Святлана Алексіевіч — Апошнія сведкі. Частка 1 скачать в хорошем качестве

Святлана Алексіевіч — Апошнія сведкі. Частка 1

Святлана Алексіевіч — Апошнія сведкі. Частка 1 Дакументальна-мастацкая хроніка «Галасы Утопіі» — пяць кніг, у якіх «маленькі чалавек» сам апавядае пра свой лёс. Гэта адметны жанр — шматгалосыя раманы-споведзі, у якіх з малых падзей складваецца вялікая гісторыя. Перад слухачом — апошняя аўтарская рэдакцыя цыкла ў найноўшым беларускім перакладзе. Пісьменніца паводле свайго творчага метаду дапрацавала хроніку: скасавала цэнзурныя праўкі, далучыла новыя эпізоды, а таксама старонкі з уласнага дзённіка. «Апошнія сведкі» — другая кніга хронікі. Успаміны пра Другую сусветную вайну дзяцей — самых бесстаронніх і самых няшчасных яе сведак. Вайна, убачаная дзіцячымі вачыма, выявілася яшчэ больш пераканаўчай і ўражальнай, чым адлюстраваная жаночымі поглядамі ў кнізе «У вайны не жаночы твар». Пераклад Барыса Пятровіча. Чытаюць: Крысціна Дробыш, Алена Баярава, Сяргей Чуб, Алег Гарбуз Музыка: Дмітрый Фрыга Гукарэжысёры: Павел Сініла, Дзмітрый Фрыга Выдавец: Фонд Kamunikat.org, Міжнародны саюз беларускіх пісьменнікаў #kamunikat #СвятланаАлексіевіч #ГаласыУтопіі 00:02:00 «Ён азірнуцца баяўся…» 00:06:02 «Мая першая і апошняя цыгарэта…» 00:13:25 «Бабуля малілася… Яна прасіла, каб мая душа вярнулася…» 00:15:02 «Яны ляжалі на вуголлі ружовыя…» 00:22:16 «А я ўсё роўна хачу маму…» 00:29:59 «Такія прыгожыя нямецкія цацкі…» 00:41:36 «Адна жменька солі… Усё, што засталося ад нашага дома…» 00:50:36 «І пацалавала ў падручніку ўсе партрэты…» 00:55:01 «Я іх рукамі збірала… Яны белыя-белыя…» 00:59:00 «Жыць хачу! Жыць хачу!..» 01:01:25 «Праз пяцельку для гузіка…» 01:08:08 «Толькі мамін крык чула…» 01:14:48 «Мы гулялі, а салдаты плакалі…» 01:19:53 «На могілках нябожчыкі ляжалі наверсе… Як быццам яшчэ раз забітыя…» 01:22:20 «І зразумеў — гэта бацька… У мяне дрыжэлі калені…» 01:28:27 «Заплюшчы вочы, сынок… Не глядзі…» 01:35:27 «Брацік плача, бо яго не было, калі быў тата…» 01:37:04 «Першай прыйшла гэтая дзяўчынка…» 01:42:34 «Я — твая мама…» 01:45:22 «Просім: можна аблізаць?..» 01:47:38 «…Яшчэ паўлыжачкі цукру» 01:55:47 «Хатка, не гары! Хатка, не гары!..» 02:00:46 «Яна прыйшла ў белым халаце, як мама…» 02:04:44 «Цётачка, вазьміце мяне на калені…» 02:06:40 «…І стала калыхаць, як ляльку» 02:10:50 «Мне ўжо буквар купілі…» 02:30:48 «…І не жаніхі, і не салдаты» 02:33:09 «Хоць бы адзін сыночак застаўся…» 02:38:01 «Слёзы рукавом выцірае…» 02:42:13 «Ён вісеў на вяровачцы, як дзіцянё…» 02:47:12 «Цяпер будзеце маімі дзецьмі…» 02:50:23 «Мы цалавалі ім рукі…» 02:54:29 «Я глядзела на іх вачыма маленькай дзяўчынкі…» 02:57:25 «Мама наша не ўсміхалася…» 03:00:15 «Не магла прывыкнуць да свайго імя…» 03:03:05 «Гімнасцёрка ў яго была мокрая…» 03:08:24 «Як быццам яна яму дачку выратавала…» 03:14:52 «У атрад мяне неслі на руках… Усё ўва мне было адбіта ад пятак да макаўкі…» 03:22:31 «А чаму я такі маленькі?..» 03:25:37 «Іх цягнула на чалавечы пах…» 03:29:13 «Навошта яны стралялі ў твар? Мая мама была такая прыгожая…» 03:40:07 «Ты просіш, каб я цябе прыстрэліў…» 03:49:05 «А на мне нават касыначкі няма…» 03:55:47 «Гуляць на вуліцы няма з кім…» 03:59:35 «Я адчыню ноччу вакно… І аддам аркушыкі ветру…» 04:11:17 «Капайце тут…» 04:14:34 «Дзядулю пахавалі пад вакном…» 04:16:17 «…Яшчэ рыдлёўкамі прыпляскалі, каб было прыгожа» 04:21:00 «Куплю сабе сукенку з банцікам…» 04:26:40 «Як памёр, калі сёння не стралялі?..»