ไฮโซเก๊ ความรักของโลกออนไลน์ใน app หาคู่ скачать в хорошем качестве

ไฮโซเก๊ ความรักของโลกออนไลน์ใน app หาคู่

เรื่องเล่า: "แมตช์เดียว เปลี่ยนชีวิต" (ตอนที่ 1) ปริฉัตร หรือที่เพื่อนๆ เรียกกันติดปากว่า “ฉัตร” เป็นหญิงสาววัย 29 ปี ทำงานออฟฟิศธรรมดาในแผนกบัญชีของบริษัทเอกชนเล็กๆ แห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ ชีวิตเธอไม่มีอะไรหวือหวา ตื่นเช้า ฝ่ารถติดไปทำงาน กลับมาก็ทานข้าวคนเดียว ดูซีรีส์ แล้วเข้านอน วนลูปไปแบบนี้มาหลายปี เธอเพิ่งเลิกกับแฟนเก่าที่คบกันมาเกือบ 5 ปีเรื่องเล่า: "แมตช์เดียว เปลี่ยนชีวิต" (ตอนที่ 2) หลังจากที่ “คุณท็อป” ทักแชตมาหาในคืนแรก บทสนทนาระหว่างเขากับปริฉัตรก็เริ่มไหลลื่นไปแบบไม่มีสะดุด ฝ่ายชายทักมาทุกวัน ไม่ว่าจะเช้า กลางวัน หรือก่อนนอน คำพูดของเขานั้นสุภาพ มีหยอดบ้างแต่ไม่หยาบโลน และมักจะแนบรูปอาหารมื้อหรู วิวโรงงาน หรือแม้แต่รูปเซลฟี่กับเจ้าหมาปอมเมอเรเนียนของเขาชื่อ “ไข่ตุ๋น” วันจันทร์ เวลา 07:15 น. ท็อป: “อรุณสวัสดิ์ครับคุณฉัตร ตื่นยังน้อ วันนี้อากาศดีนะ ผมถ่ายรูปพระอาทิตย์ขึ้นมาฝากครับ เผื่อช่วยให้เช้าวันจันทร์สดใสขึ้นได้นิดหน่อย :)” [แนบรูปถ่ายพระอาทิตย์ขึ้นเหนือโรงงาน พร้อมกับกาแฟหรูในแก้วเซรามิก] ปริฉัตร: “อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณท็อป ขอบคุณสำหรับรูปนะคะ สวยมากเลยค่ะ” “ฉัตรเพิ่งจะถึงออฟฟิศค่ะ วันนี้รถติดสุดๆ” ท็อป: “ใจเย็นๆ นะครับ คนเก่งแบบคุณทนได้อยู่แล้ว ผมเชื่อว่าทุกเช้าของคุณคงยุ่งน่าดู แต่ถ้าคุณมาอยู่แถวโคราชนะ เช้าๆ แบบนี้ ผมพาไปกินโจ๊กเจ้าดังกับกาแฟร้านบ้านๆ ริมทุ่ง รับรองชิลสุด” ปริฉัตร: “แหะๆ น่าสนใจนะคะ ฟังดูบ้านๆ แต่ดูอบอุ่นดีค่ะ” วันพุธ เวลา 19:45 น. ท็อป: “วันนี้ผมกินข้าวกับลูกค้า เสร็จแล้วเลยถ่ายรูปมาฝากครับ” [แนบรูปเนื้อวากิวจานใหญ่ไวน์แดง และแสงไฟร้านหรู] “แต่พูดตรงๆ นะ ผมว่าอาหารอร่อยแค่ไหนก็ไม่เท่ามีกินกับคนที่เรารู้สึกดีด้วยเลย คุณว่าไหม?” ปริฉัตร: “โห...น่ากินมากเลยค่ะ ชีวิตคุณดูดีมากๆ” “ต่างจากฉัตรเลย วันนี้ซื้อข้าวหมูกระเทียมจากหน้าปากซอยมากินค่ะ” [แนบรูปข้าวกล่องในกล่องโฟมแบบเรียบง่าย] ท็อป: “ไม่ต่างเลยครับ ผมชอบความเรียบง่ายแบบนั้นด้วยซ้ำ ผมพูดจริงนะ ฉัตรดูเป็นคนที่...น่ารัก เป็นธรรมชาติ ไม่เฟคเลย นี่แหละสเปคผม” ปริฉัตร: “แหม...ชมแบบนี้ก็เขินสิคะ แต่ยังไงก็ขอบคุณมากนะคะ” “คือ...ฉัตรก็ยังไม่ค่อยแน่ใจน่ะค่ะ ทุกอย่างมันเร็วมากเลย คุณไม่คิดว่าเราเพิ่งรู้จักกันไม่นานเหรอคะ?” ท็อป: “ผมเข้าใจนะครับ ผมไม่ได้จะเร่งอะไรเลย ผมแค่รู้สึกว่าเรา ‘คลิก’ กันดี ผมเป็นคนจริงจัง ไม่เล่นๆ” “ผมคุยกับคุณคนเดียวตอนนี้ และตั้งใจจะรู้จักคุณจริงๆ ถ้าคุณยังไม่พร้อม ผมก็รอได้ครับ แค่ขอให้เราได้คุยกันแบบนี้ไปเรื่อยๆ ก็พอ ผมมีความสุขแล้ว” ปริฉัตร: “...