Η Βίαιη Μοίρα των Πληρωμάτων των Γερμανικών Υποβρυχίων στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο скачать в хорошем качестве

Η Βίαιη Μοίρα των Πληρωμάτων των Γερμανικών Υποβρυχίων στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο

Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι Γερμανοί υποβρυχιακοί ναύτες έζησαν έναν εντελώς διαφορετικό πόλεμο: σιωπηλό, κλειστοφοβικό και θανάσιμο. Κλεισμένοι σε ατσάλινα φέρετρα κάτω από τον ωκεανό, αντιμετώπισαν ακραίες συνθήκες, απόλυτη απομόνωση και ποσοστά θνησιμότητας που άγγιζαν το 75%. Η εκπαίδευση ήταν σκληρή, ο χώρος ελάχιστος και ο φόβος διαρκής. Οι περιπολίες διαρκούσαν εβδομάδες, χωρίς επαφή με την επιφάνεια ή ελπίδα διάσωσης. Μέσα στο υποβρύχιο, ο αέρας ήταν μολυσμένος, η πείνα, τα δερματικά νοσήματα και ο τρόμος για τις βόμβες βάθους αποτελούσαν καθημερινότητα. Στα πρώτα χρόνια, τα U-Boot κυριαρχούσαν στον Ατλαντικό, βυθίζοντας νηοπομπές καθημερινά και επιστρέφοντας ως ήρωες. Όμως από το 1943, η ευφορία μετατράπηκε σε τραγωδία. Νέες συμμαχικές τεχνολογίες, περιπολικά αεροσκάφη και συνοδευτικά πλοία με ραντάρ κατέστησαν τα υποβρύχια εύκολους στόχους. Οι μαρτυρίες περιγράφουν ξαφνικές επιθέσεις, καταστροφή από τον ουρανό και άνδρες παγιδευμένους χωρίς δυνατότητα ανάδυσης. Το ηθικό καταρρακώθηκε. Κάθε αποστολή ήταν σχεδόν καταδίκη σε θάνατο. Πολλοί ναύτες δεν πρόλαβαν να ρίξουν ούτε μία τορπίλη. Καθώς ο πόλεμος συνεχιζόταν, τα τελευταία U-Boot έπλεαν σε έναν ωκεανό υπό εχθρικό έλεγχο, χωρίς σαφείς στόχους, χωρίς πόρους και χωρίς ελπίδα. Οι βάσεις βομβαρδίζονταν, τα πληρώματα ήταν νεαρά και απροετοίμαστα, και τα υποβρύχια ευάλωτα. Τελικά, όσοι επέζησαν δεν αντιμετωπίστηκαν ως ήρωες, αλλά ως φαντάσματα ενός χαμένου πολέμου. Για αυτούς, η θάλασσα δεν ήταν δόξα ούτε νίκη: ήταν ένα υγρό νεκροταφείο, ένας τάφος χωρίς σταυρό. Ο γκρίζος λύκος, σύμβολο της ναζιστικής ναυτικής ισχύος, πνίγηκε από την αμείλικτη πραγματικότητα του ωκεανού.