर्थी मग पायीच फिरले सकल भारतात ॥१०॥ विविध नाव तुज उपमा आणिक विविध स्वरुपात । गौरीशंकर मध्य प्रदेशी, सुपड्या कुणी म्हणत ।। देविया बाबा गुजराती तू जॉन युरोपात । रहीम यवना, मराठ प्रांती, शंकर तुम्ही ज्ञात ॥११॥ अरबस्थानी नूर मुहोम्मद कुठे पंढरीनाथ । लहरीबाबा मध्यप्रदेशी टोंबो अफ्रिकेत ॥ गुरुदेव तुम्हा तामिळी म्हणती नाव विविध घेत । कवणा कोण्या रुपी भेटसी मज सद्गुरुनाथ ॥१२॥ भ्रमणकरुनी अक्कलकोटी स्वामी चरणात । अष्टभाव तो धरुनी हृद्यी स्वामी प्रणिपात ॥ अंतरहृदयी भेट जाहली सद्गुरु प्रज्ञेत । सोलापुरी येती सद्गुरु अपुल्या नादात ॥१३॥ जनार्दनबुवा अधिपती होते शुभराय मठात । मठी येऊनी शास्त्रीय गाणे-गुरु शंकर गात ॥ अलख गर्जना करुनी देसी दर्शन अद्भूत । जनार्दनासी दर्शन देसी गुरु दत्त रुपात ॥१४॥ जनार्दनाची भाव अवस्था उत्कट जागृत । भानावरती येता दिसले शंकर साक्षात ॥ शंकर महाराजास पाहूनी घालती दंडवत । भाव अवस्था अशीच द्या हो दर्शन साक्षात ॥१५॥ हात धरुनी महाराजा ने शुभराय मठात । सत्कारुनी त्या आत बसविले अंतरी भवनात ॥ अष्टसात्विका जागृत करण्या अष्टवक्र दिसत । बालकवृत्ती धरुनी रहासी अद्वय वेदांत ॥१६॥ धारदार अती दृष्टी दिसावी आरपार बघत । विपुल केश संभार मस्तकी सावळा सुमंत ॥ बोल बोबडे कळती न सकला देसी संकेत । आजानुबाहू समर्थापरी स्वामी शुभकांत ॥१७॥ आचरण तुझे विपरित अवघे विकृतीचा अंत । सकल आवडी खिचडी केली चहा नी सिगरेट ॥ राजयोगी कधी कधी दिगंबर सारे विपरीत । सगुण म्हणता निर्गुण दिससी निर्गुण सगुणात ॥१८॥ कर्ता तू करविताही तू अन्अनादी अंत । आरंभही तू विलयही तूच, तूच कृपावंत ॥ स्वामी समर्था अक्कलकोटी घाली दंडवत । अपूर्व ऐसे गुरु शिष्यांचे द्वय शब्दातीत ॥१९॥ चमत्कार ते असंख्य घडती धरी न कुणी हात । त्र्यंबकेश्वरी येत निवासी तुम्ही शिव साक्षात ॥ दृष्टी भूल ती केली अलौकिक उलगडण्या सत्य । निष्ठा ठेवा गुरुचरणावरी हेच अभिप्रेत ॥२०॥ कोण यवन अन्कोण इसाई नसे काही भ्रांत । हजरत बाबा जान पुण्याची तुम्हावरी प्रीत ॥ आई म्हणे ती तुम्हास तुम्ही अनुभूती तिज देत । अलख म्हणता धुनी पेटली नाथांच्या मढीत ॥२१॥ भक्तमानसी कृष्णरुपाने तुम्ही दर्शन देत । एकरुपता आराध्याशी कृष्ण शंकरात ॥ भक्त प्रीय ते तुम्हास म्हणती श्रीपाद साक्षात्। जशी भावना तशा प्रीतीने तुम्ही ओतप्रोत ॥२२॥ भक्तकुणीते कीर्तन करिती विठ्ठल आळवित । गंधर्वही ते लीन जाहले विठ्ठल स्मरणात ॥ सद्गुरु शंकर उभे ठाकले विठ्ठल दिसे त्यांत । पांडुरंग तो दिसे तुम्हातच सकल मिटे भ्रांत ॥२३॥ गंधर्वाचा कंठच बसला नाटक घटी येत । स्वमुखातिल तो विडा घातला गंधर्व मुखात ॥ क्षणार्धात तो कंठ मोकळा गाती अभिजात । शिवरात्रीला नीलवर्ण तुम्ही शंकर दिसलात ॥२४॥ पाचशेर ते धान्य मागवुनी उत्सव समयात । हजारोही ते लोक जेवले एवढ्या शिध्यात ॥ तुळजापूरी गर्दी असता भवानी झालात । भवानी स्थानी दर्शन घेता शंकर बघ दिसत ॥२५॥ नाटक करता कधी सोंगाड्या कधी सर्कशीत । सद्गुरु म्हणती माया अवघी गुंतू नको त्यात ॥ प्लेग जाहला गाठी उठता स्वामीच स्मरणात । स्वामींनी त्या गाठी कापता अष्टवक्र होत ॥२६॥ मुसलमान तो खान तयाला इस्लाम समस्त । नमाजात ते काय सांगती हे समजावत ॥ अहंकार त्यागून अल्लाशी एकरुप होत । मुसलमान तो खरा म्हणावा जो अल्लारत ॥२७॥ पैगंबर उपदेश दिला तो काय खरे सत्य । चोरीमारी ती करू नये हे समजावती नित्य ॥ पाक हृदय ही मस्जिद आहे अल्लाही तयात । सहिष्णू व्हावे धैर्यन्श्रद्धा इस्लामी समस्त ॥२८॥