II wojna światowa: Czarne dni nawodnych zaopatrzeniowców Kriegsmarine jesienią 1941 roku. скачать в хорошем качестве

II wojna światowa: Czarne dni nawodnych zaopatrzeniowców Kriegsmarine jesienią 1941 roku.

Link do mojej autorskiej książki "Bitwa o Atlantyk. Wojenna epopeja z lat 1939-1945": https://www.legimi.pl/ebook-bitwa-o-a... Link do mojej autorskiej książki "U-Booty. Niesamowite misje II wojny światowej": https://www.legimi.pl/ebook-u-booty-n... Darmowy fragment książki "U-Booty. Niesamowite misje II wojny światowej": https://drive.google.com/file/d/16efP... Zdobądź ciekawe dodatkowe bonusy!!! Jeżeli podobał Ci się odcinek możesz wesprzeć rozwój kanału poprzez serwis Patronite.pl i tym samym otrzymać ekstra dodatki: https://patronite.pl/Nieznane.oblicza Możesz również w ramach wdzięczności za przygotowany materiał postawić symboliczną kawę, klikając w ten link: https://buycoffee.to/nieznaneoblicza Za wszelkie wsparcie z góry serdecznie dziękuję. 22 listopada 1941 roku naczelny dowódca niemieckiej floty podwodnej, Dönitz dostał polecenie przebazowania części podległych mu okrętów podwodnych z tras północnoatlantyckich w obszar nieopodal cieśniny gibraltarskiej oraz na Morze Śródziemne, gdzie włoska Regia Marina, choć zdecydowanie liczniejsza, nie była w stanie poradzić sobie z jednostkami Royal Navy, a niemieckie U-Booty miały wspomóc jej działania. Rozkaz przebazowania U-Bootów od samego początku nie podobał się Dönitzowi, który dobrze zdawał sobie sprawę z faktu, że osłabienie północnoatlantyckiego frontu w dłuższej perspektywie nie wróży nic dobrego. Dodatkowo wysłanie U-Bootów w basen Morza Śródziemnego uważał za nieodwracalne, gdyż niekorzystne prądy morskie oraz silna brytyjska osłona gibraltarska zapewne nie pozwoliłaby ich dowódcom powrócić po jakimś czasie znowu na Atlantyk… Niechętnie więc i wbrew własnej woli w ostatnich dniach listopada 1941 roku oddelegował on z frontu północnoatlantyckiego łącznie 25 okrętów podwodnych, które miały patrolować teraz obszar wokół cieśniny gibraltarskiej, a część z nich, miała przebić się przez nią na Morze Śródziemne. Posunięcie to miało duży wpływ na dalsze działania na trasie północnoatlantyckiej, a także z pewnością wpłynęło również na treść niemieckiego raportu na temat sytuacji na Atlantyku z końca listopada 1941 roku, który m.in. stwierdzał, że na tym obszarze działań operacyjnych nic nie wskazuje na odniesienie zdecydowanego sukcesu… Sytuacja miała ulec jeszcze większemu pogorszeniu w grudniu, kiedy to niemieckie niepowodzenia na froncie wschodnim wywołały w Hitlerze obawę związaną z możliwością rychłego desantu Brytyjczyków w okupowanej przez Niemcy Norwegii, jak również alianckich działań konwojowych na trasie arktycznej… W związku z tym nakazał on Dönitzowi przerzucenie kolejnych sześciu U-Bootów z północnego Atlantyku na Morze Norweskie…