У нас вы можете посмотреть бесплатно Wenkatha Rangamal (වෙන්කත රංගමාල්) - Shanika Sumanasekara или скачать в максимальном доступном качестве, видео которое было загружено на ютуб. Для загрузки выберите вариант из формы ниже:
Если кнопки скачивания не
загрузились
НАЖМИТЕ ЗДЕСЬ или обновите страницу
Если возникают проблемы со скачиванием видео, пожалуйста напишите в поддержку по адресу внизу
страницы.
Спасибо за использование сервиса ClipSaver.ru
Wenkatha Rangamal (වෙන්කත රංගමාල්) - Shanika Sumanasekara Artist: Shanika Sumanasekara Music: Darshana Wickramatunga Lyrics: Asanka Ruwan Sagara Video: Bandara Belikatimulla (2016 රාජ්ය සංගීත සම්මාන උළෙලේ "විශිෂ්ටතම ගේය පද රචනය" සදහා සම්මානය හිමිවිය) නාගසින්නම් හඬ අහන්නට රන්දෝලි මහ පෙරහරේ .. රන්තෝඩු නැති පාලු කන්පෙති අත ගගා ඔන්න මං ආවා.. තරහ අවසර ශ්රී වික්රම පෙම්බරාණනේ... කාත් කවුරුත් නොමැති නුවරක මට ඔබම විතරයි ඒ මගේ ප්රාණේ... පිටුවහල් කොට යන්න කී දා කොහොම අත හැර යම්ද නැව් නැග පල්ලෙවාහල මිහිරිතම මතකේ.... බිසෝ මාලිග රහස් දොරකඩ ඔබේ රුව ඇඳුණයි ඒ මගේ රාත්රී... ඇතොවුරෙන් මට යන්න වෙනදා ඔබට දෙන්නට තිබුණ වස්තුව කාට උදුරා ගත නොහුණු ස්නේහේ... රූප උපුටා ගැනීම: “මුල් - ශ්රී වික්රම රාජසිංහ රජු” - "MUL" - King Sri Wickrama Rajasinghe (මුල් - සිඳලන්නට නොව සොයා යන්නට දේශයේ අනාගත පරපුර දැනුවත් කිරීමේ ඇසි දිසි චාරිකාව Shalika Ru Sree නිෂ්පාදනයක්) ඇගේ කතාව (Her Story) by Dr. Lahiru Dedduwakumara අප ජාතික කෞතුකාගාරයේ ප්රධාන ද්වාරයෙන් පිවිස අතීතයේ සිට අනාගතය දෙසට විහිදුනු කාලයේ මංපෙත ඔස්සේ දඩයම් යුග , ගොවි යුග සහ අනුරාධපුර , පොළොන්නරුව වැනි ශ්රේෂ්ට රාජධානි පැවති යුග පසුකොට ඉදිරියට පිය නගන්නෙකුට අප රට අවසාන රාජධානිය වූ මහනුවර රාජධානිය හා සබැඳි පුරාවස්තු වලින් සමන්විත කුටිය හමුවේ. සිංහලයේ අවසන් නරපති ශ්රී වික්රම රාජසිංහ රජුගේ සිංහාසනය , රජුගේ සහ බිසෝවරුන්ගේ රාජාභරණ ආදියේ කාන්තියෙන් සහ අතීත ශ්රී වීභූතියෙන් ඇස් ගිනිකණ වැටුනු නරඹන්නන් නැවත මහපොළොවට කැන්දාගෙන ඒමටත්, ඔවුන්ගේ සිත් පාරවන්නටත් සමත් වන යම් භෞතික වස්තුවක් එම කුටියේම කෙළවරක අතීතයේ යම් ශෝචනීය සිදුවීම් දාමයක සාක්ෂීන්ද දරාගෙන වීදුරු ආවරණයක් තුල හමුවේ. ඒ අන් කිසිවක් නොව ශ්රී වික්රම රාජසිංහ නිරිඳුගේ අග බිසව වූ වෙංකත රංගම්මා නොහොත් වෙංකත රංගමාල් බිසවගේ , ඇයගේම ශරීරයෙන් ගලාගිය රුධිර බිඳුද තැවරුණු දුර්වර්ණව ගිය හැට්ටයයි. මහනුවර රාජධානියේ එකල පැවති සම්ප්රදාය වූ දකුණු ඉන්දියාවෙන් නායක්කර් වංශික කුමාරිකාවන් රැගෙන විත් ආවාහ කර ගැනීමේ සිරිතට අනුව රාජසිංහ රජු හා විවාහ වීමට ඈ පැමිණෙන්නේ දකුණු ඉන්දියාවේ මලබාර් දේශයෙනි. ඉතිහාස තොරතුරු වලට අනුව ඉතා කුරිරු ලෙස ඈට හුරු පුරුදු පරිසරයෙන් වෙන් කොට රජුට විවාහ කර දීම පිණිස උඩරට නන්නාඳුනන පරිසරයකට ඈව රැගෙන එන්නේ ඈ සොළොස් වියට පා තැබීමටත් පෙරය. ඒ වන විට තාරුණ්යයේ එළිපත්තෙ සිටි ,නරපතියෙකුගේ අග බිසව (රන් දෝළිය ) බවට පත් වීම සඳහා කායිකව හා මානසිකව සූදානම්ව නොසිටි ඈ හට එය ඉතා අසීරු කර්තව්යයක් වන්නට ඇත. රජුගේ අග බිසව ලෙස දැනට මැද වාසල කෞතුකාගාරය ලෙස නරඹන්නන් සඳහා විවෘත කර ඇති මැද වාසල නම් කොටසෙහි ඈ ගතකර ඇත්තේ හුදකලා ජීවිතයකි. රොබට් නොක්ස් වැන්නවුන්ගේ ඉතිහාස වාර්තා අනුව රජු විසින් ඇයව ඔහුගේ ඇසුරින් ඈත්කොට මැද වාසලෙහි සමීපතම සේවිකාවන්ට හැර අන් අයට ඇස නොගැටෙන සේ රඳවා තබා ඇති බවට තහවුරු වේ. ශ්රී වික්රම රාජසිංහ රජුගේ රාජ්ය සමය පිලිබඳ අතීත තොරතුරු වල ඈ අපට නිතර හමුනොවන්නේද එබැවිනි . ඇහැළේපොල පවුලේ අය ඝාතනය කිරීම වැනි නොයෙක් අකටයුතුකම් නිසා අපකීර්තියට පත් පහසුවෙන් කෝපයට පත් වන, මතට ලොල්වූ රජෙකු ලෙස ඉතිහාසයේ සඳහන් වන රජු සමඟ වාසය කිරීමද ඇයට අපහසුවන්නට ඇත. උඩරට රදළ නිලමේවරු ඉංග්රීසින් සමඟ සිදුකල කුමන්ත්රණයක ප්රතිඵලයක් ලෙස අවසානයේදී ශ්රී වික්රම රාජසිංහ රජුට තම කිරුළ අත හැර පලා යන්නට සිදු වෙනවා. ඒ 1816 වර්ශයේදී . වෙන්කත රංගම්මා නම් වූ අසරණ ගැහැණිය ඉතිහාස වාර්තාවල අපට නැවතත් හමුවන්නේ පලාගිය රජු ඉංග්රීසින්ගේ අත් අඩංගුවට පත් වන විට ඈද අනෙකුත් බිසෝවරු සමඟ ඔහු අසම සිටි බැවිනි. බෝමුරේ ප්රදේශයේදී අත් අඩංගුවට පත් රජුට සහ බිසෝවරුන්ට සිංහල රදළ ප්රධානීන් සමඟ ගිය පිරිස විසින් ඔවුන්ගේ හැඳිවත පවා ඉරාදමා මහත් සේ හිරිහැර කොට ඇති අතර රංගම්මා බිසව පැළඳ සිටි කන් ආභරණ ඇයගේ කන්පෙති ඉරී යන ලෙස ගලවා ගැනීමට තරම් ඔවුන් කුරිරු වී ඇත. වර්තමානයේ ජාතික කෞතුකාගාරයේදී අපට හමුවන ලේ තැවරුණු හැට්ටය නොයෙක් වධහිංසාවලට ලක්ව කන්පෙති වලින් ලේ ගලද්දී ඇය හැද හිටි වස්ත්රයයි. රජුගෙන් කොතෙක් අකටයුතුකම් සිදුවුවද රජු පිටුවහල් කිරීමෙන් පසුවද රජුගේ අවසානය දක්වාම ඈ ඔහු සමඟ සිටි බවට ඉතිහාසය සාක්ෂි දරයි. එමෙන්ම රජතුමාට දාව බිසවට උපන් එකම දරුවාද එකළොස් වන වියේදී යම් හේතුවක් නිසා ඈට අහිමි වී යනවා. ඈ පිලිබඳ මේ සටහන තැබීමට මා හට සිත්වන්නේ මෑතකදී ජාතික කෞතුකාගාරයට ගියවිට ඈ පිලිබඳ මතකය අලුත් වීමත් , ඈ පිළිබඳව ලියැවුණු විශිෂ්ඨ ගේය පද රචනාවක් ශ්රවණය කිරීමට ලැබීමෙන් ඇතිවූ හැඟීමත් යන කාරණා වේ. අප සුභාවිත ගීතාවලිය තුල හමුවන සුවිශේෂී ගීතයක් වන මේ ගීතයේ ගේය පද රාජ්ය සම්මානලාභී ගීත රචක අසංක රුවන් සාගරයන්ගෙනි. එහි මනහර තනුව විශාරද දර්ශන වික්රමතුංගයන්ගෙන් වන අතර හැඟුම්බර ගැයුම විශාරද ශානිකා සුමනසේකරයන්ගෙනි.