İLLÜZYONDAN NASIL ÇIKARIZ? (DÜŞLERDEN GERÇEĞE UYANMAK) -OSHO- скачать в хорошем качестве

İLLÜZYONDAN NASIL ÇIKARIZ? (DÜŞLERDEN GERÇEĞE UYANMAK) -OSHO-

Bütün bu dünya aniden yok olsa ve yalnızca sen kalsan, bu öylesine büyük bir şok olur ki ölebilirsin bile. Düşler aniden bilincinden kaybolduğunda da aynısı olur Dünyan yok olur Çünkü dünyan düşlerinden oluşuyordu. Düş görme tıpkı film gibidir Yalnızca film! Zihnin dünyayı yansıtmasıdır. Zihnin aynasında dünya yansıtılır, düş görme budur işte. Ve sen ona o kadar dalmışsın ki, onunla o kadar özdeşleşmişsin ki, kim olduğunu tamamen unutmuşsun. Uykuda olmanın anlamı budur. Düş gören düşün içinde kaybolmuştur. Kendin dışında her şeyi görürsün, kendin dışında her şeyi hissedersin, kendin dışında her şeyi bilirsin. Kendin hakkındaki bu cahilliğin bir çeşit uykudur. Düş görme tamamen kesilmediği sürece KENDİNE uyanamazsın. Kendinin bilincinde değilsin. Kendini bilmiyorsun; kendinle hiç karşılaşmadın. Aslında, insan bir tür uykudur. Herkes derin uykudadır. Kim olduğunu biliyor musun? Sokakta biri ile karşılaşır ve ona kim olduğunu sorarsan, o da sana yanıt veremezse ne düşünürsün? Adamın ya deli, ya sarhoş ya da uykuda olduğunu düşünürsün. Peki bu düşler, içinde bulunduğumuz bu derin uyku, nasıl aşılabillir? Yöntemlerden biri; hareket etmeye başlamak, tüm dünya bir düşmüş gibi davranmak. Her ne yapıyorsan, bunun bir düş olduğunu hatırla. Yemek yerken, bunun bir düş olduğunu hatırla. Yürürken, bunun bir düş olduğunu hatırla. Bırak uyanıkken zihnin daima her şeyin düş olduğunu hatırlasın. Düş görürken bunun bir düş olduğunu hatırlamak istiyorsan, işe uyanıkken başlayacaksın. Normalde, düş görürken bunun bir düş olduğunu hatırlayamazsın; bunun gerçek olduğunu sanırsın. Bu, eskiden beri kullanılan bir hint yöntemidir. 1. yöntem, her şeyin düş olduğunu hissetmeye başlamak, hatırlamaktır. Diğeri, dünya hakkında hiçbir şey düşünmemek, yalnızca senin olduğunu hatırlamaktır. Bu 2. yöntem İslam’dan, Sufi geleneğinden gelir. Onlar çok derinlemesine çalışmışlardır. BENi hatırla. Her ne yapıyor olursan ol. Su içiyorsun, yemek yiyorsun; hatırla: Ben varım. Bunu unutma! Zordur, çünkü. Var olduğunu zaten bildiğini düşünürsün, bu yüzden bunu hatırlayıp durmanın ne gereği vardır? Yürürken hatırla: “Ben varım.” Bırak yürüyüş orada olsun, yürümeye devam et, ama bu kendini hatırlayışa sabitlen daima: Ben varım, ben varım, ben varım. Çok güçtür. Tek bir dakika boyunca bile hatırlayamazsın. Dene Saatini gözlerinin önüne koy ve kolların hareket etmesine bak. 1sn, 2sn, 3sn. Ona bakmaya devam et. 2 şey yap Saniyeleri gösteren kolun hareketine bak ve daima hatırla, Ben varım. Her saniye ile hatırla, Ben varım 5-6 sn sonra unuttuğunu hissedeceksin. Aniden hatırlayacaksın: Saniyeler geçti ve BEN VARIMı hatırlayamadım. Tek bir dakika boyunca hatırlamak bile mucizedir. Ve bir dakika boyunca hatırlayabilirsen, teknik sana uygundur. O zaman yap. Onun aracılığı ile düşlerin ötesine geçmeyi, düşlerin düş olduğunu bilmeyi başarabileceksin. Nasıl işe yarıyor? Bütün gün “Ben varım,” diye hatırlamayı başarabilirsen, bu hatırlayış uykuna da işler. Ve düş görürken, devamlı hatırlarsın: “Ben varım.” Düşte “Ben varım”ı hatırlayabilirsen, düş yalnızca bir düş olur. O zaman düş seni aldatamaz, o zaman gerçeklikmiş gibi hissedilemez. Mekanizma şudur: Düş gerçeklik gibi hissedilir, çünkü sen kendini hatırlayışı gözden kaçırıyorsun; “Ben varım”ı gözden kaçırıyorsun. Kendini hatırlayış yoksa, o zaman düşler gerçeklik oluyor. Kendini hatırlayış varsa, o zaman gerçeklik, sözde gerçeklik yalnızca bir düş halini alıyor. Düş ile gerçeklik arasındaki fark budur. Sen varsan, o zaman tüm gerçeklik yalnızca bir düştür. Sen yoksan, o zaman düş gerçeklik olur. “Ben varım” sözcüklerini tekrarlaman gerektiğini söylemiyorum, daha çok, bunun verdiği duyguyu hisset. Banyo yaparken, “Ben varım” diye hisset. Sadece soğuk duşun dokunuşunu hisset ve “Ben varım”ı hatırla. Bu yüzden de, “Ben varım… Ben varım”ı hatırlamak, sözel bir mantra değildir. Sözel olarak tekrarlanmayacaktır. Onu hisset! Varlığına karşı duyarlı ol. Yemek yerken, yalnızca yeme, kendini yemek yerken hisset. Bu duygu, bu duyarlılık zihninde gittikçe derinlere işlemelidir. Bir gün, aniden, ilk defa işlemeye başlayan merkezinde uyanırsın. Ve o zaman tüm dünya bir düş olur, o zaman düşlerinin düş olduğunu anlarsın. Ve düşlerinin düş olduğunu anladığın zaman düşler kesilir. Ancak gerçekmiş gibi hissedilirken düşler sürebilir. Ve içindeki düş görme durduğu zaman, yeni bir insan olursun. Eski insan ölür; uyuyan insan ölür. Eskiden olduğun insan artık yoktur. İlk defa farkında olursun; ilk defa tüm dünya uykudadır ve sen uyanıksındır. Buda olursun; uyanmış olan. Bu uyanıştan sonra üzüntü olmaz... OSHO -------------------------- http://hakikatedogru.com/    / hakikatedogru     / hakikatedogrucom     / hakikatedogru     / hakikatedogrucom     / hakikate_dogru     / hakikatedogru     / hakikatedogru     / hakikatedogru   https://t.me/HakikateDogru