ขอบคุณนะคะคุณท็อป ฉัตรก็รู้สึกดีที่ได้คุยกับคุณค่ะ” จากบทสนทนาธรรมดา กลายเป็นความคุ้นเคย ฝ่ายชายทุ่มเทสม่ำเสมอ ส่งข้อความทุกเช้า โทรทักทุกค่ำ บางคืนยังวิดีโอคอลพาเดินดูโรงงานพนักงานในกะกลางคืน หรือพาไปดูหมาน้อย “ไข่ตุ๋น” ที่กำลังนอนกรนเบาๆ บนโซฟา ทุกอย่างมันดีเกินไปสำหรับปริฉัตร เธอรู้ดีว่าตัวเองยังไม่พร้อมจะเปิดใจเต็มร้อย แต่ทุกครั้งที่เห็นชื่อ “คุณท็อป” เด้งขึ้นบนหน้าจอ หัวใจเธอก็อุ่นขึ้นทุกครั้ง เหมือนคนที่เคยถูกทิ้งไว้ในความมืด เริ่มได้เห็นแสงไฟเล็กๆ จากใครบางคน... แต่เธอก็ยังไม่รู้เลยว่า แสงไฟนั้น...สว่างจากแสงจริง หรือเป็นเพียงแสงลวงในเงามืดของความลับบางอย่างที่ยังซ่อนอยู่ (โปรดติดตามตอนต่อไป...) อยากให้ตอนหน้าพัฒนาไปแนวไหน? จะให้คุณท็อปชวนเจอกัน หรือเริ่มมีสิ่งแปลกๆ ให้ปริฉัตรเริ่มสงสัย? ความรักที่คิดว่าจะไปถึงฝั่งฝันกลับพังลงเพียงเพราะเขาอยาก "หาคนใหม่ที่เข้าใจกว่า" คำพูดนั้นมันเหมือนเข็มแทงเข้าไปกลางใจ ฉัตรร้องไห้อยู่หลายคืน และพยายามฝืนใช้ชีวิตให้เหมือนเดิม แม้ในใจจะรู้ดีว่ามันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป เย็นวันศุกร์หลังเลิกงาน ฉัตรนั่งอยู่ในห้องเช่าขนาดเล็กที่เธออยู่มานานหลายปี บนโต๊ะมีข้าวกล่องจากร้านข้างทาง น้ำเปล่าเย็นหนึ่งขวด และเสียงโทรทัศน์ที่เปิดทิ้งไว้เพื่อกลบความเงียบ เธอหยิบมือถือขึ้นมาเลื่อนดูโซเชียล ทันใดนั้นสายตาก็สะดุดเข้ากับไอคอนแอปหาคู่ที่เคยโหลดไว้เพราะเพื่อนบอกให้ลอง เธอเปิดแอปอย่างลังเล ใจหนึ่งก็เบื่อ อีกใจหนึ่งก็แค่อยากหาอะไรฆ่าเวลา เลื่อนดูโปรไฟล์ไปเรื่อยๆ จนกระทั่ง... หยุดอยู่ที่ชายคนหนึ่ง ชื่อโปรไฟล์: Top_HotdogKing อายุ: 34 ปี อาชีพ: เจ้าของโรงงานผลิตฮอทดอกส่งออกทั่วภาคอีสาน รูปร่าง: ท้วม ผิวคล้ำ มีหนวดนิดๆ ยิ้มดูใจดี ลักษณะนิสัยในโปรไฟล์: รักสัตว์ (มีรูปคู่กับหมาพันธุ์ปอมเมอเรเนียน) ใจดี สายเปย์ จริงจัง หาคนที่พร้อมจะสร้างครอบครัว ชอบกินอาหารแนวสตรีทฟู้ด ต้องการหญิงสาวโสดไม่เกิน 35 ปี ที่พร้อมจะใช้ชีวิตด้วยกัน โปรไฟล์ของ “คุณท็อป” ไม่ได้มีแค่ความมั่งคั่งจากอาชีพที่มั่นคง แต่ยังให้ความรู้สึกอบอุ่นจริงใจ ไม่เฟค รูปที่เขาโพสต์ก็ดูธรรมชาติ บางรูปอยู่หน้าโรงงานกับพนักงาน บางรูปถ่ายกับแม่เขาในงานบุญ หรือแม้แต่ภาพที่เขายืนแจกฮอทดอกฟรีให้เด็กๆ ในหมู่บ้าน มันทำให้ฉัตรรู้สึกได้ถึงความเป็น “คนจริง” “เขาจะมาสนใจผู้หญิงธรรมดาๆ แบบเรามั้ยนะ…” เธอคิดในใจขณะเลื่อนดูรูปโปรไฟล์ซ้ำไปมา แต่เพราะความอ่อนล้าในหัวใจ และความหวังเล็กๆ ที่อยากมีใครสักคนดูแล ฉัตรจึงตัดสินใจกด ‘ไลก์’ ไปที่โปรไฟล์ของคุณท็อป เธอนั่งจ้องหน้าจอราวกับกำลังลุ้นหวย — ไม่ได้คาดหวังมาก แค่เผื่อเขาจะเห็น และ ‘แมตช์’ กลับมา เสียงแจ้งเตือนดังขึ้นเพียง 15 วินาทีถัดมา... "คุณท็อปถูกใจคุณเช่นกัน! เริ่มบทสนทนาเลยไหม?" หัวใจของฉัตรเต้นแรงขึ้นโดยไม่รู้ตัว มือสั่นเล็กน้อยขณะกดเข้าไปดูข้อความเปิดบทสนทนา... "สวัสดีครับ คุณฉัตร ยินดีที่ได้รู้จัก ผมชื่อท็อปครับ" (โปรดติดตามตอนต่อไป...) — อยากให้ตอนต่อไปเป็นแนวไหน? จะให้เขาคุยกันแบบค่อยเป็นค่อยไป หรือเริ่มมีเรื่องลึกลับซ่อนอยู่เบื้องหลัง?