Persian Poem: Sheikh Baha'i - Excuse - with Translation - شعر فارسی - شیخ بهایی - بهانه скачать в хорошем качестве

Persian Poem: Sheikh Baha'i - Excuse - with Translation - شعر فارسی - شیخ بهایی - بهانه

#farsi #poetry #شعر #دکلمه #کلیپ #موسیقی #panjara #persian #sufi #supplication #meditationmusic #spiritual Click CC for subtitles/translation Narration: Shaheed Khatibi موسیقی آرامش بخش تا کی به تمنای وصال تو یگانه اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه خواهد به سر آید، شبِ هجران تو یا نه؟ ای تیر غمت را دلِ عشاق نشانه جمعی به تو مشغول و تو غایب ز میانه رفتم به درِ صومعهٔ عابد و زاهد دیدم همه را پیش رخت راکع و ساجد در میکده رُهبانم و در صومعه عابد گه معتکف دیرم و گه ساکن مسجد یعنی که تو را می‌طلبم خانه به خانه روزی که برفتند حریفان پی هر کار زاهد سوی مسجد شد و من جانب خَمار من یار طلب کردم و او جلوه‌گه یار حاجی به ره کعبه و من طالب دیدار او خانه همی‌جوید و من صاحبِ خانه هر در که زنم صاحب آن خانه تویی تو هرجا که روم پرتو کاشانه تویی تو در میکده و دیر که جانانه تویی تو مقصود من از کعبه و بتخانه تویی تو مقصود تویی کعبه و بتخانه بهانه بلبل به چمن زان گلِ رخسار نشان دید پروانه در آتش شد و اسرار عیان دید عارف صفتِ روی تو در پیر و جوان دید یعنی همه جا عکس رخ یار توان دید دیوانه نیَم من که روم خانه به خانه عاقل به قوانینِ خرد راه تو پوید دیوانه برون از همه آیین تو جوید تا غنچهٔ بشکفتهٔ این باغ که بوید هرکس به زبانی صفت حمد تو گوید بلبل به غزلخوانی و قمری به ترانه بیچاره بهائی که دلش زارِ غم توست هرچند که عاصی است ز خیل خدم توست امید وی از عاطفتِ دم به دم توست تقصیرِ «خیالی» به امید کرم توست یعنی که گنه را به از این نیست بهانه Bahāʾ al‐Dīn Muḥammad ibn Ḥusayn al‐ʿĀmilī (also known as Sheikh Baha'i, Persian: شیخ بهایی‎) (18 February 1547 – 1 September 1621[1]) was an Arab Persian scholar, philosopher, architect, mathematician, astronomer and poet who lived in the late 16th and early 17th centuries in Safavid Persia. He was born in Baalbek, Ottoman Syria (present-day Lebanon) but immigrated in his childhood to Safavid Iran with the rest of his family. He was one of the earliest astronomers in the Islamic world to suggest the possibility of the Earth's movement prior to the spread of the Copernican theory. He is considered one of the main co-founders of Isfahan School of Islamic Philosophy. He wrote over 100 treatises and books in different topics, in Arabic and Persian. A number of architectural and engineering designs are attributed to him, but none can be substantiated with sources. These may have included the Naqsh-e Jahan Square and Charbagh Avenue in Isfahan.