កម្វុជក្សត្រដែលមានព្រះនាម ប្ឫថិវីន្ទ្រ (Pridhevindra) скачать в хорошем качестве

កម្វុជក្សត្រដែលមានព្រះនាម ប្ឫថិវីន្ទ្រ (Pridhevindra)

1-ព្រះបាទស្រីប្ឫថិវីន្ទ្រវម៌្ម ព្រះអង្គគឺជាក្សត្របុរ ឬស្ដេចត្រាញ់នាភាគខាងជើងភ្នំដងរែក នាសតវត្សទី៦ ត្រូវនឹងចុងសម័យរាជាណាចក្រភ្នំ។ គេអាចដឹងពីព័ត៌មានរបស់ក្សត្រអង្គនេះ តាមរយៈសិលាចារឹកនៅវាលកន្ទេល ខេត្តស្ទឹងត្រែង K.359 និងសិលាចារឹកចន្ទនគរបាសាក់ ប្រទេសឡាវ K.363។ ព្រះបាទស្រីប្ឫថិវីន្ទ្រវម៌្ម គឺជាព្រះរាជបុត្ររបស់ព្រះបាទស្រីរុទ្រវម៌្ម ដែលជាព្រះមហាក្សត្រនៅរាជាណាចក្រភ្នំ ដូច្នេះហើយទើបព្រះបាទស្រីប្ឫថិវីន្ទ្រវម៌្មជាព្រះរាជបុត្រា មានតួនាទីជាស្ដេចត្រាញ់ឈរត្រួតនៅដែនដីខាងជើងភ្នំដងរែកនោះ។ ព្រះបាទស្រីរុទ្រវម៌្ម ក៏ធ្លាប់ឈរត្រួតនៅទីនោះដែរ កាលមិនទាន់ដណ្ដើមរាជ្យពីព្រះរាជទាយាទគុណវម៌្ម។ ព្រះបាទស្រីប្ឫថិវីន្ទ្រវម៌្ម បានរៀបចំអភិសេកជាមួយព្រះមហេសីមួយអង្គ ដែលទំនងជាជាប់ញាតិវង្សនៅនគរភ្នំដែរ។ ក្សត្រនេះហើយដែលជាព្រះបិតារបស់ព្រះបាទស្រីភវវម៌្មទី១ ជាព្រះបឋមក្សត្រសម័យចេនឡា សោយរាជ្យចាប់ពីឆ្នាំ៥៩៨-៦០៦។ សូមជម្រាបថា ព្រះមហេសីរបស់ព្រះបាទស្រីប្ឫថិវីន្ទ្រវម៌្ម ដែលទំនងជាប់ញាតិវង្សនឹងរាជាណាចក្រភ្នំនោះ ក៏បានរៀបការជាមួយព្រះស្វាមីក្រោយមួយអង្គទៀត គឺព្រះបាទស្រីវីរវម៌្ម និងមានបុត្របុត្រី២អង្គទៀត គឺព្រះអង្គម្ចាស់ស្រីចិត្រសេនៈ និងបុត្រីម្នាក់ទៀតដែលគេមិនស្គាល់ព្រះនាម។ 2-ព្រះបាទស្រីប្ឫថិវីន្ទ្រវម៌្ម (ទី២ ដើមសម័យអង្គរ) បើតាមសិលាចារឹកនៅប្រាសាទព្រះគោ ព្រះបាទស្រីប្ឫថិវីន្ទ្រវម៌្ម គឺជាព្រះបិតារបស់ព្រះបាទស្រីឥន្ទ្រវម៌្មទី១ (៨៧៧-៨៨៩)។ នៅប្រាសាទព្រះគោ ឬស្រីបរមេស្វរ គឺត្រូវបានស្ថាបនាឡើងដើម្បីឧទ្ទិសថ្វាយបុព្វការីជនរបស់ទ្រង់ចំនួន៦អង្គ ក្នុងនោះក៏ឧទ្ទិសដល់ព្រះបាទស្រីប្ឫថិវីន្ទ្រវម៌្មជាព្រះបិតាផងដែរ ដែលមានសរសេរនៅលើសិលាចារឹកថា វ្រះកម្រតេងអញស្រីប្ឫថិវីន្ទ្រេស្វរ គឺត្រូវនឹងតួខាងត្បូងនៃប្រាសាទព្រះគោដែលមានតួចំនួន៦នោះ។ 3-ព្រះនាងប្ឫថិវីន្ទ្រទេវី