Скачать с ютуб Jak przywrócić prawidłową florę jelitową? Unikaj tych błędów! в хорошем качестве

Jak przywrócić prawidłową florę jelitową? Unikaj tych błędów!

Miniatury filmów zostały wykonane samodzielnie przez autora niniejszego kanału lub pobrane na zasadzie CC0 (Creative Commons Zero) z domen publicznych i w żaden sposób nie naruszają niczyich praw autorskich. Mikrobiom jelitowy tworzą bakterie komensalne, potencjalnie chorobotwórcze, ale związek pomiędzy niektórymi bakteriami a organizmem człowieka nazywamy mutualizmem. Do bakterii potencjalnie chorobotwórczych, zaliczamy E. coli oraz Clostridium difficile, a także grzyby z rodzaju Candida. Ich wpływ na zdrowie człowieka jest obojętny bądź szkodliwy. Do bakterii działających korzystnie na organizm człowieka i potrzebnych dla zachowania zdrowia zaliczamy Lactobacillus i Bifidobacterie. Flora jelitowa ulega ciągłym zmianom. Bakterie jelitowe wytwarzają witaminę K 1 oraz niektóre witaminy B, w tym B12. Witamina K 1 może wchłaniać się z jelita grubego w niewielkich ilościach. Witamina B12 nie jest wchłaniana, nie może stanowić źródła zapotrzebowania dla wegetarian. Ponadto bakterie jelitowe wzmacniają odporność humoralną nieswoistą związaną z błonami śluzowymi typu MALT, zwiększając wytwarzanie wydzielniczych IgA i IgA2 do światła jelita wraz ze śluzem oraz do krwi. Bakterie jelitowe wytwarzają kwas masłowy, który jest niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania nabłonka jelitowego. Bakterie jelitowe mają także wpływ na wydzielanie hormonów peptydowych, w tym acetylocholiny, noradrenaliny, endorfiny, wpływając na samopoczucie. Prawidłowa flora jelitowa jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Może ulegać zmianom pod wpływem antybiotykoterapii, stresu, diety bogatej w cukry i błonnik. Skuteczne przywrócenie równowagi jelitowej polega na: 1. Zaprzestaniu spożywania pokarmów powodujących dyskomfort trawienny (biegunkę), 2. Skutecznym leczeniu stanów lękowych i depresyjnych, 3. Unikaniu antybiotykoterapii, 4. Stosowaniu leków miejscowo ściągających i bakteriostatycznych, takich jak tanina, garbniki, fenolokwasy, antybiotyki działające miejscowo (niewchłanialne) – nifuroksazyd i ryfaksymina,w przypadku SIBO i IBS-D 5. Przyjmowaniu probiotyków, 6. Unikaniu fruktooligosacharydów – polifruktanów, takich jak oligofruktoza i inulina, ponieważ fermentując w przewodzie pokarmowym są przyczyną biegunek, wzdęć, dyskomfortu jelitowego. W zaburzeniach flory jelitowej przebiegającej z częstymi, luźnymi stolcami, najwłaściwsza jest dieta bardzo ubogobłonnikowa, ubogowęglowodanowa, z ograniczeniem FODMAPS. Tłuszcze roślinne powinny zostać zastąpione zwierzęcymi, takimi jak masło. Z olejów roślinnych dobrze tolerowany jest olej kokosowy. Unikać należy mleka oraz soków owocowych słodzonych syropem glukozowo-fruktozowym. Porcje pokarmowe powinny być małe, płyny spożywane w odstępach co najmniej 30-minutowych od głównego posiłku. Po obiedzie nie należy wykonywać ciężkiej pracy, ale zająć pozycję leżącą, która często zapobiega wystąpieniu objawów. Testy przydatne w diagnostyce to: oznaczenie kalprotektyny w kale, testy oddechowe, badanie mikrobiologiczne kału i parazytologiczne , kolonoskopia. Testy nieprzydatne w diagnostyce to: morfologia krwi i większość badań biochemicznych. UWAGA! Badanie składu mikroflory jelitowej jest drogie i ma wątpliwą wartość diagnostyczną. Flora jelitowa może się zmieniać z dnia na dzień i wykazuje znaczną zmienność międzyosobniczą. W przypadku namnożenia się patogenów (Clostridium difficile, C. perfringens), żadne programy suplementacyjne i probiotykoterapia nie będą skuteczne. W takim przypadku stosuje się antybiotyki (rifaksymina). Z reguły lekarze nie zlecają tego badania, wprowadzając empirycznie antybiotyk jak w leczeniu SIBO, w razie uporczywych wzdęć, biegunek, gazów jelitowych, ograniczając się do badania mikrobiologicznego (Salmonella, Shigella, E. coli enteropatogenne, toksyny C. difficile A/B) i parazytologicznego kału, czasami badania krwi (np. w kierunku Yersinia enterocolitica). Piśmiennictwo: 1. Saxena, R.; Sharma, V.K. In D. Kumar; S. Antonarakis. Medical and Health Genomics. Elsevier Science, 2016, 117. 2. Sherwood, Linda; Willey, Joanne; Woolverton, Christopher. Prescott's Microbiology. New York: McGraw Hill. 2013, 713–721. 3. Mantis NJ, Rol N, Corthésy B. Mucosal Immunol. 2011, 4: 603–11. 4. Khanna S, Tosh PK. Mayo Clin. Proc. 2014, 89: 107–14. 5. Knight, DJW; Girling, KJ. The Lancet. 2003, 361: 512–9.