Ζαγορίσια Χαβάδια στο Τσερβάρι. 6/8/2016| Ζυγιά Καψάλη Γρηγόρη скачать в хорошем качестве

Ζαγορίσια Χαβάδια στο Τσερβάρι. 6/8/2016| Ζυγιά Καψάλη Γρηγόρη

Πανηγύρι στον Ελαφότοπο (Τσερβάρι) Ζαγορίου το Σάββατο 6/8/2016. Μεγάλη μας χαρά και τιμή να μας τραγουδήσει ο Γρηγόρης Καψάλης.... Βραδια που θα κρατηθει φυλαχτο ακριβό... ... Με την ζυγιά του Γρηγόρη Καψάλη. Κλαρίνο -Τραγούδι Καψάλης Γρηγόρης Κλαρίνο -Τραγούδι Μπραχόπουλος Μιχάλης Τραγούδι Πατσούρας Γιώργος Τραγούδι: Παπακώστας Λάμπρος Βιολί: Κωσταγιώργος Κώστας Ντέφι: Γραμματικος Ηλίας Λαούτο:Τσίκας Βασίλης .. Ζαγορίσια Χαβάδια: ... Τα δίστιχα στιχοπλάκια ερωτικού κυρίως περιεχομένου, ενίοτε δε και περιπαικτικού χαρακτήρα, αποτελούν τη βάση των τραγουδιών. Μάλιστα οι στιχουργικοί αγώνες των Γιαννιωτών του 19ου αι. θα επιβιώσουν στα ζαγορίσια χαβάδια, που λέγονταν (και λέγονται ακόμα καμιά φορά) κατά το χάραμα της τελευταίας μέρας των πανηγυριών ή στη δύση των γλεντιών. Από τα Γιάννενα πάλι θα εισαχθούν και θα ριζώσουν μετά την απελευθέρωση της περιοχής το 1912-13, πολλά τραγούδια και οργανικοί σκοποί αστικού ύφους, που η πρωτεύουσα της Ηπείρου θα αποποιηθεί στην προσπάθειά της να «αποτουρκοποιηθεί» υιοθετώντας νεωτεριστικούς τύπους δυτικής προέλευσης, όπως η καντάδα και τα κιθαριστικά τρίο. Η ανατολική ταυτότητα της περιοχής θα επιζήσει τότε στο κοσμοπολίτικο Ζαγόρι. Η Μπαζαρκάνα και το Αρχοντόπουλο είναι τέτοια δημιουργήματα της γιαννιώτικης παράδοσης, τα οποία αποτελούν πλέον αναπόσπαστο κομμάτι του ζαγορίσιου ρεπερτορίου και κάτι περισσότερο: αντιπροσωπεύουν την πιο αμιγή ζαγορίσια παράδοση. Ανάλογη είναι η προέλευση και η θέση τραγουδιών όπως τα γνωστότατα Φεγγαροπρόσωπη, Δόντια πυκνά κ.α .. Τσερβάρι: Το τοπωνύμιο προέρχεται από το αρομουνικό terbu που σημαίνει ελάφι (λατινικά cervus) και την αρομουνική και ρουμανική περιεκτική κατάληξη –arie, η οποία συνάπτεται ιδιαίτερα με θέματα λέξεων που δηλώνουν ζώα. Το Τσερβάρι, κτισμένο στα 1150 μέτρα, αποτελούνταν από δυο οικισμούς: το μικρό Τσερβάρι που κατοικήθηκε γύρω στα 1150 μ.Χ. και το μεγάλο Τσερβάρι που κατοικήθηκε γύρω στα 1200. Στα 1538 με απόφαση της Πύλης συνενώθηκαν σε μια κοινότητα, την κοινότητα Τσερβαρίου που το 1928 μετονομάστηκε σε Ελαφότοπος. Το 1856 είχε 1330 κατοίκους, περισσότερους από όλα τα χωριά. Στους πρόποδες του λόφου «Κονίσματα», βρέθηκαν τέσσερις κιβωτιόσχημοι τάφοι με κατεύθυνση από ανατολικά προς δυτικά που δείχνουν πολιτιστικά στοιχεία από τον Μυκηναϊκό νότο. Ήταν ορθογώνιοι , κατασκευασμένοι από όρθιες πλάκες ασβεστόλιθου και με όμοιες πλάκες στρωμένες στο δάπεδο. Εκτός από έναν , όλοι βρέθηκαν ακάλυπτοι και ανασκαμμένοι. Τα κτερίσματα μαρτυρούν ταφή ατόμων διαφορετικής ηλικίας και ίσως διαφορετικού φύλου. Επίσης, στα βορειοδυτικά του χωριού σώζεται οχυρωμένος οικισμός που έχει χρονολογηθεί γύρω στο 300 π.Χ. και πρόκειται πιθανώς για κτηνοτροφικό οικισμό των Μολοσσών. Από το 1993 λειτουργεί στον Ελαφότοπο στο χώρο του παλιού δημοτικού σχολείου ένα σπουδαίο Λαογραφικό Μουσείο. Περίπου χίλια αντικείμενα κατανεμημένα σε 24 κατηγορίες επαγγελματικού προσανατολισμού είναι εκτεθειμένα. Όλα τα επαγγέλματα της παλιάς εποχής, πεταλωτής, κηροχύτης, γανωτής, τενεκτσής, σαμαράς, κ.α. είναι συγκεντρωμένα σε μια προσπάθεια να διασωθούν λαογραφικά στοιχεία της ευρύτερης περιοχής. Εμπνευστής και δημιουργός του μουσείου είναι ο γλύπτης και καθηγητής καλλιτεχνικών από τον Ελαφότοπο, ο Μιχάλης Οικονομίδης. Σημαντικά μνημεία ο Ιερός Ναός Κοίμησης της Θεοτόκου 1616, Αγίου Νικολάου 1770, Αγίου Γεωργίου 1805. http://www.zagori.gov.gr/index.php?op...