បើតាមសិលាចារឹកនៅប្រាសាទព្រះគោដដែល ព្រះនាងប្ឫថិវីន្ទ្រទេវីជាព្រះមហេសីរបស់ព្រះបាទស្រីប្ឫថិវីន្ទ្រវម៌្ម ពោលគឺទ្រង់ទាំង២ត្រូវជាព្រះមាតាព្រះបិតារបស់ព្រះបាទស្រីឥន្ទ្រវម៌្មទី១ (៨៧៧-៨៨៩)។ ព្រះនាងប្ឫថិវីន្ទ្រទេវី ជារាជបុត្រីរបស់ព្រះបាទស្រីរុទ្រវម៌្ម (ចុងសម័យចេនឡា) និងជាប់ញាតិនឹងព្រះបាទស្រីន្ឫបតីន្ទ្រវម៌្ម ឬអាចត្រូវជាចៅទួតរបស់ព្រះបាទស្រីន្ឫបតីន្ទ្រវម៌្ម ដែលជាស្ដេចត្រាញ់នៅពលាទិត្យបុរ ឬអនិន្ទិតបុរ, នេះជាព័ត៌មានពាក់ព័ន្ធនឹងព្រះបិតា ចំណែកព្រះមាតារបស់ព្រះនាងប្ឫថិវីន្ទ្រទេវី មានព្រះនាមថា រាជេន្ទ្រទេវី។ នៅប្រាសាទព្រះគោ ឬស្រីបរមេស្វរ គឺត្រូវបានស្ថាបនាឡើងដើម្បីឧទ្ទិសថ្វាយបុព្វការីជនរបស់ទ្រង់ចំនួន៦អង្គ ក្នុងនោះក៏ឧទ្ទិសដល់ព្រះបាទស្រីប្ឫថិវីន្ទ្រទេវីជាព្រះមាតាផងដែរ ដែលមានសរសេរនៅលើសិលាចារឹកថា វ្រះកម្រតេងអញស្រីប្ឫថិវីន្ទ្រទេវី។ 4-ម្រតាញស្រីប្ឫថិវីន្ទ្រេន្ទ្រ សិលាចារឹកវត្តសំរោង ខេត្តព្រៃវែង K.956 បានឱ្យដឹងថា ម្រតាញស្រីប្ឫថិវីន្ទ្រេន្ទ្រ ជាព្រាហ្មណ៍បណ្ឌិតមួយរូបនារជ្ជកាលព្រះបាទស្រីជយវម៌្មទី២ (៨០២-៨៥០) ដែលលោកមានភរិយាចំនួនពីររូប គឺតេងឥន្ទ្រានី និងតេងវសុទេវី ភរិយាទាំង២រូបរបស់លោកជាប់ញាតិនឹងព្រះបាទស្រីជយវម៌្មទី២។ សូមជម្រាបថា ព្រះបាទស្រីជយវម៌្មទី២ ដំបូងឡើយ ទ្រង់គង់នៅក្រុងឥន្ទ្របុរ (ត្បូងឃ្មុំ) ហើយក្រោយមកទ្រង់បានរំដោះប្រទេសកម្ពុជាពីការឈ្លានពានរបស់ពួកជ្វា ហើយក៏បានបង្រួបបង្រួមប្រទេសជាតិឱ្យមានឯកភាពឡើងវិញ។ សិលាចារឹក K.956 ដដែលបានឱ្យដឹងថា ក្នុងពេលព្រះបាទស្រីជយវម៌្មទី២គង់នៅស្រុករទ្វល ទ្រង់បានចេញព្រះរាជបញ្ជាឱ្យព្រាហ្មណ៍ស្រីប្ឫថិវីន្ទ្រេន្ទ្ររូបនេះ រៀបចំពិធីតាមបែបព្រហ្មញ្ញសាសនាមួយហៅថា កល្យានសិទ្ធិ ដើម្បីបួងសួងសូមឱ្យប្រទេសកម្ពុជារួចចាក់ពីការលុកលុយរបស់ពួកជ្វា។ នៅពេលរៀបចំពិធីកម្មសាសនាស្រេចបាច់ហើយ ព្រះបាទស្រីជយវម៌្មទី២ក៏បានព្រះទានអំណោយនូវដីភូមិស្រតាច ភូមិរទ្វល និងរាជទ្រព្យមួយចំនួនដល់ព្រាហ្មណ៍ស្រីប្ឫថិវីន្ទ្រេន្ទ្រ និងក្រុមគ្រួសាររបស់លោក។ តាមសិលាចារឹកដដែល ម្រតាញស្រីប្ឫថិវីន្ទ្រេន្ទ្រ មានបុត្រ២អង្គ រួមមាន៖ ម្រតាញស្រីសត្យយុទ្ធ និងម្រតាញស្រីរិបុមថ។ 5-វ្រះកម្រតេងអញស្រីប្ឫថិពីណ្ទ្រពម៌្ម នៅលើសិលាចារឹកប្រាសាទជើងអង K.99 បានឱ្យស្គាល់ព្រះនាមរបស់រាជមន្ត្រីមួយអង្គព្រះនាម ឍូលិជេងវ្រះកម្រតេងអញស្រីប្ឫថិពីន្ទ្រវម៌្ម ដែលបាននាំព្រះរាជឱង្ការរបស់ព្រះបាទស្រីជយវម៌្មទី៤ (វ្រះបាទឍូលិជេងវ្រះកម្រតេងអញស្រីជយវម៌្មទេវ) ទៅប្រាប់ដល់ម្រតាញស្រីន្ឫបេណ្ទ្រវិក្រម្ម ដែលជាប្រធានឃ្លាំងថ្នាក់ទី១ ដើម្បីដាក់ឱ្យបំពេញកិច្ចការសាសនា និងអ្នកបម្រើនៅទីទេវស្ថានចំនួន២ ដែលទេវស្ថានទី១មានឈ្មោះថា វ្រះកម្រតេងអញស្រ៊ីត្រិភុវនៃកនាថ និងទេវស្ថានទី២មានឈ្មោះថា វ្រះកម្រតេងអញស្រ៊ីចាម្បេស្វរ។ សូមជម្រាបថា សិលាចារឹកប្រាសាទជើង K.99 នេះ ត្រូវបានចារឡើងនៅឆ្នាំមហាសករាជ៨៤៤ ត្រូវនឹងគ្រិស្ដសករាជ៩២២។ ឆ្នាំ៩២២នេះ គឺជាឆ្នាំដែលកម្វុជទេសមានការបែកខ្ញែករាជអំណាច គឺរាជអំណាចនៅរាជធានីយសោធរបុរ ដែលកំពុងគ្រងរាជ្យដោយព្រះបាទស្រីហស៌វម៌្មទី១ (៩១០-៩២២) និងព្រះបាទស្រីឦសានវម៌្មទី២ (៩២២-៩២៥) ហើយរាជអំណាចមួយទៀត គឺនៅរាជធានីលិង្គបុរ (កោះកេរ) ដែលកំពុងគ្រងរាជ្យដោយព្រះបាទស្រីជយវម៌្មទី៤ ទ្រង់ជាត្រូវជាព្រះបិតាថ្លៃរបស់ព្រះមហាក្សត្រនៅយសោធរបុរទាំង២អង្គនោះ ចាប់ផ្ដើមតាំងពីឆ្នាំ៩២១ ដល់៩៤១។ ព្រះបាទស្រីជយវម៌្មទី៧បានពង្រីករាជអំណាចទៅកាន់ភាគខាងជើង និងភាគខាងកើត ធ្វើឱ្យរាជអំណាចយសោធរបុរកាន់តែរួមតូច ជាក់ស្ដែងនៅទីប្រាសាទជើងអងនេះកឺស្ថិតក្នុងរាជអំណាចរបស់ព្រះបាទស្រីជយវម៌្មទី៤ផងដែរ។ 6-វ្រះកម្រតេងអញស្រីប្ឫថិវីន្ទ្រ ទ្រង់គឺជាអ្នក្សញ្ជកមួយរូបនៅស្រុកត្រវាងស្វាយ (ត្រវាង គឺត្រូវនឹងពាក្យ ត្រពាំង យើងបច្ចុប្បន្ន) និងជាសេនាបតីខ្មែរនារជ្ជកាលព្រះបាទស្រីសូយ៌្យវម៌្មទី២(១១១៣-១១៥០)។ ក្បែររូបចម្លាក់របស់ទ្រង់ដែលចារថា «អ្នក្សញ្ជកត្រវាងស្វាយតី ហៅ វ្រះកម្រតេងអញស្រីប្ឫថិវីន្ទ្រ»។ #history #king #angkor #angkorwat #cambodia #siemreap #phnompenh #queen #culture #civilization