Dyskusja wokół twórczości Primo Leviego z udziałem prof. Dariusza Czai i dr Małgorzaty Ślarzyńskiej скачать в хорошем качестве

Dyskusja wokół twórczości Primo Leviego z udziałem prof. Dariusza Czai i dr Małgorzaty Ślarzyńskiej

Zapraszamy do obejrzenia zapisu spotkania, które odbyło się w księgarni 13 maja 2024 roku przy okazji wydania tomu pism Primo Leviego „Czy to jest człowiek, Rozejm, Pogrążeni i ocaleni”. W rozmowie o twórczości włoskiego autora udział wzięli prof. Dariusz Czaja i dr Małgorzata Ślarzyńska. Więcej informacji o książce i autorze: „Można by rzec, że odyseja obozowa kończy się mimo wszystko szczęśliwie – bohater ocalał. Jednak Levi, podobnie jak wielu innych więźniów nazistowskich obozów, wraca do punktu wyjścia już jako zupełnie inny człowiek: naznaczony, spopielały, z trawiącym go poczuciem wstydu z powodu tego, że przeżył. Levi opuścił Auschwitz, ale Auschwitz nie opuściło go nigdy. Przenikało jego życie i jego myślenie niedostrzegalnie, ale skutecznie, aż do niejasnej, zagadkowej śmierci w kwietniu 1987 roku. Rok pobytu w obozie zagłady naznaczył go na resztę życia. To znamienne: o swoich obozowych przeżyciach opowiadał niemal zaraz po wyjściu za bramę, zagadywał przypadkiem poznanych w powrotnej drodze ludzi i mówił, mówił, mówił… Wspominał chwile spędzone za drutami, przytaczał fakty, dawał świadectwo, odczuwał bowiem – jak wspominał po latach – nieodpartą, kompulsywną niemal potrzebę, by opowiedzieć o tym, co przydarzyło się w obozie jemu i jego towarzyszom. Cały czas miał niestygnące poczucie powinności, świadomość, że opowiada przeciw zapomnieniu, że opowiada, aby pamiętać. Wiedział, że jest w posiadaniu cennej i osobliwej wiedzy; wiedzy danej nielicznym. I dzielił się nią hojnie przez całe życie” – ze wstępu Dariusza Czai. Primo Levi (1919–1987) – urodzony w Turynie pisarz, z wykształcenia chemik. W młodości był członkiem młodzieżówki faszystowskiej, ale – jak sam powiedział po zakończeniu wojny – wprowadzone w 1938 roku prawa rasowe zarówno jemu, jak i wielu innym „przywróciły wolną wolę”. W 1941 roku otrzymał dyplom ukończenia studiów (z adnotacją, że absolwent jest „rasy żydowskiej”). W sierpniu 1943 roku wstąpił do oddziału partyzanckiego działającego w Alpach. W lutym 1944 roku schwytano go w trakcie akcji i deportowano do Auschwitz, gdzie został przydzielony do pracy w fabryce gumy w Monowicach. W podobozie spędził rok, wyszedł w styczniu 1945 roku po wyzwoleniu przez Armię Czerwoną. Wkrótce ruszył w długą podróż do rodzinnego Turynu, gdzie spędził resztę życia. Po powrocie opisał swoje doświadczenia z Auschwitz – książka ukazała się w 1947 roku pod tytułem „Czy to jest człowiek”, ale rozgłos zyskała dopiero po ponownym wydaniu w roku 1958. Skłoniło to Leviego do przygotowania kolejnego tomu – „Rozejm”, w którym opisał czasy poobozowe i powrót do Włoch. Później wydał jeszcze wiele książek i tomów poetyckich, a ostatnią – „Pogrążeni i ocaleni” – opublikował w 1986 roku. Łączył w nich relację z życia w obozie z niezwykle głęboką analizą ludzkich zachowań i postaw; był także jednym z pierwszych, którzy na gruncie eseju próbowali zmierzyć się z poobozową traumą. Zmarł w niejasnych okolicznościach, być może śmiercią samobójczą. Książka dostępna na stronie: https://czarne.com.pl/katalog/ksiazki...