កម្វុជក្សត្រដែលមានព្រះនាម រាជេន្ទ្រវម៌្ម (Rajendravarma) скачать в хорошем качестве

កម្វុជក្សត្រដែលមានព្រះនាម រាជេន្ទ្រវម៌្ម (Rajendravarma)

1-ព្រះបាទរាជបតីវម៌្ម៖ ព្រះអង្គជាក្សត្របុរមួយអង្គត្រួតត្រានៅវ្យាធបុរ (បាភ្នំ) នាដើមសតវត្សទី៨។ ព្រះបាទរាជបតីវម៌្មបានរៀបអភិសេកជាមួយព្រះនាងវរេន្ទ្រលក្ស្មី ជាបុត្រីរបស់ស្ដេចនរេន្ទ្រវម៌្មជាក្សត្របុរមួយទៀត។ ចំណងអភិសេករបស់ក្សត្រទាំងពីរទទួលបានបុត្រីមួយអង្គ គឺព្រះនាងរាជេន្ទ្រទេវី ដែលនិយាយបានថា ជាបុត្រីនៃរាជវង្សវ្យាធបុរ។ គួរបញ្ជាក់បន្ថែមថា ព្រះបាទរាជបតីវម៌្មក៏មានព្រះកន្និដ្ឋានមួយអង្គទៀតដែរ គឺព្រះនាងន្ឫបតីន្ទ្រទេវី ដែលបានរៀបអភិសេកជាមួយព្រះបាទរាជេន្ទ្រវម៌្មទី១ ក្សត្របុរនៅសម្ភុបុរ។ 2-ព្រះបាទរាជេន្ទ្រវម៌្មទី១៖ ព្រះអង្គជាក្សត្របុរីនៅសម្ភុបុរ នាដើមសតវត្សទី៨ ពោលគឺក្នុងពេលបែកបាក់ចេនឡាជារដ្ឋបុរី។ ព្រះបាទរាជេន្ទ្រវម៌្មទី១ ជាព្រះរាជបុត្ររបស់ព្រះបាទបុស្ករាក្ស (ក្សត្របុរីដែលបានបង្កើតក្រុងសម្ភុបុរ)។ បន្ទាប់ពីព្រះបាទបុស្ករាក្សបានបញ្ចប់រាជ្យទៅ ព្រះរាជបុត្រច្បង គឺព្រះបាទសម្ភុវម៌្មបានឡើងសោយរាជ្យបន្តនៅសម្ភុបុរ ហើយនៅពេលព្រះបាទសម្ភុវម៌្មបញ្ចប់រាជ្យទៅ ទើបរាជសម្បត្តិត្រូវបានស្នងដោយព្រះបាទរាជេន្ទ្រវម៌្មទី១ ដែលជាព្រះអនុជ។ ចំពោះជីវិតគ្រួសារ ព្រះបាទរាជេន្ទ្រវម៌្មទី១ បានរៀបអភិសេកជាមួយព្រះនាងន្ឫបតីន្ទ្រទេវី ជារាជបុត្រមកពីក្រុងវ្យាធបុរ ហើយទ្រង់ទាំងពីរក៏មានព្រះរាជបុត្រមួយអង្គ គឺព្រះបាទមហិបតីវម៌្ម ដែលនឹងត្រូវឡើងស្នងរាជ្យបន្តពីព្រះបាទរាជេន្ទ្រវម៌្មទី១នៅរដ្ឋបុរីសម្ភុបុរ។ បើគិតតាមសែស្រឡាយនេះ ព្រះបាទរាជេន្ទ្រវម៌្មទី១ គឺជាជីតាខាងបិតារបស់ព្រះនាងឥន្ទ្រទេវី និងជាជីតាក្មេករបស់ព្រះបាទឥន្ទ្រវម៌្មទី១ ដែលជាព្រះស្វាមីរបស់ព្រះនាងឥន្ទ្រទេវី។ 3-ព្រះនាងរាជេន្ទ្រទេវីទី១៖ ព្រះនាងគឺជារាជបុត្រីរបស់ព្រះបាទរាជបតីវម៌្ម និងព្រះនាងវរេន្ទ្រលក្ស្មី ដែលជាក្សត្របុរីត្រួតត្រានៅវ្យាធបុរ នាពាក់កណ្ដាលសតវត្សទី៨។ ព្រះនាងរាជេន្ទ្រទេវីទី១នេះ បានរៀបអភិសេកជាមួយព្រះបាទមហិបតីវម៌្ម ដែលជាព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះបាទរាជេន្ទ្រវម៌្មទី១ និងព្រះនាងន្ឫបតីន្ទ្រទេវី ក្សត្របុរីនៅសម្ភុបុរ។ នៅពេលព្រះបាទមហិបតីវម៌្មជាព្រះស្វាមីបានឡើងស្នងរាជ្យបន្តពីព្រះបិតា នាចុងសតវត្សទី៨ ព្រះនាងរាជេន្ទ្រទេវីទី១ក៏បានក្លាយជាព្រះរាជនីនៃសម្ភុបុរផងដែរ។ ព្រះនាងរាជេន្ទ្រេទេវីទី១ និងព្រះបាទមហិបតីវម៌្ម មានព្រះរាជបុត្រីមួយអង្គ គឺព្រះនាងឥន្ទ្រទេវី ដែលក្រោយមកបានរៀបអភិសេកជាមួយព្រះបាទឥន្ទ្រវម៌្មទី១។ 4-ព្រះបាទរាជេន្ទ្រវម៌្មទី២៖ មុនពេលឡើងគ្រងរាជ្យនៅជាព្រះមហាក្សត្រនៃកម្វុជទេស ព្រះបាទរាជេន្ទ្រវម៌្មទី២គឺជាស្ដេចត្រាញ់ត្រួតត្រានៅភាគខាងកើតដែរ ពោលគឺនៅភវបុរ តែនៅតែចំណុះឱ្យរាជអំណាចលិង្គបុរដដែល ទ្រង់មានគោរម្យងារថា ធូលីជេងកំស្ដេងអញស្រីរាជេន្ទ្រវម៌្ម ដែលជាគោរមងាររបស់ទ្រង់មុនឡើងគ្រងរាជ្យ។ ព្រះបាទរាជេន្ទ្រវម៌្មទី២ បានឡើងសោយរាជ្យចាប់ពីឆ្នាំ៩៤៤-៩៦៨ ដោយទ្រង់មិនបានគង់នៅរាជធានីលិង្គបុរ ឬតំបន់កោះកេរនោះឡើយ ពោលគឺទ្រង់បានផ្លាស់រាជធានីមកយសោធរបុរ ឬក្រុងអង្គរវិញ ដោយនាំទៅជាមួយនូវវ្រះកម្រតេងជគតតរាជ្យ ឬលិង្គទេវរាជ្យផងដែរ។ ព្រះបិតារបស់ព្រះអង្គ គឺព្រះបាទមហេន្ទ្រវម៌្មទី២ ជាស្ដេចត្រាញ់ត្រួតត្រានៅភវបុរ ដែលនៅម្ដុំប្រាសាទអំពិលរលំ ខេត្តកំពង់ធំបច្ចុប្បន្ន ចំណែកព្រះមាតារបស់ទ្រង់ គឺព្រះនាងមហេន្ទ្រទេវី ជាបុត្រីច្បងរបស់ព្រះបាទឥន្ទ្រវម៌្មទី១។ ក្នុងវិស័យសឹកសង្គ្រាម នាឆ្នាំ៩៤៥-៩៤៦ ព្រះបាទរាជេន្ទ្រវម៌្មទី២បានបញ្ជាឱ្យលើកកងទ័ពទៅវាយប្រទេសចាម្ប៍ និងបានយកបដិមាមាសពីប្រាសាទពោនគរ នៅគោធរ ឬខេត្តញ៉ាត្រាងបច្ចុប្បន្ន ត្រឡប់មកប្រទេសកម្ពុជាវិញ បន្ទាប់ពីត្រូវបានកងទ័ពចាម្ប៍ដណ្ដើមយកទៅកាលពីរជ្ជកាលស្ដេចអង្គមុន។ 5-រាជកុលមហាមន្ត្រី៖ ក្នុងតួនាទីជាមហាឧបរាជដ៏ល្បីល្បាញ កំស្ដេងអញរាជកុលមហាមន្ត្រី គឺជារាជមហាមន្ត្រីធំលើសគេក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទរាជេន្ទ្រវម៌្មទី២ (៩៤៤-៩៦៨)។ មានសិលាចារឹកមួយចំនួនបានឱ្យដឹងពីទ្រង់ពាក់ព័ន្ធនឹងការគ្រប់គ្រង ការដោះស្រាយរាជ្យកិច្ចថ្វាយព្រះមហាក្សត្រ ម្យ៉ាងទៀត ទ្រង់ក៏ទទួលបានរាជានុសិទ្ធិក្នុងការកាត់ទោសអ្នកប្រព្រឹត្តខុស និងផ្ដល់រង្វាន់ ផ្ដល់កិត្តិយសដល់អ្នកដែលមានស្នាដៃ អ្នកចូលរួមកសាងទេវស្ថាន ឬបូជាតង្វាយដល់ទេវស្ថាននានាជាដើម។ ជារាជមហាមន្ត្រីដ៏មានឥទ្ធិពលមួយរូបក្នុងចំណោម៤រូប កំស្ដេងអញរាជកុលមហាមន្ត្រី ក៏មានស្នាដៃក្នុងកិច្ចការកងទ័ពផងដែរ ដោយលោកបានរៀបចំយុទ្ធសាស្ត្រដើម្បីឱ្យកងទ័ពខ្មែរច្បាំងឈ្នះកងទ័ពចាម្ប៍ កម្ចាត់កម្លាំងឈ្លានពាននៅភាគខាងកើត និងនាំយកព្រះបដិមាមាសមកប្រទេសកម្ពុជាវិញដែរ។ 6-វ្រះកម្រតេងអញស្រីរាជសិង្ហវម៌្ម៖ ទ្រង់គឺជាមេទ័ពមួយរូបនារជ្ជកាលព្រះបាទសូយ៌្យវម៌្មទី២ (គ.ស.១១១៣-១១៥០) ដែលត្រូវបានបង្ហាញនៅលើចម្លាក់ក្បួនព្យុហយាត្រាកងទ័ពនាប្រាសាទអង្គរវត្ត អង្គុយនៅលើដំរីចម្បាំងទី៧ ដោយដៃស្ដាំកាន់ផ្គាក់សង្វារលីលើស្មា បង្ហាញឥរិយាបថងាកក្រោយទៅរកភ្នំសិវបាទ ដែលជាទីប្រជុំកងទ័ពមុនចេញដំណើរនោះ។ គេស្គាល់ព្រះនាមរបស់ទ្រង់តាមរយៈសិលាចារឹក K.298-12 ក្បែររូបចម្លាក់របស់ទ្រង់ដែលចារថា «អ្នក្សញ្ជកវីរជយតីហៅវ្រះកម្រតេងអញស្រីរាជសិង្ហវម៌្ម»។ 7-វ្រះកម្រតេងអញស្រីរាជេន្ទ្រវម៌្ម៖ ទ្រង់គឺជាមេទ័ពដ៏ល្បីឈ្មោះមួយរូបនារជ្ជកាលព្រះមហាក្សត្រ៣អង្គ រួមមាន៖ ព្រះបាទជយវម៌្មទី៦ និងព្រះបាទធរណីន្ទ្រវម៌្មទី១ ដែលសោយរាជ្យនៅក្រុងមហិធរបុរៈ ព្រមទាំងបន្តដល់រជ្ជកាលព្រះបាទស្រីសូយ៌្យវម៌្មទី២ ដែលបានផ្ដួលរំលំព្រះបាទន្ឫបតីន្ទ្រវម៌្ម ហើយផ្លាស់មកគ្រងរាជ្យនៅក្រុងយសោធរបុរៈវិញ។ ទ្រង់បានដឹកនាំកងទ័ពពី «អស្សោល្ងីស» មកចូលរួមធ្វើចម្បាំងតាមព្រះរាជឱង្ការរបស់ព្រះបាទស្រីសូយ៌្យវម៌្មទី២។ គេស្គាល់ព្រះនាមរបស់ទ្រង់តាមរយៈសិលាចារឹក K.298-20 ក្បែររូបចម្លាក់របស់ទ្រង់ដែលចារថា «អ្នក្សញ្ជកអសោល្ងីសតីហៅវ្រះកម្រតេងអញស្រីរាជេន្ទ្រវម៌្ម»។ យោងតាមសិលាចារឹកប្រាសាទភ្នំវន K.293 វ្រះកម្រតេងអញស្រីរាជេន្ទ្រវម៌្ម ធ្លាប់កាន់តួនាទីជាមេបញ្ជាការកងទ័ពតំបន់កណ្ដាល តាំងពីរជ្ជកាលព្រះបាទជយវម៌្មទី៦ និងព្រះបាទធរណីន្ទ្រវម៌្មទី១ ហើយក៏បានបន្តដល់រជ្ជកាលព្រះបាទសូយ៌្យវម៌្មទី២។ 8-ព្រះនាងរាជេន្ទ្រទេវីទី២៖ ព្រះនាងជាព្រះស្នំរបស់ព្រះបាទជយវម៌្មទី៧ និងមានព្រះរាជបុត្រចំនួន១អង្គព្រះនាម វីរកុមារ។